Το τελευταίο επεισόδιο στο δράμα που ζει εδώ και 43 χρόνια η οικογένεια Παπαδόπουλου από το Λάνθι, θα εκτυλιχθεί το ερχόμενο Σαββατοκύριακο 27 και 28 Μαίου , καθώς θα μεταφερθούν στον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε τα οστά του Γιάννη Παπαδόπουλου, ενός από τους δεκάδες ήρωες της κυπριακής τραγωδίας.
O Γιάννης Παπαδόπουλος, παιδί πολύτεκνης αγροτικής οικογένειας, κλήθηκε το 1974 να υπηρετήσει την πατρίδα ως οπλίτης στον στρατό ξηράς. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, μετά την βασική του εκπαίδευση στην Καλαμάτα, στην Ξάνθη και στο Λουτράκι, πήρε μετάθεση για την Κύπρο, όπου κατατάχθηκε στον 4ο λόχο της ΕΛΔΥΚ. Τα ίχνη του χάθηκαν ανήμερα Δεκαπενταύγουστο, τη μεγάλη γιορτή της Παναγίας.
Μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας ο Γιάννης Παπαδόπουλος έστειλε δύο γράμματα στους γονείς του, περιγράφοντας γλαφυρά τις σκληρές μάχες με τους Τούρκους
Είχε προηγηθεί η συντονισμένη επίθεση, από αέρος και ξηράς, των Τούρκων κατακτητών που ονομάστηκε «Αττίλας 2». Να πως τον περιγράφει ένας από τους ελάχιστους επιζήσαντες φαντάρους:
«Από τα ξημερώματα της 14ης Αυγούστου, το πυροβολικό και η αεροπορία των Τούρκων άρχισαν να βομβαρδίζουν μανιασμένα το στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ.. Ακολούθησαν όπλα καμπύλης τροχιάς, όλων των διαμετρημάτων και άρματα μάχης. Μέσα στο στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ. βρίσκονταν ο 2ος Λόχος του 1ουΤ.Π., με Διοικητή τον Υπολοχαγό Ηλία Κωνσταντούλα, ο 4ος Λόχος του 2ου Τ.Π., με Διοικητή τον Κύπριο Λοχαγό Λούη Ιωαννίδη, ο Λόχος Διοικήσεως της ΕΛ.ΔΥ.Κ. με Διοικητή τον Ταγματάρχη Σπυρίδωνα Δελλή, και μια διμοιρία όλμων με Διοικητή τον Υπολοχαγό Στέφανο Πίο. Διοικητής και των τριών Λόχων ήταν ο Υποδιοικητής της ΕΛ.ΔΥ.Κ., Αντισυνταγματάρχης Παναγιώτης Σταυρόπουλος. Εναντίον των νέων «300» επετέθησαν ολόκληρο το 50οΣύνταγμα Πεζικού των Τούρκων με άρματα μάχης, από κάθε κατεύθυνση. Οι ΄Ελληνες γίγαντες, μείνανε για να υπερασπίσουν το στρατόπεδό τους. Για την τιμή των όπλων και την αιώνια δόξα της πατρίδας! Η μάχη άνιση πέρα από κάθε φαντασία! Έμειναν εκεί, μέσα στα ατομικά τους ορύγματα, αποφασισμένοι να πεθάνουν μέχρι ενός…. Μέχρι της 6.00 το απόγευμα της 16ης Αυγούστου οι μάχες μαίνονταν μέσα στο στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ. από τα απομεινάρια του 4ου και 2ου Λόχου. Ο Ταγματάρχης Δελλής έσωσε όσους μπόρεσε με μια ηρωική έξοδο ανάμεσα στα Τούρκικα άρματα και τις εκατοντάδες Τούρκους στρατιώτες! Η ΕΛ.ΔΥ.Κ. οχυρώθηκε λίγο πιο πίσω από το στρατόπεδό της. Οι Τούρκοι δεν τόλμησαν να τους επιτεθούν. ΄Ηταν η τελευταία μάχη του πολέμου…»
Από την εκδήλωση μνήμης το 2007 στο Λάνθι όταν τοποθετήθηκαν οι προτομές του Γιάννη Παπαδόπουλου και Θοδωρή Ξένου
43 χρόνια αγνοούμενος
Στο προσκλητήριο της 15ης Αυγούστου ο Γιάννης Παπαδόπουλος δεν είναι παρών. Το ίδιο και στο προσκλητήριο της 16ης Αυγούστου. Από εκείνη την ημέρα θεωρείται επίσημα από την Ελληνική πολιτεία ως αγνοούμενος. Από εκείνη την ημέρα αρχίζει και ένας πολύχρονος «Γολγοθάς» για την οικογένεια του.
Ο μεγαλύτερος αδελφός του Νίκος θυμάται: «Μία ή δύο μέρες μετά τη λήξη του πολέμου πήγε ένα τζιπάκι της Στρατολογίας στο χωρίο και έψαχνε τον πατέρα μου. Οι γονείς μου εκείνη την ώρα ήταν στο κτήμα και εργάζονταν. Είχαν την αγωνία τους για το Γιάννη, αλλά έπρεπε να βγάλουν και το μεροκάματο. Εκεί μέσα στο χωράφι, με έναν τρόπο ψυχρό, ο αξιωματικός τους ανακοίνωσε ότι τα ίχνη του αδελφού μου έχουν χαθεί. Η μητέρα μου έχασε τις αισθήσεις της, λιποθύμησε! Από την πρώτη στιγμή φάνηκε πως η ελληνική πολιτεία θα αντιμετώπιζε με πρωτοφανή αδιαφορία και έλλειψη σεβασμού στους Ελλαδίτες ήρωες που πότισαν με το αίμα τους τα χώματα της Κύπρου».
Ο Γιάννης Παπαδόπουλος έπεσε μαχόμενος στην Κύπρο ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο του 1974. 43 χρόνια μετά επιστρέφει με τιμές ήρωα στη γενετειρά του, το Λάνθι
Στοίχημα ζωής
Ο Νίκος Παπαδόπουλος βάζει ως στοίχημα ζωής τον εντοπισμό του αγαπημένου του αδελφού. Μαζί με συγγενείς των άλλων αγνοούμενων ιδρύουν την Πανελληνία Επιτροπή Συγγενών Αγνοουμένων και Αδήλωτων Αιχμαλώτων Κυπριακής τραγωδίας 1974, όπου επι σειρά ετών είναι αντιπρόεδρος του Δ.Σ.
«Επι 40 και πλέον χρόνια κανένα νέο, καμιά πληροφορία δεν είχαμε για τον Γιάννη. Τα πρώτα χρόνια πήγα αμέτρητες φορές στην Κύπρο με την ελπίδα ότι ο αδελφός μου μπορεί να ζει, παρά το γεγονός ότι οι μαρτυρίες έλεγαν πως οι Τούρκοι περικύκλωσαν το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ και δεν άφησαν κανέναν ζωντανό. Εϊχαν πολεμήσει ως ήρωες μέχρι θανάτου. Οι γονείς μου πέθαναν με αυτό το μαράζι. Δεν έμαθαν ποτέ τι απέγινε το παιδί τους», μας λέει εμφανώς συγκινημένος.
Λίγο αργότερα όμως «ξεχειλίζει» η οργή του για την συμπεριφορά της ελληνικής πολιτείας όλα αυτά τα χρόνια: «Το ελληνικό κράτος διαχρονικά αντιμετώπισε με αδιαφορία τους ήρωες της Κύπρου. Όλες ανεξαιρέτως οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν ενδιαφέρθηκαν πραγματικά για τον επαναπατρισμό των λειψάνων των Ελλαδιτών στρατιωτών. Λες και δεν ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία από την πατρίδα. Λες και είχαν πάει για τουρισμό στην Κύπρο», μας λέει.
Δίπλα στο ποτάμι!
Πριν δύο χρόνια, τους πρώτους μήνες του 2015, στις όχθες ενός μικρού ποταμού στην περιοχή Κιονέλι, επί τουρκοκυπριακού εδάφους, υπήρξε καθίζηση των χωμάτων, με αποτέλεσμα να βγουν στην επιφάνεια εκατοντάδες ανθρώπινα οστά. «Η υπόθεση ότι μεταξύ αυτών μπορεί να ήταν και του Γιάννη ήταν πολύ πιθανή γιατί βρέθηκαν πολύ κοντά στον τόπο της μάχης», μας αναφέρει ο Νίκος Παπαδόπουλος. Μετά από μεγάλη διπλωματική προσπάθεια, στην οποία ενεπλάκη και η Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων (ΔΕΑ) στην οποία συμμετέχει και εκπρόσωπος του ΟΗΕ, το καθεστώς των Τουρκοκυπρίων επέτρεψε τελικά την εκταφή.
Όπως διαπιστώθηκε ήταν ένας ομαδικός τάφος 12 Ελλαδιτών στρατιωτών. Η διαδικασία ταυτοποίησης τους ήταν δύσκολη και χρονοβόρα και έγινε από εξειδικευμένο Ινστιτούτο στις ΗΠΑ, όπου εστάλησαν και δείγματα DNA συγγενών των νεκρών.
Στις αρχές του έτους οι ελπίδες της οικογένειας του Γιάννη Παπαδόπουλου επιβεβαιώθηκαν. Το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης τους ενημέρωσε επίσημα ότι ταυτοποιήθηκαν ότι η μια από τις 10 σωρούς που τουτοποιήθηκαν ανήκει στον αδελφό τους.
«Δεν περιμέναμε τόσα χρόνια μετά ότι ο Γιάννης θα ζούσε. Ελπίζαμε μόνο πως θα βρεθούν τα λείψανά του και θα τα μεταφέρουμε εδώ, στο χωριό μας, να αναπαυθεί για πάντα. Για μένα αλλά και για τα υπόλοιπα αδέλφια μου, ήταν μια λύτρωση. Να ξεκουραστεί η ψυχή του εδώ, στο χωριό μας, να ξεκουραστεί και η ψυχή των γονιών μας που έφυγαν με την αγωνία και ένα τεράστιο γιατί. Ο Γιάννης επιστρέφει στην πατρίδα ως ήρωας. Γιατί έτσι του αξίζει, όπως το ίδιο αξίζει και σε όλα τα άλλα παλικάρια που χάθηκαν», επισημαίνει ο Νίκος Παπαδόπουλος».
Με τιμές ήρωα
Η αντίστροφή μέτρηση για την επιστροφή του ήρωα Γιάννη Παπαδόπουλου στην ιδιαίτερη πατρίδα του το Λάνθι αρχίζει την ερχόμενη Πέμπτη καθώς στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας, θα γίνει η επίσημη τελετή παράδοσης των λειψάνων των 17 Ελλαδιτών. Στην επίσημη τελετή θα παραστεί ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, ενώ την ελληνική κυβέρνηση θα εκπροσωπήσει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, και θα παραστούν συγγενείς των ηρώων. Ο κ. Αναστασιάδης θα απονείμει στους συγγενείς τους το Μετάλλιο Εξαίρετης Προσφοράς. Την ίδια ημέρα τα λείψανα των ηρώων θα μεταφερθούν στην Ελλάδα με αεροσκάφος της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας C-130 για ταφή και την επόμενη σε μια ειδική τελετή στο Τατόι, θα παραδοθούν από τους εκπροσώπους της ελληνικής πολιτείας στις οικογενειές τους. Το Σάββατο στις 12.00 το μεσημέρι τα λείψανα του Γιάννη Παπαδόπουλου θα φτάσουν στο πατρικό του σπίτι στο Λάνθι και εν συνεχεία συνοδεία των αδελφών του, των συγγενών του, των συγχωριανών του και στρατιωτικού αγήματος θα μεταφερθούν στην εκκλησιά του χωριού τον ¨Αγιο Νικόλαο, όπου θα τελεστεί ν νεκρώσιμη ακολουθία, προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Ηλείας κ. Γερμανού. Αμέσως μετά θα γίνει η ταφή των λειψάνων του στον οικογενειακό τάφο του, δίπλα από τον πατέρα και τη μάνα του, που τους υπεραγαπούσε. Και λίγα μέτρα πιο μακριά από την προτομή τη δική του και του παιδικού του φίλου Θοδωρή Ξένου που δυστυχώς συνεχίζει να παραμένει αγνοούμενος…