Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα του Ρουβίκωνα:
Στις αρχές του Μάρτη 2021 η Domino’s pizza Αγίας Παρασκευής απέλυσε με την αιτιολόγηση της χαμηλής αποδοτικότητας έναν από τους εργαζόμενους διανομείς. Η πραγματικότητα πίσω από την αιτιολόγηση δείχνει να είναι διαφορετική, αφού το μόνο <<παράπτωμα>> στο οποίο φαίνεται να είχε υποπέσει ο εργαζόμενος, είναι πως είχε αγωνιστεί ενεργά με συνεχή συνδικαλιστική δράση με σκοπό τη διασφάλιση στοιχειωδών ωρών εργασίας, υγιεινής και ασφάλειας, όπως η παροχή εξοπλισμού στους διανομείς όπως τους προβλέπεται.
Μέχρι και σήμερα η Domino’s αρνείται να ανακαλέσει την απόφαση απόλυσης και εμμένει στην πρόφαση της αποδοτικότητας. Πρόφαση που καταρρέει πλήρως όταν ληφθεί υπόψιν πως ο εργαζόμενος είχε στοχοποιηθεί και υποστεί μείωση των ωραρίων του σε πρόσφατες περιόδους. Αυτή η μείωση των ωραρίων έχει υπάρξει πάγια τακτική των εταιρειών στους κύκλους των διανομέων, στους οποίους οι εταιρείες/καταστήματα ή οι συνεργάτες διαχείρισης προσωπικού προσφέρουν συμβάσεις χαμηλών ωρών ελάχιστης απασχόλησης, δίνοντας τη δυνατότητα στην εκάστοτε διοίκηση να καταδικάζει τους εργαζόμενους σε περιόδους ελάχιστης απασχόλησης και κατ’ επέκταση αποδοχών, με σκοπό το βιοποριστικό εκβιασμό ανάμεσα στη συμμόρφωση ή την παραίτηση. Συμμόρφωση στην κουλτούρα της επισφάλειας, στη μετάθεση κάθε αγγαρείας στους εργαζόμενους χωρίς περαιτέρω απολαβές, στην απαλλαγή των διοικήσεων από τις υποχρεώσεις τους και στην αποθάρρυνση από συλλογικές διεκδικήσεις.
Η πρακτική της Domino’s δεν είναι η εξαίρεση. Είναι μια πραγματικότητα για κάθε κλάδο εργασίας, όπου πάγιος στόχος παραμένει η συμπίεση του κόστους εργασίας, δικαιωμάτων και ευελιξίας των εργαζομένων και η μετάθεση των ευθυνών και κινδύνων προς τη βάση. Είτε αυτό επιτυγχάνεται μέσα από εκβιαστικές πρακτικές πάνω στο εργατικό δυναμικό <<ανειδίκευτης>> εργασίας, είτε μέσω της προώθησης του ατομικισμού στην εταιρική κουλτούρα, ο τελικός στόχος σε κάθε πλαίσιο παραμένει η απομόνωση των εργαζομένων από τις κοινές διεκδικήσεις. Την απομόνωση από τις μόνες διεκδικήσεις που μέσα στο χρόνο έχουν αποδειχθεί ικανές να φέρουν αποτελέσματα ενάντια στη σπορά φόβου, ανασφάλειας και αποξένωσης που είναι πρόθυμο να επιστρατεύσει το κεφάλαιο.
Η περίοδος που έχουμε διανύσει τον τελευταίο χρόνο εντός της πανδημίας έχει υπάρξει το τέλειο σκαλοπάτι για την κλιμάκωση αυτών των πρακτικών και παρότι ο κλάδος των διανομέων υπήρξε από τους στυλοβάτες της κοινωνίας, η μόνη ανταμοιβή που τους δόθηκε ήταν σκληρότερα ωράρια εργασίας, βαναυσότητα και απαίτηση εργασίας σε αντίξοες συνθήκες, όπως ο χιονιάς του Φεβρουαρίου και ελάχιστη κάλυψη των υγειονομικών μέτρων που καλούνταν να τα βγάλουν πέρα κυρίως από τη τσέπη τους. Η αβεβαιότητα για το αύριο παραμένει μια λαιμητόμος που παραδειγματικά αφήνουν μετέωρη πάνω από τους εργαζόμενους. Μέσα σε αυτό το ήδη υπάρχον κλίμα, η παρουσία του επικείμενου εργασιακού νομοσχεδίου απλά έρχεται να μας θυμίσει πως δεν υπάρχουν όρια στις πιέσεις που είναι διατεθειμένοι να ασκήσουν επάνω μας, το στομάχι του κτήνους δε γνωρίζει κορεσμό.
Περισσότερο από ποτέ γίνεται σαφές πως μόνο συλλογικά μπορούμε να εξασφαλίσουμε την αξιοπρέπεια και την ποιότητα ζωής μας, ώστε τα συμφέροντα της βάσης να γίνουν η αδιαπραγμάτευτη πραγματικότητα. Η Domino’s και κάθε κεφαλαιοκρατικό αρπακτικό θα μας βρίσκει απέναντί τους, να στεκόμαστε δίπλα στους εργαζόμενους και τους αγώνες τους.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ/Η
Ρουβίκωνας