Το 1946, όταν άρχισαν οι αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, ΔΣΕ (όπως μετεξελίχθηκε τότε ο ΕΛΑΣ ) να προσβάλουν στην ύπαιθρο χώρα με μεγάλη ευκολία και επιτυχία τις δυνάμεις ασφαλείας και του στρατού της νόμιμης κυβέρνησης της χώρας και να τις κατανικούν, όλοι κατάλαβαν ότι κάτι διαφορετικό έπρεπε να γίνει! Έπρεπε με κάθε τρόπο να επιτευχθεί η ασφάλεια και να κερδηθεί η εμπιστοσύνη του ταλαιπωρημένου άμαχου πληθυσμού που, πριν προλάβει ν' ανασάνει από το τέλος της γερμανικής κατοχής, άρχισε να σφίγγεται και να πληγώνεται ξανά, από τον χειρότερο αδελφοκτόνο πόλεμο.
- Να ακολουθούν από κοντά τους αντάρτες και να συλλέγουν πληροφορίες
- Να τους προσβάλουν αιφνιδιαστικά και να τους αφαιρέσουν την πρωτοβουλία κίνησης
- Να δημιουργήσουν αίσθημα ασφάλειας στον πληθυσμό
- Α' ΣΣ οι 1ος έως 10ος ΛΟΚ
- Β' ΣΣ οι 11ος έως 25ος ΛΟΚ
- Γ' ΣΣ οι 26ος έως 40ος ΛΟΚ
Δημιουργήθηκαν οι πρώτες Μοίρες Καταδρομών, των οποίων την διεύθυνση είχε η ΥΜΟΚ με πρώτο διευθυντή τον Συνταγματάρχη Καλλίνσκη. Η ΥΜΟΚ, ήταν υπεύθυνη για την επιλογή προσωπικού και συγκρότηση μονάδων, για τις κατευθύνσεις εκπαιδεύσεως και για την εκπόνηση οδηγιών επί της ορθής τακτικής χρησιμοποίησης των ΛΟΚ.
Ο Καλλίνσκης εποχούμενος σε τζιπ. (Αρχείο ΓΕΣ/ΔΕΔ) |
Οι πρώτοι 20 νέοι ΛΟΚ, συγκροτήθηκαν τον Μάρτιο του 1947 μετά από αυστηρή επιλογή και εκπαιδεύθηκαν στο Χαϊδάρι (μετέπειτα ΚΕΒΟΠ) με μέριμνα των παλαιών Ιερολοχιτών και την υποστήριξη Βρετανών συμμάχων SAS. Από τον Απρίλιο του 1947, άρχισε να λειτουργεί το Κέντρο Εκπαιδεύσεως Μονάδων καταδρομών (ΚΕΜΚ) στη Βουλιαγμένη, από το οποίο πέρασαν όλοι οι Καταδρομείς που τοποθετήθηκαν στις Μοίρες ΚΔ κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Το έμβλημά τους, ήταν παρόμοιο με αυτό που έφεραν οι Βρετανοί κομάντος κατά τον 2ο ΠΠ, δηλαδή άγκυρα, με ένα τόμιγκαν και πτέρυγες αλεξιπτωτιστού, για να υποδηλώνουν τις επιχειρήσεις που μπορούν ν' αναλαμβάνουν, από αέρα, θάλασσα και ξηρά. Περισσότερες λεπτομέρειες για την συγκρότηση των Δυνάμεων Καταδρομών και την εξέλιξη των Ειδικών Δυνάμεων του Σ.Ξ., μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα της Διεύθυνσης Ειδικών Δυνάμεων του ΓΕΣ.
Ξεκινώντας από την ζωή του στον Ιερό Λόχο, γράφει σε ένα άρθρο της εφημερίδας "ΕΣΤΙΑ" της 13 Ιουνίου 1987, ο τότε αρθρογράφος Ι.Π. Μιχαλόπουλος που όπως φαίνεται ήταν και ο ίδιος Ιερολοχίτης:
"Ο Καλίνσκης ήτο ο χαρακτηριστικός τύπος του Ιερολοχίτου. Πειθαρχικός, ευγενής, γενναίος και προσιτός εις τους πάντας... Γλωσσομαθής, έθετεν εις τον διδάσκοντα συνήθως Άγγλον αξιωματικόν ή υπαξιωματικόν το ερώτημα: "Θα μου επιτρέψη ο κ. ομιλητής μίαν παρατήρησιν;" Αλλά η παρατήρησις ήτο σχεδόν δυναμίτης και έφερεν εις δύσκολον θέσιν τον ομιλητήν.
Συνεκέντρωνε φρύγανα από τα σπάνια της ερήμου και τα διετήρει εις τον σάκκον του. Κατά την ώραν της αναπαύσεως απευθύνετο εις οποιονδήποτε συνάδελφον και προσέφερεν σ' ένα κύπελλον τον ερατινόν, τον οποίον εκείνον έψηνεν με τα φρύγανα του σάκκου του. Ακούραστος, αθόρυβος.
Ασφαλώς αν επρόκειτο να κατασκευασθή ο Ανδριάς του Ιερολοχίτου, ο Καλίνσκης θα ήτο το ιδεώδες πρότυπον..."
Όταν τον Οκτώβριο του 1943 εκτελέσθηκε το πρώτο (και μοναδικό) επιχειρησιακό άλμα του Ιερού Λόχου στη Σάμο, ο Καλλίνσκης τέθηκε επί κεφαλής του 1ου αεραποβατικού τμήματος. Μια παλιά εφημερίδα της Ρόδου του 1947, εξιστορεί το εγχείρημα του Ιερού Λόχου στη Σάμο, και προφανώς από τις μεταγενέστερες αφηγήσεις των Ιερολοχιτών που συμμετείχαν, περιγράφει την εικόνα που επικρατούσε μέσα στο αεροσκάφος που βρισκόταν ο Καλλίνσκης.
Όλοι είχαν τεταμένες τις αισθήσεις τους, από την υπερένταση που προκαλούσε το γεγονός ενός νυκτερινού επιχειρησιακού άλματος, έστω και αν θα έπεφταν σε ΖΡ που την είχαν εξασφαλίσει φίλιες δυνάμεις του νησιού! Ο Καλλίνσκης κατά τη διάρκεια της πτήσης παρέμενε νηφάλιος, διαβάζοντας ένα βιβλίο που είχε πάρει μαζί του, μειώνοντας έτσι το φορτισμένο κλίμα έντασης των ανδρών του.
Στην καταδρομή της Λέσβου τον Απρίλιο του 1944, ο Καλλίνσκης αναλαμβάνει τη διοίκηση του καταδρομικού τμήματος και εκτελεί την αποστολή με πλήρη επιτυχία.
Ξανά, αναλαμβάνει την καταδρομή στη Χίο τον Ιούνιο του 1944 και με την σχολαστικότητα που τον διέκρινε, ολοκλήρωσε με άψογο τρόπο την επιχείρηση. Υπάρχει επίσης η περιγραφή της καταδρομικής ενέργειας της Χίου και σε βιβλίο αγγλικής έκδοσης και γλώσσας!
Η επαγγελματική μεθοδικότητα, οι γνώσεις του αλλά και η προσήνειά του ενέπνευσαν εμπιστοσύνη, σεβασμό και αγάπη στους συναδέλφους του, συνεργάτες και υφισταμένους του, που τον ακολουθούσαν στις επιχειρήσεις. Ήξεραν ότι μαζί του η επιτυχία ήταν σίγουρη.
Δεν ήταν καθόλου τυχαία όπως φαίνεται, η επιλογή του και η τοποθέτησή του σε θέση του ΓΕΣ για την συγκρότηση Δυνάμεων Καταδρομών. Οι συνεχείς παρεμβάσεις του και οι προτάσεις του κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων 1947-1949 για την σωστή επιχειρησιακή και τακτική χρησιμοποιήση των Δυνάμεων Καταδρομών, σφραγίζουν την μετέπειτα εξέλιξη των σύγχρονων Ειδικών Δυνάμεων της χώρας μας.
Ο Υποστράτηγος Καλλίνσκης, επιδίδει βραβεία σε νικητές Καταδρομείς αγώνων χιονοδρόμων (Αρχείο ΓΕΣ/ΔΕΔ) |
Μετά τον πόλεμο, μερίμνησε, σαν Διοικητής Δυνάμεων Καταδρομών με τον βαθμό του Υποστρατήγου πλέον, για την κατασκευή του μνημείου πεσόντων Καταδρομέων στον λόφο του Καβουρίου. Ο φακός της κινηματογραφικής μηχανής, αποθανάτισε τα αποκαλυπτήρια του μνημείουμε την παρουσία του βασιλικού ζεύγους και όλων των αρχών, τον Μάρτιο του 1953.
Κατά περίεργο τρόπο, οι πρώτοι 40 ΛΟΚ δεν μνημονεύονται στο μνημείο των Καταδρομών, το οποίο ξεκινά την καταγραφή ονομάτων και μονάδων από τις μετέπειτα ιδρυθείσες Μοίρες ΚΔ. Ίσως επειδή διατέθηκαν υπό διοίκηση μονάδων πεζικού, δεν υπήρχε συγκεντρωτικός έλεγχος και δεν καταγράφηκαν σε ημερολόγιο που τηρούσε αργότερα η Διοίκηση Καταδρομών. Ίσως γιατί ο μακαρίτης Καλλίνσκης αποφάσισε τότε, να μην τους συμπεριλάβει στο μνημείο!
Είναι θέμα που χρειάζεται έρευνα και μελέτη των αρχείων της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού, για να αποκατασταθούν οι Λόχοι και οι νεκροί τους. Θα μιλήσουμε σε επόμενο άρθρο γι' αυτό.
Στο πρώτο μνημόσυνο των Καταδρομών τον Σεπτέμβριο του 1950, στο ΚΕΜΚ της Βουλιαγμένης, ο Καλλίνσκης μίλησε με ένα πύρινο λόγο για τα πεπραγμένα και για το μέλλον των Καταδρομών, υπογραμμίζοντας τον ρόλο τους. Δυστυχώς, ο Στρατηγός έφυγε πρόωρα νικημένος από τον θάνατο και δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει όσα είχε στο μυαλό του. Έφυγε, φορώντας τον πράσινο μπερέ, όπως ταιριάζει σε Καταδρομέα!
Η Λέσχη Καταδρομέων και Ιερολοχιτών, για να τιμήσει τον αείμνηστο Στρατηγό, διοργάνωσε (μετά από πρόταση του εξέχοντος μέλους της, Στρατηγού Φωτόπουλου Χρήστου, ο οποίος υπηρέτησε και σαν επιτελής του Καλλίνσκη) και τέλεσε στις 18 Μαΐου 2016, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών στον τάφο του, ένα λιτό τρισάγιο. Παρέστησαν πολλοί παλαιοί και νέοι Καταδρομείς, όλων των βαθμών. Ο δε αειθαλής Στρατηγός Κόρκας, ο "Νέστορας" των Ειδικών Δυνάμεων και επίσης εξέχον μέλος της Λέσχης, επικέντρωσε επάνω του για μια ακόμη φορά, την προσοχή των παρισταμένων αφηγούμενος τις παλιές δόξες του Ιερού Λόχου και την συμβολή του Στρατηγού Καλλίνσκη σε όλα όσα έγιναν.
Με ικανοποίηση είδα ότι πριν λίγες ημέρες αναρτήθηκε άρθρο σχετικά με τον Καλλίνσκη στην ηλεκτρονική έκδοση γνωστής εφημερίδας, εξ αφορμής του τρισάγιου. Πολύ καλή και ευγενική κίνηση.
Αυτό το έτος συμπληρώνονται και 70 χρόνια από την ίδρυση των πρώτων ΛΟΚ! Ελπίζω η ΔΕΔ να οργανώσει κάποια εκδήλωση σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος. Η ιστορία πρέπει να μένει ανεξίτηλη!
Ανιχνευτής
Πηγή: Η Ιστορία των Μονάδων Καταδρομών ΓΕΣ/3ο ΕΓ
tolmwnnika.blogspot.gr