Συνταγματικές έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας τις διατάξεις που προβλέπουν πως η αυτοθυσία πολίτη, που συνδράμει στο έργο της Πυροσβεστικής και στη διάσωση συμπολιτών του, ανταμείβεται.
Βάσει των διατάξεων αυτών δίνεται η δυνατότητα εισαγωγής του στη Σχολή Πυροσβεστών χωρίς εξετάσεις και καθ’ υπέρβαση του αριθμού των εισακτέων ή σε περίπτωση που δεν πληροί τα απαιτούμενα προσόντα να διορίζεται στο Πυροσβεστικό Σώμα χωρίς διενέργεια διαγωνισμού, με μόνη προϋπόθεση να μην υπάρχει κώλυμα διορισμού στο Δημόσιο, όπως αυτά προβλέπονται από τους σχετικούς νόμους.
Στο πλαίσιο αυτό, το Ανώτατο Δικαστήριο προχώρησε στην ακύρωση απόφασης διοικητικού εφετείου καθώς και πράξης του Αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος, με την οποία είχε απορριφθεί αίτηση από πολίτη για να κάνει χρήση των ευεργετικών διατάξεων. Ο συγκεκριμένος – όπως αναφέρεται – είχε προχωρήσει με κίνδυνο της ζωής του σε διάσωση προσώπου το οποίο κινδύνευε άμεσα από πνιγμό λόγω πλημμύρας.
Ανταμοιβή της προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο
Το Δικαστήριο δέχθηκε, ειδικότερα, ότι με τις ανωτέρω διατάξεις «ο νομοθέτης αποβλέπει στην ανταμοιβή της γενναιοφροσύνης και προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο του εξαιρετικού εκείνου πολίτη ο οποίος, αποδεδειγμένα και με τη θέλησή του, εκθέτει τη ζωή του σε άμεσο και προφανή κίνδυνο συμμετέχοντας ενεργά σε επιχείρηση του Πυροσβεστικού Σώματος προς διάσωση κινδυνευόντων προσώπων. Η προϋπόθεση αυτή – της διακινδύνευσης της ζωής – η οποία κατά τις ίδιες διατάξεις αποδεικνύεται με διενέργεια ένορκης διοικητικής εξέτασης από τις αρμόδιες αρχές, αποτελεί απαραίτητο όρο (condition sine qua non) για την εφαρμογή των εν λόγω διατάξεων».
Και προσθέτει στο σκεπτικό της απόφασης πως «οι ανωτέρω διατάξεις, οι οποίες αποβλέπουν περαιτέρω και στην κοινωνική ευαισθητοποίηση των πολιτών και την καλλιέργεια κλίματος αυταπάρνησης και φιλαλληλίας, υπηρετούν, εξάλλου, και τον σκοπό της αξιοποίησης από το Πυροσβεστικό Σώμα, προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος, των ιδιαίτερων ηθικών και ψυχικών προσόντων των πολιτών εκείνων οι οποίοι με αυτοθυσία εξέθεσαν τη ζωή τους σε κίνδυνο, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην εκπλήρωση της αποστολής του Πυροσβεστικού Σώματος».
Η συνδρομή αιφνίδιων συνθηκών
Όπως αναφέρει το ΣτΕ για την εφαρμογή των ειδικών διατάξεων απαιτείται, σύμφωνα με τα οριζόμενα, η επέμβαση του ιδιώτη προς διάσωση κινδυνεύοντος προσώπου να λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια επιχειρησιακής δράσης του Πυροσβεστικού Σώματος που βρίσκεται σε εξέλιξη και υπό την φυσική παρουσία του προσωπικού του. Σύμφωνα με το Ανώτατο Δικαστήριο ο όρος αυτός έχει τεθεί από τον νομοθέτη, προδήλως, προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο καταστρατήγησης της ανωτέρω διάταξης και να αποτραπεί περίπτωση καταχρηστικής εφαρμογής της.
Ωστόσο, επισημαίνεται: «Περαιτέρω, όμως, το Δικαστήριο έκρινε ότι τέτοια περίπτωση δεν συντρέχει όταν λόγω των αιφνίδιων συνθηκών εκδήλωσης του συμβάντος που προκάλεσε την επέμβαση του ιδιώτη (πλημμύρα, σεισμός, ατύχημα κ.λπ.) δεν είναι δυνατή η έγκαιρη κλήση και επέμβαση της Πυροσβεστικής Yπηρεσίας, η οποία καταφθάνει αμέσως μετά στον τόπο του συμβάντος, ο δε απειλούμενος κίνδυνος ζωής είναι τόσο μεγάλος ώστε η άμεση επέμβαση προς σωτηρία του κινδυνεύοντος προσώπου να είναι απολύτως αναγκαία. Σε μια τέτοια δε εξαιρετική περίπτωση διαπιστουμένη αρμοδίως με ένορκη διοικητική εξέταση, όπως ήταν η αχθείσα ενώπιόν του (διάσωση με κίνδυνο ζωής προσώπου το οποίο κινδύνευε άμεσα από πνιγμό λόγω πλημμύρας), το Δικαστήριο έκρινε ότι ήταν εφαρμοστέες, ερμηνευόμενες κατά το πνεύμα και το σκοπό τους, οι ανωτέρω διατάξεις των άρθρων 31 του ν. 2800/2000 και 4 του ν. 2840/2000, εξαφάνισε, κατόπιν αυτού την εκκαλουμένη απόφαση που είχε κρίνει αντιθέτως και ανέπεμψε την υπόθεση στη Διοίκηση προκειμένου, συντρεχουσών και των λοιπών προϋποθέσεων του νόμου (ως προς τα προσόντα διορισμού και την έλλειψη κωλυμάτων), να ικανοποιηθεί το αίτημα του εκκαλούντος».