Την ώρα που πλήθος κόσμου συνέρρεε το πρωί της Κυριακής στο νεκροταφείο Μεταμορφώσεως, για να αφήσει ένα λουλούδι στο μνήμα του αδικoχαμένου τραγουδιστή, Παντελή Παντελίδη, μετά την επιμνημόσυνη δέηση για τα σαράντα του, ένας πατέρας, λίγο μετά την είσοδο του κοιμητηρίου, θρηνούσε μόνος στο μνήμα του γιου του.
Ποιος ήταν; Ο πατέρας του υποπλοίαρχου Αναστάσιου Τουλίτση, του πιλότου του μοιραίου ελικοπτερου Agusta Bell, που συνετρίβη στη νήσο Κίναρο τα ξημερώματα της 11ης Φεβρουαρίου, βυθίζοντας στο πένθος όλη τη χώρα. Ο Αναστάσιος Τουλίτσης ήταν 37 ετών, έγγαμος, κι εθεωρείτο πολύ έμπειρος πιλότος, με περισσότερες από 1.300 ώρες πτήσης. Στο μοιραίο ελικόπτερο επέβαιναν και ο υποπλοιάρχος Κωνσταντίνος Πανανάς και ο ανθυπασπιστής Ελευθέριος Ευαγγέλου, οι σοροί των οποίων βρέθηκαν και ταυτοποιήθηκαν πρώτοι.
Η οικογένεια Τουλίτση ήλπιζε μέχρι την τελευταία στιγμή σε ένα θαύμα. Δυστυχώς, το θαύμα δεν έγινε... Ενάμιση μήνα μετά την τραγωδία, ο πόνος των οικείων του αδικοχαμένου πιλότου παραμένει ανείπωτος. Το protothema.gr προσέγγισε τον κ. Τουλίτση την ώρα που όλα τα φώτα είχαν πέσει στην οικογένεια Παντελίδη.
Τα λόγια έβγαιναν με δυσκολία. Τι μπορεί να πει κανείς στον πατέρα ενός νέου παιδιού που για όλη τη χώρα θεωρείται ήρωας; Ποιες λέξεις, άραγε, μπορούν να απαλύνουν τον πόνο των οικείων του, έστω και για λίγο; «Τίποτα δε φέρνει το παιδί μου πίσω», θα πει ο κ. Τουλίτσης, που ακόμη ψάχνει να βρει απαντήσεις στο πώς έγινε η τραγωδία.
«Δυο λεπτά πριν είχε επικοινωνήσει με τη φρεγάτα κι είχε πει πως όλα είναι καλά. Τι έγινε;». Αυτό είναι το βασανιστικό ερώτημα της οικογένειάς του που περιμένει με αγωνία το πόρισμα για τα αίτια του δυστυχήματος. Όμως, «κι αυτό να βγει ο γιος μου δε γυρίζει πίσω», σχολιάζει με δάκρυα στα μάτια ο κ. Τουλίτσης.
«Αγαπούσε πολύ τη δουλειά του. Ήταν έμπειρος και τον τελευταίο καιρό εκπαίδευε πιλότους. Ήθελε να πετά συνέχεια. Πετούσε ακόμη και τη νύχτα, όταν η δουλειά του είχε τελειώσει», θα μας πει ο πατέρας του 37χρονου πιλότου. Δυστυχώς, ο Αναστάσιος Τουλίτσης, ο Κωνσταντίνος Πανανάς και ο Ελευθέριος Ευαγγέλου έφυγαν και πέταξαν για πάντα. Αθάνατοι...
