Η κόπρος του Αυγεία, ήταν η κοπριά που είχε συγκεντρωθεί στους τεράστιους στάβλους του βασιλιά της Ήλιδος Αυγεία με τα 3.000 βόδια, οι οποίοι δεν είχαν καθαρισθεί επί πολλά (αναφέρεται και 30) χρόνια. Το καθάρισμα αυτών των στάβλων από όλη την κοπριά μέσα σε μία μόνο ημέρα ήταν ο πέμπτος άθλος του Ηρακλή.
Η παρακμή και ο βόρβορος που πνίγουν τη δημόσια ζωή τις τελευταίες ημέρες, είναι κι αυτά φαινόμενα της οικονομικής, της κοινωνικής και της πολιτικής κρίσης. Η οικονομική κρίση είναι το αποτέλεσμα ανεύθυνων πολιτικών που ασκήθηκαν για να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση μιας επίπλαστης ευημερίας, κρατώντας σε ύπνωση μια κοινωνία ευνουχισμένη που βούλιαζε σε αναπαυτικούς καναπέδες και σπαταλούσε σε χλιδάτες διακοπές αφού προηγουμένως είχε ικανοποιήσει το όνειρο της πολυτελούς μεζονέτας και του ακριβού τζίπ.
Το πολιτικό σύστημα, βούλιαζε ομοίως σε ένα χυδαίο αλισβερίσι, καλλιεργώντας εν γνώσει του το όνειρο του life style, συνδιαλεγόμενο μ επιχειρηματικά συμφέροντα και προωθώντας έργα τα οποία χρεώνονταν πανάκριβα στο λαό για να υπερκαλύπτουν τις μίζες.
Όσο οι αγορές έβγαζαν τρισεκατομμύρια και τροφοδοτούσαν χρέος και πλαστή καλοπέραση, η κοινωνία και το πολιτικό και οικονομικό σύστημα ζούσαν ζωή και κότα βουλιάζοντας στην παρακμή που κρυβόταν πίσω από το λούστρο ενός δανεικού πλούτου.
Η οικονομική κρίση αποκάλυψε πρώτα τις ανύπαρκτες κοινωνικές υποδομές, το διαλυμένο κράτος, αναγκάστηκε να αποκαλύψει τους πεθαμένους ψηφοφόρους, τους μαϊμού συνταξιούχους, τους ανοιχτομάτηδες τυφλούς, τους χρηματιζόμενους λειτουργούς, το τεράστιο μέγεθος της φοροδιαφυγής. Όλα αυτά αποκαλύφθηκαν σε μια προσπάθεια όχι μόνο να μπεί μια τάξη στο χάος, αλλά και για να αμβλύνει την οργή που προκαλούσαν στους πολίτες τα κατάφωρα άδικα οικονομικά μέτρα, η εκτίναξη της ανεργίας, η φτώχεια και η εξαθλίωση.
Και έφθασε σήμερα η στιγμή της αποκάλυψης της πολιτικής σήψης. Αποκαλύψεις περί χρηματισμού, δέλεαρ εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για μία ψήφο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Υπόνοιες, δηλώσεις, οπτικοακουστικά ντοκουμέντα σε γλώσσα χυδαία που εκχυδαϊζει ακόμα περισσότερο τον ίδιο το θεσμό, το ίδιο το πολιτικό σύστημα, την τιμή και την υπόληψη όχι μόνο των προσώπων μα και αυτής της έννοιας του κοινοβουλευτισμού. Βουλευτές του «προοδευτικού χώρου» μυρίζουν χασκογελώντας το πανωφόρι μιας συναδέλφου τους βουλευτίνας την οποία υποτίθεται ειρωνεύονται και απαξιώνουν. Άλλοι βουλευτές υπονοούν πως κάποιοι συνάδελφοί τους από αυτούς που ψήφισαν υπέρ της εκλογής Προέδρου, χρηματίστηκαν. Ο κ. Χαϊκάλης κατέφυγε στη δικαιοσύνη προσκομίζοντας βίντεο που καταδεικνύει την προσπάθεια κάποιου παράγοντα να τον χρηματίσει προκειμένου να ψηφίσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο μεσάζων - παράγων συστήνεται ως επενδυτικός σύμβουλος ο οποίος στο βιογραφικό του εμφανίζεται να έχει υπηρετήσει ως σύμβουλος σε πρωθυπουργικά γραφεία και δίπλα σε πολιτικούς αρχηγούς αλλά και να πηγαινοέρχεται από κόμμα σε κόμμα λες και άλλαζε στέκι για τον καφέ του.
Ο πρωθυπουργός της χώρας, δηλώνει πως θα μηνύσει ένα βουλευτή επειδή τον κατονομάζει στην καταγγελία του υπονοώντας τι; Πως πρόκειται για τον ηθικό αυτουργό;
Οι πολίτες παρακολουθούν αποσβολωμένοι. Το κοινό αίσθημα δοκιμάζεται από τη δυσωδία που αποπνέουν οι απίστευτες αυτές εξελίξεις.
Μα εδώ και τώρα θα πρέπει και οι πολίτες να αναλογισθούν τις δικές τους ευθύνες. Τις βαρύτατες. Τις ευθύνες για τις επιλογές τους. Οι πολίτες επέλεξαν ηθοποιούς, τραγουδιστές, ποδοσφαιριστές, τηλεαστέρες. Οι πολίτες τους έστειλαν στο ελληνικό κοινοβούλιο και στο ευρωκοινοβούλιο. Και φέρουν ακέραια την ευθύνη αυτή. Οι πολίτες ψήφισαν και τους λαμπερούς σταρ και τους απατεωνίσκους. Και τους φαιδρούς και τους σοβαρούς. Και τους αποδέκτες της μίζας και τους θρασείς αναιδείς και προσβλητικούς φωνακλάδες των τηλεπαραθύρων.
Οι πολίτες ψήφισαν και επέλεξαν τη σύνθεση αυτής της Βουλής. Και θα κληθούν σύντομα να ξαναψηφίσουν. Εδώ που φθάσαμε, στον πάτο, ας μιλήσουμε ειλικρινά και περί της ευθύνης των πολιτών. Καθρέφτης δύο όψεων Βουλή και Κοινωνία, που αδικεί κατάφωρα τους ικανούς, προσβάλλει το περί δικαίου αίσθημα, ταπεινώνει τους άξιους και αναδεικνύει τα λαμόγια, τους μιζαδόρους και ότι πιο παρακμιακό έχει να επιδείξει η χώρα. Πριν λοιπόν εξετάσουμε κατόπιν εορτής την ευθύνη των πολιτικών και ξαναπέσουμε απ’ τα σύννεφα, ας εξετάσουμε τη δική μας ευθύνη και με ευθύνη ας προσέλθουμε σ’ αυτές τις κάλπες. Μπας και κάποτε αρχίζει να καθαρίζει η κόπρος του Αυγεία
Πηγή:protothema.gr