ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Επί του σχεδίου νόμου του Υπ. Εσωτερικών με τίτλο
«Συμπληρωματικά Μέτρα εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΕ, ΕΥΡΑΤΟΜ) 1141/2014 περί ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων και ιδρυμάτων, μέτρα επιτάχυνσης του κυβερνητικού έργου αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών και άλλες διατάξεις»
Αναφορικά με τα διαλαμβανόμενα στα άρθρα 14 και 26 του σχεδίου νόμου του Υπ. Εσωτερικών με τίτλο «Συμπληρωματικά Μέτρα εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΕ, ΕΥΡΑΤΟΜ) 1141/2014 περί ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων και ιδρυμάτων, μέτρα επιτάχυνσης του κυβερνητικού έργου αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών και άλλες διατάξεις» σας γνωρίζουμε ότι η Ομοσπονδία μας όσον αφορά το άρθρο 14, συμφωνεί επί της αρχής, αφού οι περισσότερες από τις προτεινόμενες αλλαγές υπήρξαν και προτάσεις της Ομοσπονδίας μας σε προγενέστερο χρόνο, με τις ακόλουθες παρατηρήσεις:
1. Καταρχήν προκύπτει το ερώτημα ποιούς αφορούν οι νέες διατάξεις;;; Καταλαμβάνουν και τους ήδη υπηρετούντες στην εν λόγω Υπηρεσία;;; Ως γνωστόν, κατά πάγια αρχή του διοικητικού δικαίου, για την έκδοση των διοικητικών πράξεων (μετάθεση κ.λ.π.) εφαρμόζεται και ισχύει το νομικό και πραγματικό καθεστώς του χρόνου της κατάρτισης-έκδοσής τους. Κατά συνέπεια οι νέες ρυθμίσεις καταλαμβάνουν και αυτούς, τόσο για την ανανέωση της θητείας, όσο και για τη μετάθεση. Αν ο νομοθέτης (Κυβέρνηση) ήθελε οι διατάξεις αυτές να μην εφαρμοστούν για τους ήδη υπηρετούντες, έπρεπε να το προβλέψει στο νόμο με τη θέσπιση μεταβατικών διατάξεων.
2. Η ρύθμιση για την κατάργηση του προνομίου μετάθεσης στο τόπο συμφερόντων είναι αναγκαία, γιατί ξεπέρασε το σκοπό για τον οποίο θεσπίσθηκε, δηλαδή την προσέλκυση του προσωπικού (ο οποίος αρχικά ήταν κρίσιμος για τη στελέχωση και λειτουργία της Υπηρεσίας) και έγινε καταχρηστική εφαρμογή, αφού δημιούργησε στρεβλώσεις στην κινητικότητα και στην αρχή της οργανικότητας των θέσεων.
3. Η αλλαγή του τρόπου επιλογής του Διευθυντή δεν είναι ουσιαστική και μάλλον ως άλλοθι μπορεί να εκληφθεί, δημιουργώντας απλώς ζήτημα γραφειοκρατίας. Προς την ίδια λογική λειτουργεί και η ανανέωση, όχι εφάπαξ, αλλά κάθε χρόνο της θητείας του προσωπικού, ακυρώνοντας επιπλέον τη σταθερότητα και ασφάλεια του προσωπικού, μειώνοντας τις «αντιστάσεις» του, αφού το καθιστά ευάλωτο στις πιέσεις και ενισχύοντας τη δυνατότητα παρεμβάσεων. Στην ουσία ακυρώνεται η λειτουργική του ανεξαρτησία. Επίσης μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο στα χέρια της διοίκησης να απομακρύνει τους «ανεπιθύμητους» και να στελεχώσει την Υπηρεσία με νέους (ημέτερους).
Όσον αφορά το άρθρο 26, θεωρούμε ότι ο τρόπος ένταξης ως μόνιμο προσωπικό των πρώην Δημοτικών Αστυνομικών στην Ελληνική Αστυνομία, καταστρατηγεί το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο που προβλέπει συγκεκριμένο τρόπο εισαγωγής στην Ελληνική Αστυνομία, μέσω των πανελλαδικών εξετάσεων, όπως επίσης και τα προσόντα που θα πρέπει να διαθέτει κάποιος (σωματικά, ψυχοτεχνικά τεστ κλπ) και γι’ αυτό δεν συμφωνούμε με αυτό.
Η Ελληνική Αστυνομία έχει ανάγκη ενίσχυσης με προσωπικό που να βρίσκεται σε μικρή και παραγωγική ηλικία όπως γίνεται μέσω των πανελλαδικών εξετάσεων και ως ιδιαίτερο σώμα, απαιτεί ομογενοποίηση και όχι την ύπαρξη πολλών κατηγοριών προσωπικού.
Αντίθετα θεωρούμε ότι η ένταξή τους ως πολιτικό προσωπικό στην δεδομένη χρονική στιγμή θα ήταν χρήσιμη για την Ελληνική Αστυνομία
