Όλα όσα έγιναν στην Ε’ πτέρυγα έχουν προαναγγελθεί από το καλοκαίρι με τα γεγονότα της 30ης Ιουνίου στο εφετείο του Επαναστατικού Αγώνα και στις ημέρες που ακολούθησαν δια στόματος του μετανοημένου πρώην μέλους της οργάνωσης ο οποίος δημόσια είχε δηλώσει την σαφή απειλή ότι ο Μαζιώτης είναι ανεπιθύμητος σε όλες τις πτέρυγες του Κορυδαλλού.
Είχε προηγηθεί η από κοινού δήλωση των κρατουμένων του υπογείου της Α΄θέσης στην ίδια την υπηρεσία να μην μπει ο Μαζιώτης στην πτέρυγα.
Μια πράξη και στάση με την ίδια απαξία ενός καταδότη ο οποίος προσφεύγει στον εχθρό για την επίλυση των διαφορών του.
Αυτή την επιλογή τους δεν την αρνήθηκαν ποτέ και τώρα την αποδέχονται και δημόσια. Όπως αποδέχονται πλέον δημόσια πως τα ανώνυμα χυδαία σχόλια του καλοκαιριού, ο βούρκος που είχε εξαπολυθεί ήταν δική τους τακτική καθώς τα αναπαράγουν τώρα και δημόσια. Όταν εμείς δημοσιοποιούσαμε τι μας έλεγε η υπηρεσία για αυτούς και ζητούσαμε να διαψεύσουν δημόσια την υπηρεσία, ποτέ δεν το έκαναν.
Η σιωπή τους δεν αφορούσε μόνο στην αποδοχή των όσων λέγαμε αλλά σε ένα σχέδιο να δουλέψουν υπογείως και όχι δημοσίως στον πόλεμο για την πολιτική απομόνωσή μας και στην ισόβια παραμονή του Μαζιώτη στην απομόνωση.
Όταν εμείς λέγαμε πως υπηρετούν με την στάση τους το κράτος στον πόλεμο εναντίον του Επαναστατικού Αγώνα, κανείς τους δεν μίλαγε δημόσια. Όμως παρασκηνικά και υπογείως δούλευαν μανιωδώς.
Κατά την διάρκεια της απεργίας πείνας όχι μόνο δεν σεβάστηκαν αλλά δημόσια ή και υπόγεια μας υπονόμευαν. Όταν αναφέραμε δημόσια τις δηλώσεις της υπηρεσίας ‘‘ότι θα βάλουν άλλους να την πέσουν στον Μαζιώτη’’ και λέγαμε ξανά ότι η σιωπή τους είναι επιβεβαίωση των όσων λέμε, πάλι δεν μίλησαν.
Η υπηρεσία προφανώς και γνώριζε όχι μόνο τις προθέσεις τους αλλά και τις μεθόδους τους.
Μεθόδους ύπουλες και δειλές όπως αρμόζει σε ύπουλους και δειλούς. Όπως αρμόζει σε όσους βάζουν τον εχθρό να διεκπεραιώνει τις υποθέσεις τους και τις διαφορές τους.
Η επίθεση στον Μαζιώτη είχε γνωστοποιηθεί και δημοσιοποιηθεί από άλλους κρατούμενους της Ε΄πτέρυγας πολύ πριν πούμε εμείς οτιδήποτε, πράγμα που θα έπρεπε να αναμένουν.
Εμείς δεν μιλήσαμε για τίποτα απολύτως, είτε για το ίδιο το περιστατικό είτε για οτιδήποτε συνέβη. Τα όσα δημοσιοποιήθηκαν (το γεγονός της επίθεσης, λεπτομέρειες για την επίθεση, υπηκοότητα κλπ) πριν καν η Ρούπα ενημερωθεί για οτιδήποτε αφορούν σε περιγραφές άλλων κρατουμένων.
Θα έπρεπε να αναμένουν ότι αυτό θα συμβεί, ότι το γεγονός θα έπαιρνε διάσταση και άσχετα με το τι θα λέγαμε εμείς το περιστατικό δεν θα έμενε στα γραφεία της υπηρεσίας, όπως μάλλον είχαν εκτιμήσει.
Θα έπρεπε να αναμένουν ότι στην δημοσιοποίηση και την περιγραφή του γεγονότος από κρατούμενους θα γινόταν αναφορά ότι οι πρωταγωνιστές του ήταν βαλτοί αφού δεν γνώριζαν καν τον Μαζιώτη. Και οι ίδιοι τώρα τους αδειάζουν, ως αναμενόμενο, εγκαταλείποντάς τους οι ίδιοι ‘‘ να βγάλουν το φίδι από την τρύπα ’’.
Η πολιτική ηθική στις φυλακές και όχι μόνο, θέλει ο καθένας να λύνει τις διαφορές του δημόσια, πρόσωπο με πρόσωπο και με το όνομά του. Όχι μέσω της υπηρεσίας, όχι καλυμμένος πίσω από άλλους.
Όπως επίσης θα έπρεπε να αναμένουν ότι ο Μαζιώτης δεν έχει πει το παραμικρό ούτε στην υπηρεσία, ούτε στους γιατρούς, ούτε στον μπάτσο που ήρθε στο νοσοκομείο για κατάθεση, ούτε φυσικά και δημόσια.
Τα όσα λέμε είναι όσα οι ίδιοι έχουν πει και εξαγγείλει είτε μέσω του μετανοημένου είτε μέσω της υπηρεσίας, είτε με την πολύμορφη πολεμική εναντίον μας.
Όσο για την ‘‘μακρά ’’ πορεία τους στις φυλακές και την ‘‘συνεπή’’ αγωνιστική τους στάση, αυτή αποτυπώνεται από τις δηλωμένες από τους ίδιους σχέσεις τους με την υπηρεσία, την πολύτιμη συνεισφορά τους στην απομόνωση του Μαζιώτη, την εφαρμογή πάνω του του καθεστώτος εξαίρεσης, την πολεμική τους ενάντια στην απεργία και την συμβολή τους να τεθεί σε κίνδυνο η ίδια μας η ζωή, την ευνοϊκή στάση τους προς την υπηρεσία και την κυβέρνηση που στοχεύει μονίμως εναντίον μας.
Αποτυπώνεται στην εφαρμογή του άρθρου 11 πάνω στον Μαζιώτη πριν ακόμα αυτό ψηφιστεί. Αποτυπώνεται στις μαφιόζικες μεθόδους που ακολουθούν στην φυλακή, τις οποίες η ίδια η υπηρεσία φρόντισε να μας ‘‘ διαφωτίσει ’’ και όταν μιλούσαμε δημόσια γι’ αυτές κανένας τους δεν βγήκε να διαψεύσει τίποτα παρ’ όλο που το ζητούσαμε.
Και όχι να διαψεύσει εμάς αλλά την υπηρεσία που έκανε αυτές τις δηλώσεις. Όμως ούτε και τώρα κάνουν καμία αναφορά στην υπηρεσία.
Το ‘‘ήθος’’ τους αποτυπώνεται στο βόθρο που εξαπολύουν εναντίον μας, επώνυμα πλέον.
Στην δική τους παράκρουση και στο θράσος τους πλέον να μιλούν για καταδότες.
Το ''ήθος'’ τους έχει αποτυπωθεί εδώ και καιρό στο γεγονός ότι η Ρούπα κινδύνευσε να σκοτωθεί για να βγουν αυτοί από την φυλακή. Την πολέμησαν και την πολεμούν με περισσή χυδαιότητα. Αποτυπώνεται στο γεγονός ότι λειτουργούν συνειδητά εδώ και καιρό ως συνοδοιπόροι του κράτους στον πόλεμο εναντίον μας. Και αυτό έχει αποτυπωθεί πλέον στην ιστορία.
Στον σκουπιδοντενεκέ της ιστορίας του αγώνα έχουν εδώ και καιρό πετάξει οι ίδιοι το όποιο ‘‘αγωνιστικό'' προκάλυμμα.
Πόλα Ρούπα – Νίκος Μαζιώτης
Μέλη του Επαναστατικού Αγώνα