Οι δοκιμές για μείωση των ωρών εργασίας που έγιναν στην Ισλανδία από το 2015 μέχρι το 2019 έδειξαν σταθερότητα, ακόμα και αύξηση, της παραγωγικότητας. Επί αυτά τα 4 χρόνια παρατηρήθηκε η εργασία 2.500 εργαζομένων, δηλαδή του 1% του εργατικού δυναμικού αυτής της μικρής χώρας του Βορρά: συμπεριλαμβάνονταν άτομα από διάφορους τομείς όπως νηπιαγωγεία, γραφεία, νοσοκομεία και υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας. Πολλοί από αυτούς τους εργαζομένους κινήθηκαν από την εβδομάδα 40 ωρών σ’ εκείνη των 35-36 ωρών, με θετικά αποτελέσματα στην παραγωγικότητα.
Το 86% των εργαζομένων στην Ισλανδία θα εργάζεται στο εξής λιγότερες ώρες για την ίδια αμοιβή, πράγμα που αναμένεται να έχει ευεργετική επίδραση στο επίπεδο του στρες, στον ελεύθερο χρόνο και στην κατανάλωση ενέργειας και καυσίμων. Η ψηφιοποίηση είναι ένας από τους παράγοντες που ευνοούν την υιοθέτηση του 35ωρου ή της εβδομάδας των 4 ημερών, αλλά υπάρχουν και μερικές συνήθειες ―όπως το διάλειμμα για φαγητό το μεσημέρι― που φαίνονται σήμερα αναχρονιστικές και οι οποίες παρατείνουν τον χρόνο παραμονής στον τόπο εργασίας.
Παρόμοιες έρευνες γίνονται στην Ισπανία και στη Νέα Ζηλaνδία, κυρίως λόγω της επίδρασης της πανδημίας και της τηλεργασίας. Στη Νέα Ζηλανδία, η μεγάλη επιχείρηση τροφίμων Unilever αποφάσισε να περικόψει τις ώρες εργασίας των υπαλλήλων της κατά 20% χωρίς μείωση των αμοιβών τους. Παραλλήλως, στη Βρετανία, οι οικολογικές οργανώσεις υποστηρίζουν ότι η 4ήμερη εβδομάδα θα μειώσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, άρα αποτελεί ένα από τα πολλά μέτρα που πρέπει να ληφθούν γι’ αυτόν τον σκοπό. Aπό την άλλη πλευρά, η εβδομάδα 4 ημερών στο δημοτικό σχολείο, η οποία έχει θεσπιστεί σε μερικές ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, ενοχοποιείται για πολλά προβλήματα: τα παιδιά έχουν 24 διδακτικές ώρες οι οποίες μοιράζονται στη Δευτέρα, την Τρίτη, την Πέμπτη και την Παρασκευή με συνέπεια οι γονείς να πρέπει να βρουν λύση για τη φύλαξη των παιδιών τους την Τετάρτη.
Σήμερα ο μέσος όρος ωρών εργασίας στην Ευρώπη είναι λιγότερο από 40 ώρες -γύρω στις 38,5%- με τη Γαλλία στο χαμηλότερο σημείο (35 ώρες) και την Ελλάδα, τη Σλοβενία, τη Λετονία, την Εσθονία, τη Μάλτα, την Πολωνία, τη Σλοβακία και την Ουγγαρία στο υψηλότερο (40 ώρες).