Πριν λίγες ημέρες δημοσιεύτηκε στην Quora η εξής ερώτηση: "Τι είδους αστυνομικοί ενοχλούν τον μέσο αστυνομικό;" Ο συνταξιούχος αστυνομικός διοικητής Rick Bruno εξέφρασε τη γνώμη του για το θέμα, παρακάτω. Ο ίδιος μίλησε για τρεις τύπους αστυνομικών που θεωρούσε πάντοτε ενοχλητικούς:
1. ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΣΥΧΝΑ ΑΝΑΡΡΩΤΙΚΕΣ ΑΔΕΙΕΣ
Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργαζόμουν ήταν επαγγελματίες, ευσυνείδητοι και εξαιρετικοί αστυνομικοί. Γενικά δικαιούμασταν αρκετές μέρες αναρρωτικής άδειας για να τις χρησιμοποιήσουμε κι είτε το πιστεύετε είτε όχι ελάχιστοι έκαναν κατάχρηση των αναρρωτικών. Είχαμε όμως θυμάμαι έναν τύπο που συνταξιοδοτήθηκε πριν από μερικά χρόνια και που είχε εκτίσει περισσότερο χρόνο ως άρρωστος παρά σε περιπολίες στο δρόμο. Δεν είχε κάποια χρόνια ασθένεια ευτυχώς, ήταν απλά πολύ "επιρρεπής σε ατυχήματα. Όπως και να 'χει ήταν εκνευριστικό να λείπει διαρκώς. Αποδιοργάνωνε ολόκληρο το τμήμα.
[custom:google-ads]
2. ΟΙ ΔΕΙΛΟΙ
Αυτοί ήταν οι τύποι που θα βλέπατε να πηγαίνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση σε μια έρευνα δολοφονίας (επειδή δεν άντεχαν να βλέπουν τα νεκρά σώματα) ή σε ένα έγκλημα σε εξέλιξη (επειδή φοβόντουσαν τις συγκρούσεις με τους μάρτυρες και τα εμπλεκόμενα άτομα). Σίγουρα το επάγγελμα του αστυνομικού δεν τους ταίριαζε.
3. ΟΙ "ΠΡΙΜΑΝΤΟΝΕΣ"
Eκπαίδευα θυμάμαι έναν νέο αστυνομικό (ο οποίος εξακολουθούσε να ζει στο σπίτι των γονιών τoυ και δούλευε για πρώτη φορά ουσιαστικά μετά την αποφοίτησή του από το κολλέγιο). Ήταν πολύ σίγουρος για τον εαυτό του. Έβλεπε πάνω απ' τη μύτη του, παρόλο που δεν ανταποκρινόταν και τόσο καλά στην εκπαίδευση. Το μόνο που ήξερε να κάνει ήταν να επισημαίνει τα πράγματα που οι άλλοι έκαναν λάθος, αλλά δεν μπορούσε ποτέ να δει τα πράγματα που εκείνος έκανε λάθος, ακόμη κι όταν του τα λέγαμε στα πλαίσια της εκπαίδευσής του. Όταν είπε: "Νομίζω ότι θα βαρεθώ με αυτή τη δουλειά σύντομα, τότε θα υποβάλω αίτηση για μια ομοσπονδιακή δουλειά σχετική με την επιβολή του νόμου ." Του είπα, "νομίζω ότι πρέπει πραγματικά να είσαι καλός σε κάτι για να μπορέσεις κάποια στιγμή να πεις ειλικρινά ότι το βαρέθηκες ."Βέβαια δεν εκτίμησε την ειλικρίνεια μου.
Οι άνθρωποι που περιέγραψα παραπάνω ήταν η μειονότητα στο τμήμα μου. Ευτυχώς! Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργαζόμουν ήταν επαγγελματίες, συνειδητοί και εξαιρετικοί αστυνομικοί. Οι τρεις τύποι ανθρώπων που ανέφερα -τουλάχιστον στη δική μου υπηρεσία- αποτελούσαν εξαιρέσεις.