Η Γαλλία θα παραδώσει για 3.000.000.000 δολάρια στρατιωτικό εξοπλισμό στο Λίβανο, που απειλείται από τη συριακή κρίση. Αλλά είναι η Σαουδική Αραβία, η οποία πληρώνει το λογαριασμό.
Με το «συμφωνία-πλαίσιο» υπεγράφη την Τρίτη 4 Νοεμβρίου στο Βασιλικό Παλάτι στο Ριάντ, πρωτεύουσα της Σαουδικής Αραβίας, με τους Σουδάραβες να έχουν αναλαμβάνει την υποχρέωση να καταβάλουν 3,0 δισεκατομμύρια δολάρια (2,4 δισεκατομμύρια ευρώ) στη Γαλλία - ένα σημαντικό ποσό θα χρησιμοποιηθεί για να εξοπλιστούν οι ένοπλες δυνάμεις του Λιβάνου.
Αυτή η ασυνήθιστη εμπορική συμφωνία είναι υπό συζήτηση εδώ και ένα χρόνο, αντανακλά μια «πολιτική συμφωνία» για την «σταθερότητα του Λιβάνου όσον αφορά την κρίση στη Συρία», λένε διπλωμάτες στο Παρίσι. Αυτή η «βοήθεια στο λιβανικό στρατό καταδεικνύει την εξαιρετική ποιότητα της Γαλλο-Σαουδικής σχέσης», χαιρέτισε ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Λορέν Φαμπιούς.
Συγκλονισμένος από περισσότερους από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες από τη Συρία, από τα ρήγματα μεταξύ σουνιτών και σιιτών που τον διασχίζουν, και απειλείται από ομάδες τζιχαντιστών, ο Λίβανος αντιμετωπίζει επίσης μια κρίση διακυβέρνησης: Δεν υπάρχει πρόεδρος από τον Μάιο και οι βουλευτές που εκλέχθηκαν το 2009 για τέσσερα χρόνια, αποφάσισαν την προηγούμενη Τρίτη να παρατείνουν την εντολή τους έως το 2017. Στο πλαίσιο αυτό, ο στρατός φαίνεται να είναι ένας από τους λίγους θεσμούς που εγγυώνται τη σταθερότητα της χώρας, αν δεν είναι ο μόνος. Και δεδομένου ότι είναι ανεπαρκώς εξοπλισμένος και υπο-εκπαιδευμένος, η ενίσχυση του αποτελεί στρατηγική προτεραιότητα.
Η αρχή της τριγωνικής συμφωνίας είχε αποκτήσει σάρκα και οστά μετά την επίσκεψη του Φρανσουά Ολάντ στη Σαουδική Αραβία, το Δεκέμβριο του 2013. Έκτοτε, συνεχίστηκαν οι συζητήσεις υπό την ευθύνη του Υπουργείου Άμυνας στο Παρίσι. Μετά από μια σειρά από συνομιλίες οι διαπραγματεύσεις κέρδισαν δυναμική με την επιδείνωση της περιφερειακής κρίσης στο Ιράκ και τη Συρία. Την Τρίτη, η σύμβαση υπεγράφη από το ναύαρχο Εντουάρ Γκουιλάντ, επικεφαλής της Οντάς, μια παρα-δημόσια εταιρεία που μεταφέρει τα κρατικά συμβόλαια στη Σαουδική Αραβία και τα οικονομικά θέματα στον Σουδάραβα υπουργό Ιμπραχίμ αλ-Aσάφ. Ο Αρχηγός του Επιτελείου του Λιβάνου, στρατηγός Καχβαγί υπέγραψε επίσης το έγγραφο. «Υπάρχει ακόμη δουλειά, αλλά μπορούμε να ελπίζουμε για την έναρξη ισχύος της σύμβασης πριν από το τέλος του έτους,» αναφέρουν στο Παρίσι. Οι συζητήσεις και παζάρια για την ισοτιμία ευρώ / δολαρίου θα πρέπει να συνεχιστούν κατά τη διάρκεια των επόμενων έξι εβδομάδων, πριν από την πρώτη πληρωμή. Οι παραδόσεις θα διαρκέσουν τρία χρόνια και οι συμβάσεις συντήρησης πάνω από δέκα χρόνια. Αυτό το σχέδιο συνοδεύεται από ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα κατάρτισης του λιβανικού στρατού.
Οι Σαουδάραβες είχαν δύο απαιτήσεις: "λογικές" τιμές χωρίς μεσάζοντες - οι οποίοι θα λαμβάνουν τις προμήθειές τους στη διαδικασία. Όπως μαθαίνουμε για καλή αρχή, λέγεται ότι αυτή η τελευταία διάταξη έχει τηρηθεί. Στη συνέχεια οι Λιβανέζοι κοινοποιήσσαν στην γαλλική πλευρά τη «λίστα αγορών» τους. Συνολικά είκοσι Γάλλοι παραγωγοί συμμετέχουν στην σύμβαση, μεγάλες εταιρείας (Thales, η Airbus, κλπ), αλλά ακόμη και γαλλικά ΜΜΕ. Ο εξοπλιστικός κατάλογος των Λιβανέζων δεν είναι δημόσιες. Ο εξοπλισμός φημολογείται ότι περιλαμβάνει VAB, οχημάτων μεταφοράς, οβιδοβόλα Caesar, αντιαρματικά βλήματα Hot, όλμους, Vshorads, τα ελικόπτερα μάχης και μεταφοράς, ελαφρά οπλισμένα περιπολικά σκάφη, εξοπλισμό συλλογής πληροφοριών, επιτήρησης και επικοινωνίες, συμπεριλαμβανομένων των τακτικών UAV.
Μια επιθυμία από τον Λίβανο ήταν το αντικείμενο ενός γαλλικού βέτο: Βλήματα κατά-πλοίων τύπου Exocet. Αυτα τα βλήματα δεν χρήζουν κατά των τρομοκρατικών ομάδων, αλλά θα μπορούσαν ωστόσο να απειλήσουν το ισραηλινό ναυτικό στα ανοικτά των ακτών του Λιβάνου. Για οικονομικούς λόγους, ο Λίβανος δεν έχει συμπεριλάβει στην λίστα πυραύλους επιφανείας-αέρος πυραύλων και βαρύ οπλισμό όπως άρματα μάχης Leclerc ή VBCI.
Πράγματι, η τριμερής σύμβαση είναι μακριά από το να καλύπτει όλες τις ανάγκες του λιβανικού στρατού, οι οποίες ανέρχονται σε δώδεκα δισεκατομμύρια δολάρια. Έτσι, οι στρατιωτικοί του Λιβάνου επιθυμούν να αποκτήσουν άρματα μάχης: ήλπιζε να αγοράσουν μεταχειρισμένα Leopard 2, αλλά άσκησε βέτο το Βερολίνο. Το Παρίσι ήταν έτοιμο να παραχωρήσει το Leclerc, αλλά το κόστος αγοράς και συντήρησης αποδείχθηκε υπερβολικά υψηλό. Ένα άλλο θέμα που γίνεται πολύπλοκο είναι ο τύπος των περιπολικών σκαφών για το Λιβανέζικο Πολεμικό Ναυτικό: η προτεινόμενη κορβέτα DCNS Gowind ναυπήγησης στο ναυπηγείο στη Λωριέν (περιοχή καταγωγής του Γάλλου υπουργού Άμυνας Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν), ενάντια στην CMN του Χερβούργου (υποστηριζόμενη από τον υπουργό Εσωτερικών Μπερνά Καζνέβ), η οποία κέρδισε με ελαφρύτερα σκάφη. Το γεγονός ότι το αφεντικό της CMN, ο Ισκαντάρ Σάδα, είναι λιβανέζικης καταγωγής, δεν μπορεί να έπαιξε εναντίον της προσφοράς ...
Η παρούσα σύμβαση είναι μόνο μέρος των προσπαθειών αποκατάστασης της ασφάλειας στον Λίβανο, είτε μέσου του στρατού ή των δυνάμεων εσωτερικής ασφάλειας. Τα στοιχεία αυτά θεωρούνται λιγότερο αμερόληπτη και πιο κοντά στους Σουνίτες και τους Σιίτες. Τα δισεκατομμύρια δολάρια που δίνονται από τη Σαουδική Αραβία στον πρώην Πρωθυπουργό (Σουνίτες) Σαάντ Χαρίρι θα πρέπει να πάνε κατά το ήμισυ στις δυνάμεις εσωτερικής ασφάλειας. Οι Αμερικανοί παρέχουν επίσης μια σημαντική στρατιωτική βοήθεια, ενώ η Ρωσία είναι επίσης έτοιμη να πουλήσει όπλα. Παραμένει το Ιράν ως κεντρικός παίκτης στην πολιτική σκηνή του Λιβάνου, μέσω της Χεζμπολάχ, στην οποία προσφέρεται επίσημα βοήθεια. Ο Φαντί Ασάφ, ένας αναλυτής για τις στρατηγικές προοπτικές της Μέσης Ανατολής είναι σίγουρος ότι η Τεχεράνη έδωσε το "πράσινο φως" που τελικά οδήγησε στην σύμβαση μεταξύ του Λιβάνου, της Γαλλίας και της Σαουδικής Αραβίας.
ΠΗΓΗ: defencenews.gr