Για όλους εμάς που είχαμε την τύχη,την τιμή και την ευλογία να περάσουμε ένα μεγάλο μέρος της υπηρεσιακής μας ζωής μέσα σε μια κλούβα, αποχωρώντας αργότερα για τους τόπους συμφερόντων μας, μην έχοντας άλλη επιλογή, κουβαλώντας ραμμένο πάνω στο κορμί μας τον ένδοξο ήλιο της Βεργίνας, δεν μας προκαλεί καμία μα καμία εντύπωση η ηρωική στάση των αντρών της ΥΑΤ, της ΥΜΕΤ καθώς και των αξιόμαχων διμοιριών Υποστηρίξεως, που η πλειοψηφία τους απαρτίζεται από άνδρες που φόρεσαν την τιμημένη αυτή στολή, στον Έβρο.
Μέσα σε αυτή την μικρή κοινωνία της κλούβας, όσοι είχαμε την τύχη να ενταχθούμε από μικρή ηλικία, μάθαμε από ανθρώπους περήφανους, που δεν ήθελαν ποτέ να παρακαλέσουν κανέναν προκειμένου να βολευτούν σε μια θεσούλα, να αγαπάμε τον συνάδελφο, να πονάμε όταν αυτός πονάει και να χαιρόμαστε όταν αυτός χαίρεται..
ΜΑΘΑΜΕ πως να γίνουμε καλοί άνθρωποι πρώτα και μετά καλοί αστυνομικοί, ΓΑΛΟΥΧΗΘΗΚΑΜΕ με το πνεύμα της πειθαρχίας του παλιού ματατζη και μάθαμε κυρίως να πολεμάμε χωρίς αντάλλαγμα, για τις αξίες και τα ιδανικά μας.
Χωρίς να μας αγγίζουν ποτέ πικρόχολα σχόλια από ανθρωπάκια που στη πλάτη των ηρώων συναδέλφων μας ήθελαν απλά να κερδίσουν λίγα λεπτά δημοσιότητας προκειμένου να γεμίσουν το απύθμενο κενό της μπολιασμένης με δηλητήριο ψυχής τους, μιας και γνωρίζαμε πως είμασταν και είμαστε το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΡΟΠΥΡΓΙΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ που ποτέ δεν θα πέσει.
Και όταν με δάκρυα στα μάτια αναγκαστήκαμε κάποιοι να αποχωρήσουμε από την αγαπημένη μας ΔΑΕ και να πάμε στην επαρχία, αφήνοντας πίσω ένα μεγάλο κομμάτι της προσωπικής και υπηρεσιακής μας ζωής, τεθήκαμε αντιμέτωποι με επικριτικά και αρνητικά σχόλια υψηλόβαθμων αξιωματικών της επαρχίας, οι οποίοι μην βλέποντας ηθικές αμοιβές και μνείες στα τελείως λευκά ατομικά μας βιβλιάρια, θεωρούσαν εμάς ανεπαρκείς και λιγότερο ικανούς χωρίς βέβαια να γνωρίζουν πως ο ΜΑΤΑΤΖΗΣ δεν έχει ανάγκη από κολλημένες επιγραφες στα ατομικά του βιβλιάρια, ούτε θα παρακαλέσει για αυτές, καθώς όλες του τις υπηρεσιακές του επιτυχίες και μάχες τις έχει καταγράψει στο μυαλό και στη καρδιά του ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΝΕΞΗΤΗΛΑ ΧΑΡΑΓΜΕΝΕΣ.
Μαθαίνοντας λοιπόν από την κλούβα να προστατεύω, να σέβομαι και να αγωνίζομαι ΠΡΩΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ, έχω την τιμή να εκπροσωπώ ως Πρόεδρος τους συναδέλφους μου, ματατζηδες στο σώμα και στην ψυχή, στη Μαγνησία και την ΠΟΑΣΥ στο ανώτερο συμβούλιο μεταθέσεων των Αξιωματικών του Αρχηγείου. Με λυπεί το γεγονός πως νέοι σε ηλικία και χρόνια υπηρεσίας συνάδελφοι δεν εκφράζουν επιθυμία να στελεχώσουν την ΔΑΕ και τους προτρέπω να ζήσουν έστω και μια μέρα ΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΗΡΩΕΣ.
ΔΙΧΤΑΣ ΑΡΓΥΡΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΝΩΣΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ