Την Τετάρτη, 15 Νοεμβρίου, μια συνηθισμένη φθινοπωρινή μπόρα στάθηκε η αφορμή για μία βιβλικών διαστάσεων καταστροφή στους δήμους Μάνδρας και Νέας Περάμου. Οι αιτίες ωστόσο ήταν πολύ περισσότερες. Αδιαφορία των υπευθύνων, έργα που εξαγγέλλονται πριν από όλες τις εκλογές και ξεχνιούνται αμέσως μετά, διάφορα διαπλεκόμενα μικροσυμφέροντα, μικρότερες ή μεγαλύτερες παραβάσεις με χτίσιμο σε μπαζωμένα ρέματα, διαφθορά σε κάθε επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης και των ελεγκτικών μηχανισμών: αυτές είναι οι πραγματικές αιτίες της καταστροφής και όχι μια συνηθισμένη νεροποντή. Τη χαρακτηρίζουμε ως τέτοια, επειδή αν ήταν η πρωτόφανής θεομηνία όπως την περιέγραψαν διάφοροι δημοσιολόγοι στα ΜΜΕ, Θα είχε επηρρεάσει πολύ μεγαλύτερες περιοχές.
Από τη στιγμή που είδαμε τις πρώτες εικόνες ξέραμε ότι έπρεπε να κάνουμε κάτι. Η επίθεση στο κτίριο της Περιφέρειας ήταν το ελάχιστο που θα μπορούσαμε να κάνουμε, όμως νιώσαμε ότι οι συνηθισμένες δράσεις που κάνουμε μέχρι τώρα δε θα είχαν να πουν τίποτα στον κόσμο που καταστράφηκε. Δεδομένης της γεωγραφικής εγγύτητας των περιοχών που χτυπήθηκαν, αποφασίσαμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να στηρίξουμε τους ανθρώπους αυτούς. Δεν ήταν ώρα ούτε για κριτική, ούτε για αναζήτηση ευθυνών, ούτε για πολιτική δουλειά, ούτε για τίποτα από όλα αυτά. Με σπασμένες τζαμαρίες δε γεμίζει το στομάχι…
[custom:google-ads]
Έχοντας επίγνωση των περιορισμένων μέσων που έχουμε στη διάθεσή μας, προσπαθήσαμε με τις μικρές μας δυνάμεις να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, χωρίς καμία απολύτως αυταπάτη. Γνωρίζαμε ότι η όποια συνεισφορά μας θα ήταν σταγόνα στον ωκεανό των τεράστιων αναγκών.
Μαζί με άλλους συντρόφους και απλό κόσμο που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά μας βρεθήκαμε στη Μάνδρα τέσσερις φορές. Μοιράσαμε νερά, ρούχα και τρόφιμα. Βοηθήσαμε κάποιους λίγους ανθρώπους να αδειάσουν τα πλημμυρισμένα τους υπόγεια ή τα σπίτια τους από τη λάσπη και την κατεστραμμένη οικοσκευή. Μιλήσαμε μαζί τους και νιώσαμε τον πόνο και την οργή τους. Είδαμε εθελοντές να φτάνουν από παντού, είτε ατομικά είτε οργανωμένα, και να κάνουν ό,τι μπορούν. Είδαμε ντόπιους που δεν είχαν πληγεί να βοηθούν τους πάντες και η βοήθεια τους προς εμάς ήταν πολύτιμη, καθως δεν είχαμε καθόλου γνώση της περιοχής.
Από την άλλη μεριά, είδαμε τις Μαριάννες και τους Μαρινάκηδες να σουλατσάρουν ατσαλάκωτοι και απαστράπτοντες στους δρόμους προσπαθώντας να πουλήσουν φιλανθρωπία και να ξεπλύνουν τα εγκλήματά τους. Είδαμε τον κρατικό μηχανισμό να βραχυκυκλώνει και να συσσωρεύονται στο Δημαρχείο τόνοι ολόκληροι με νερά, τρόφιμα και πάσης φύσης είδη πρώτης ανάγκης, την ώρα που ο κόσμος έξω στους δρόμους είχε καταστραφεί και τα πάντα
μοιράζονταν με το σταγονόμετρο. Είδαμε ντόπιους που προφανώς δεν είχαν χτυπηθεί να αράζουν στα καφενεία σα να μην τρέχει τίποτα. Σχεδόν κάθε μέρα βλέπαμε την ανεκδιήγητη δήμαρχο να παίρνει σβάρνα τα κανάλια και διάφορους τοπικούς παραγοντίσκους να παίζουν μικροπολιτικά παιχνίδια πάσης φύσης, με αποκορύφωμα τις μπουνιές που παίξανε οι διάφορες παρατάξεις μέσα στο δημοτικό συμβούλιο για το ποιος φταίει πιο πολύ. Όλα αυτά λίγο ως πολύ τα περιμέναμε αλλά μας άφησαν αδιάφορους καθώς για άλλο λόγο ήμασταν εκεί.
Ήμασταν εκεί για να βοήθησουμε όπως και όσο μπορούσαμε. Το αν κάναμε λίγα ή πολλά δεν ξέρουμε να το πούμε εμείς. Ξέρουμε όμως ότι σε κάθε περίπτωση θα ήταν πολύ λιγότερα χωρίς τη βοήθεια των συντρόφων που, τόσο ατομικά, όσο και συλλογικά στήριξαν την προσπάθεια σε κάθε επίπεδο. Εξ’ίσου σημαντική ήταν η συνεισφορά όλων των ανώνυμων ανθρώπων που συμμετείχαν από την αρχή ως το τέλος με οποιονδήποτε τρόπο. Από το να γεμίσουν μια σακούλα πράγματα από το υστέρημα τους μέχρι το να αφήσουν τη βολή τους και να έρθουν μαζί μας στη Μάνδρα για να βραχούν και να λασπωθούν.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους συντρόφους από την Κατάληψη στέγης προσφύγων και μεταναστών Νοταρα 26, στους συντρόφους από τη Γαλλία με το καραβάνι αλληλεγγύης όσο και σε όλους τους ανθρώπους που βοήθησαν με τη συμμετοχή τους και τη φυσική τους παρουσία στην όλη προσπάθεια. Εξίσου σημαντική ήταν και η βοήθεια που λάβαμε σε είδη πρώτης ανάγκης τόσο από τους πολλούς ανώνυμους ανθρώπους που στήριξαν την προσπάθεια σε όλη της τη διάρκεια όσο και από οργανωμένες προσπάθειες διάφορων εγχειρημάτων. Ευχαριστούμε για την αποστολη ειδών πρώτης τον αυτοοργανωμένο αθλητικό σύλλογο Μαρίνος Αντύπας από τη Λάρισα, το Σύλλογο Φοιτητών Οικονομικού του ΕΚΠΑ, την Αντιφασιστική Κίνηση Θήβας και τον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Σφήνα που ανταποκρίθηκαν άμεσα στα καλέσματα.
Η συμμετοχή όλων των ανθρώπων που κινητοποιήθηκαν είτε στηρίζοντας τη δική μας προσπάθεια, είτε συμμετείχαν σε άλλες προσπάθειες άμεσης και αδιαμεσολάβητης αλληλεγγύης ήταν σημαντική από κάθε άποψη, όσο και αν ήταν μερική και αποσπασματική. Εμείς από την πλευρά μας είμαστε διατεθειμένοι να πάρουμε τα διδάγματα μας και να χρησιμοποιήσουμε την παρακαταθήκη που άφησε η κινητοποίηση αλληλεγγύης, έτσι ώστε σε αντίστοιχη περίπτωση στο μέλλον να συμμετέχουμε πιο καίρια και πιο αποτελεσματικά.
Κλείνοντας, να ευχηθούμε καλή δύναμη σε όλους όσους χτυπήθηκαν από την καταστροφή. Ελπίζουμε ο καθένας να πάρει τα διδάγματά του από όλη αυτή την ιστορία γιατι η φύση δε συγχωρεί την αλλαζονεία.