Προσαγωγή στο Αστυνομικό Τμήμα για το ... βρεφικό γάλα

Στην προσαγωγή του πρώην καθηγητή του ΑΠΘ Γιώργου Τσιάκαλου προχώρησαν σήμερα οι αστυνομικές αρχές στην Ειδομένη.

Ο λόγος, όπως ο ίδιος αναφέρει με ανάρτησή του στο facebook, επειδή διαμαρτυρήθηκε για το μπλόκο στο αυτοκίνητο που μετέφερε το βρεφικό γάλα στους πρόσφυγες που βρίσκονται στην Ειδομένη. Αφορμή για να κλείσει ο δρόμος που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια ήταν η επίσκεψη της υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιας για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις, Βικτόριας Νούλαντ.

Αναλυτικά πως περιγράφει το περιστατικό ο κ. Τσιάκαλος στο facebook:

Προσαγωγή στο Αστυνομικό Τμήμα για το βρεφικό γάλα

Σήμερα το πρωί επισκέφτηκε την Ειδομένη η υφυπουργός των ΗΠΑ μαζί με τον πρέσβη της χώρας της. Και η αστυνομία έκλεισε για όλα τα αυτοκίνητα την πρόσβαση στους καταυλισμούς, ακόμη κι γι’ αυτά που μετέφεραν τρόφιμα. Και για μένα το πιο σημαντικό: ακόμη και για το αυτοκίνητο που κάθε πρωί μεταφέρει το βρεφικό γάλα για τα μωρά.

Αθέλητος συμβολισμός, αλλά πραγματικός: όταν επιθεωρεί τους φτωχούς η υπερδύναμη, κλαίνε τα μωρά από την πείνα.

Στις 1 μ.μ. ολοκληρώθηκε η επιθεώρηση, και οι επίσημοι αναχώρησαν από την Ειδομένη. Έγινε όμως 1:30 και για τα αυτοκίνητα η απαγόρευση συνέχιζε να ισχύει. Οι μητέρες στον καταυλισμό έδειχναν τα μωρά που έκλαιγαν, και προσπαθούσαν, σε όποια γλώσσα μπορούσαν, να κινητοποιήσουν εκείνους/ες που, έλπιζαν ότι, θα μπορούσαν να δώσουν λύση στο πρόβλημα.

Πήγα στο Διοικητή της Αστυνομίας, και εκείνος χωρίς δισταγμό μου είπε να μεταφέρω στο πλήρωμα του περιπολικού ότι πρέπει ν’ αφήσουν αμέσως το αυτοκίνητο να περάσει.

Δεν το έκαναν. Ήταν απολύτως απρόθυμοι να αποδεχτούν ότι μπορεί να υπάρχει εξαίρεση τουλάχιστον για τα μωρά που πεινούσαν. Τα μωρά-προσφυγόπουλα δεν τους αφορούσαν, ας έμεναν νηστικά, αυτοί εκτελούσαν τις εντολές που είχαν πάρει, κι ούτε είχαν λόγο να τηλεφωνήσουν στη Διοίκηση για να δουν μήπως πράγματι ίσχυαν νέες –ανθρώπινες, όχι κατασταλτικές- εντολές.

Ξεκίνησα με τα πόδια για να ενημερώσω τον Διοικητή. Στα μισά του δρόμου με πρόφτασαν με το περιπολικό. Είχαν εγκαταλείψει το «τόσο σημαντικό πόστο τους», για να μου ζητήσουν τη φωτογραφική μηχανή και την ταυτότητά μου, και καθώς αρνήθηκα να το κάνω (εξαιτίας του παράτυπου τρόπου με τον οποίον επέμεναν να το κάνουν παρά τις σχετικές μου υπομνήσεις) ζητώντας τους να έρθουν μαζί μου στον διοικητή τους που βρισκόταν στα σύνορα, επέλεξαν να με βάλουν στο περιπολικό και να με «προσαγάγουν» στο Τμήμα της Ειδομένης. Προετοιμάζοντάς με -με το γνωστό, από παλιότερες εποχές, ύφος- για τις κατηγορίες που θα είχα ν’ αντιμετωπίσω, μεταξύ των οποίων ήταν ότι τους είχα απειλήσει (με την κυνική βεβαιότητα ότι αυτή θα ήταν η δική τους μαρτυρία, κι αυτή είναι που μετράει).

Έτσι, όμως, με τη δική μου προσαγωγή που είχε ως προϋπόθεση τη δική τους, παράτυπη, εγκατάλειψη του πόστου τους, ο δρόμος άνοιξε για το αυτοκίνητο με το βρεφικό γάλα.

Τα μωρά, έστω και αργοπορημένα, μπόρεσαν, χορτάτα πια, να αποκοιμηθούν στην αγκαλιά των μητέρων τους. Εκείνες όμως ακόμη ανησυχούν: μήπως εκτός από τα σύνορα κλείσουν και οι πηγές ζωής για τα παιδιά τους;

Δικό μας χρέος είναι να καταλαγιάσουμε τους φόβους τους. Και πρέπει να το κάνουμε ακόμη και σε σύγκρουση, αν χρειαστεί, με όσους θεωρούν πως τα προβλήματα των προσφύγων αντιμετωπίζονται με γραφειοκρατίες, αστυνομίες και κατασταλτικά μέτρα.

Με ανθρωπιά αντιμετωπίζονται, και, ευτυχώς, η ανθρωπιά είναι –ίσως το μοναδικό- αγαθό σ’ αυτή τη χώρα που διαθέτουμε σε απόλυτη επάρκεια και αφθονία, και κανείς δεν μπορεί να μας το μειώσει ή να μας το αφαιρέσει.

Ας μας προσάγουν όσες φορές επιθυμούν στα αστυνομικά τμήματα –πάντα την ίδια διαπίστωση θα κάνουν.
(Δημοσιογράφοι κινητοποιήθηκαν αμέσως και εμφανώς, όσο βρισκόμουν στον Συνοριακό Σταθμό Ειδομένης. Και, όπως μου είπαν, κινητοποιήθηκαν επίσης κυβερνητικά γραφεία. Ας είναι καλά όλοι/ες τους, κι’ ας μη χρειάζεται να το κάνουν συχνά για τέτοιους λόγους).

Πηγή: voria.gr