Ο εμβληματικός τροχονόμος στη διασταύρωση της Λεωφόρου Κηφισίας και Εθνικής Αντιστάσεως, στο Χαλάνδρι. Ο κ. Νίκος Κωτσάκης ήταν τόσο κύριος που θα ''ανάγκαζε'' και έναν κάγκουρα να αποκτήσει τρόπους.
Ευθυτενής, στητός και αποφασιστικός. Με το πηλίκιο να κατεβαίνει χαμηλά στο μέτωπο σαν σερίφης της άγριας δύσης. Ακούραστος. Οι κινήσεις των χεριών του, καθώς όριζε τη κυκλοφορία, ακριβείς, με τα χέρια σχεδόν σε διάταση. Τα λευκά του γάντια, σαν ξυραφένια σπαθιά ενός νίντζα έκοβαν τον αέρα. Με τις εκφράσεις του έδινε νόημα στους επόμενους για να είναι έτοιμοι. Το βλέμμα του ήταν έξυπνο, ήταν ο αυτοκράτορας της συμβολής.
Ακόμα κι αν είχε κίνηση φρόντιζε να τη διαχειρίζεται με μαεστρία καθώς είχε μια συνεχή αντίληψη της ροής. Ναι, τον χαζεύαμε απο μακριά. Ο κ. Νίκος Κωτσάκης δεν έμοιαζε με τους άλλους. Ποτέ βαριεστημένος.
Ατάραχος παρά τη ζέστη, το κρύο, τη βροχή και πάντα ευγενής. Ακόμα και εν μέσω αυστηρότητας. Αν δεν φορούσες ζώνη μπορεί να χτύπαγε τοκ-τοκ τη λαμαρίνα και να στην υπενθυμίσει, δεν φώναζε, δεν το 'παιζε εξουσία, δεν μοίραζες κλίσεις, ήταν ο μαέστρος του νόμου.
Ήθελε να τον προσέχεις και να μη βαριέσαι αν τύχαινε να ΄σαι πρώτος στο φανάρι. Έπρεπε να ξεκινάς γρήγορα και πολλοί ήταν εκείνοι που εισέπρατταν μια αυστηρή σφυρίχτρα. Χαιρετούσε, έδινε προτεραιότητα με διάκριση, ήταν cult.
Λέγεται πως όταν μεγάλωσε του προτάθηκε να κουρνιάσει σε κανα γραφείο. Όμως, αυτός προτίμησε το υπαίθριο πόστο, εκεί, στην επαφή με τον κόσμο, τα χιλιάδες αυτοκίνητα και το θρόνο του δρόμου.
Εννοείται και δεν μπορούσες να τον χαρακτηρίσεις ''μπάτσο''. Μόνο αν είχες κατέβει πρόσφατα απ' τα δέντρα. Κι αυτό γιατί εξέφραζε την πρακτική επιβεβαίωση πως η ευγενής και πειθαρχημένη πάστα μαζί με το προσωπικό χάρισμα αρκούν για να δεις διαφορετικά το Νόμο και τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Έχω την αίσθηση πως αν είχε πολιτευθεί θα είχε εξασφαλισμένη εκλογή, εδώ μπήκε ο Λεβέντης στη βουλή. Αλλά σιγά μην ψόφαγε για τέτοιου είδους εμπλοκή με παρασκήνια και διαπλοκές. Αν είσαι τόσο straight ως μενταλιτέ και συμπεριφορά η καλύτερη ανταμοιβή είναι η υστεροφημία. Κι αυτήν, ο άνθρωπος με το μουστάκι, την έχει κατακτήσει. Respect.