Αφιερώνουμε άλλη μια ανάρτησή μας στο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Απασχολούμενων στα Σώματα Ασφαλείας με αφορμή την ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, Πανούσης Ιωάννης, γνωστός εγκληματολόγος και μια από τις πιο σοβαρές φωνές σε θέματα αστυνομίας στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
Η ερώτηση έρχεται τη στιγμή που η μεν κυβέρνηση δια των αρμοδίων υπουργών της δεν έχει πάρει ξεκάθαρη θέση για την τύχη του ταμείου, οι δε συνδικαλιστές, που ταυτίζονται ανοικτά ή καμουφλαρισμένα με κυβερνητικές πολιτικές, κρύβουν σε αυτή τη φάση τις πραγματικές τους διαθέσεις. Οι αντιπροσωπευτικότερες συνδικαλιστικές οργανώσεις των αστυνομικών, η ΠΟΑΞΙΑ και η ΠΟΑΣΥ έχουν ζητήσει παράταση και προωθούν σχετική τροπολογία στη Βουλή ενώ η Ομοσπονδία των πυροσβεστών, η ΠΟΕΥΠΣ τάχθηκε υπέρ της μετατροπής του ταμείου σε επαγγελματικό, προκαλώντας τις σφοδρές αντιδράσεις των αντιπολιτευόμενων το προεδρείο της παρατάξεων. Κατηγορείται ότι αποφάσισε ελαφρά τη καρδία να θυσιάσει τις συντάξεις των πυροσβεστών στο βωμό των ιδιωτικών συμφερόντων...
Η ερώτηση του κ. Πανούση απευθύνεται στους υπουργούς Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, οι οποίοι ναι μεν παίζουν το παιγνίδι της τρόικας, δεν είναι ωστόσο διατεθειμένοι με την εξέλιξη που πήρε η πολιτική κατάσταση να θυσιαστούν στο τέλος για χάρη της. Στην ίδια λογική κινούνται και κάποιοι νεοδημοκράτες συνδικαλιστές οι οποίοι βιάστηκαν να τοποθετηθούν υπέρ των επαγγελματικών ταμείων και νιώθουν τώρα αδειασμένοι.
Τα επιχειρήματα που προβάλει ο κ. Πανούσης, είναι ισχυρά και εκφράζουν την αγωνία ισχυρών δυνάμεων του συνδικαλισμού των αστυνομικών και των πυροσβεστών. Όσο δε αυτά θα φτάνουν στα αφτιά των ασφαλισμένων, θα ισχυροποιείται και η φωνή εκείνων που θέλουν ένα υγιές αυτόνομο ταμείο που θα λειτουργεί με την εγγύηση του κράτους και δεν θα εξαρτά τις αποδόσεις του από τις αποδόσεις των χρηματιστηρίων. Παραθέτουμε ολόκληρο το κείμενο της ερώτησης του κ. Πανούση.
Σύμφωνα με το άρθρο 94 του Ν.3655/2008 (Α-58) συστάθηκε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) με την επωνυμία Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Απασχολούμενων στα Σώματα Ασφαλείας (ΤΕΑΠΑΣΑ). Το ΤΕΑΠΑΣΑ μέχρι σήμερα, αποτελεί τον ενιαίο ασφαλιστικό οργανισμό των εργαζομένων και συνταξιούχων της Ελληνικής Αστυνομίας και του Πυροσβεστικού Σώματος. Είναι αυτοτελές Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου και σύμφωνα με τον Ν. 4142/2013 (Α” 83) τελεί υπό την εποπτεία του
Υπουργείου Δημοσίας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη. Σκοπός του είναι α) η παροχή μηνιαίας επικουρικής σύνταξης από τους αντίστοιχους Τομείς του κλάδου επικουρικής ασφάλισης στους ασφαλισμένους τους ή στα μέλη οικογένειάς τους, β) η παροχή εφάπαξ βοηθήματος από τους αντίστοιχους Τομείς του κλάδου πρόνοιας στους ασφαλισμένους τους ή στα μέλη οικογένειάς τους και γ) η χορήγηση συμπληρωματικών παροχών υγείας από τον αντίστοιχο κλάδο υγείας στους ασφαλισμένους και στα μέλη οικογένειάς τους. Σύμφωνα με τα άρθρα 35-48, Κεφ. ΙΑ του Ν.4052/2012 (Α-41) συστήνεται Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ), το οποίο τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και λειτουργεί με ενιαία διοικητική και οικονομική οργάνωση.
Με τις διατάξεις του αριθ. 220 του Ν.4281/2014 (Α-220) το ΤΕΑΠΑΣΑ, από την 1.1.2015 εντάσσεται υποχρεωτικά στο Ε.Τ.Ε.Α., πλην όμως παρέχεται η δυνητική επιλογή, μετά από τη σύμφωνη γνώμη των αντιπροσωπευτικότερων συνδικαλιστικών οργανώσεων των ασφαλισμένων, να μετατραπούν οι τομείς της επικουρικής ασφάλισης (ΤΕΑΕΧ-ΤΕΑΥΑΠ-ΤΕΑΥΠΣ) έως την 31.12.2014 σε Ν.Π.Ι.Δ. υποχρεωτικής ασφάλισης (επαγγελματικό ταμείο). Με την παραπάνω διάταξη, καλούνται οι συνδικαλιστικοί φορείς να λάβουν αποφάσεις, ζωτικής σημασίας που επηρεάζουν συθέμελα το οικοδόμημα της επικουρικής ασφάλισης στα Σώματα Ασφαλείας. Η πρωτοφανής δυνατότητα, που δίδεται στα συνδικάτα είναι αφενός διλημματική, αφετέρου δεν πλησιάζει με κανένα τρόπο τα πάγια αιτήματα των τελευταίων ετών των Ένστολων για Ενιαίο Ταμείο. Απομακρύνεται δε, από τις προθέσεις όλων για ενοποίηση, καθώς η βίαιη χρονική επιβολή από τον Νόμο και το κατά τα άλλα ελλειμματικό ΕΤΕΑ, δεν μπορούν να εγγυηθούν, ούτε στο ελάχιστο, την απόδοση των κεκτημένων όλων των προηγούμενων ετών.
Η διλημματική επιλογή – ένταξη στο ΕΤΕΑ ή δημιουργία επαγγελματικού Ταμείου – δημιουργεί επιπλέον ζητήματα. Επειδή ο Νόμος θεσπίζει την υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση και την υποχρεωτική καταβολή εισφοράς, είτε από μέρους του μισθωτού, είτε από μέρους του εργοδότη, οφείλει να καθιστά εγγυητή και φορέα της μόνο το Κράτος. Στα πλαίσια δηλαδή, της προστασίας του δικαιούχου της σύνταξης, από τους επιχειρηματικούς κινδύνους που συνδέονται με την λειτουργία των επαγγελματικών Ταμείων Ασφάλισης, με δεδομένο ότι υποχρεώνεται σε εισφορές εκ του Νόμου του Κράτους, πρέπει το ίδιο το Κράτος να εγγυηθεί και για την απόδοσή της. Με άλλα λόγια, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, η κύρια και η επικουρική ασφάλιση, ως υποχρεωτική ασφάλιση εκ του Συντάγματος μας, πρέπει να εξαιρείται της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Η παρεχόμενη ασφαλιστική προστασία από τα επαγγελματικά Ταμεία δεν συνιστά κοινωνική ασφάλιση. Μόνο το Κράτος και οι αποκεντρωμένοι φορείς του (ΝΠΔΔ) μπορούν να εγγυηθούν την απόδοση της σύνταξης, ή του μερίσματος. Επομένως, τα επαγγελματικά Ταμεία μπορούν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά, όπως και ένα απλό ασφαλιστήριο συμβόλαιο.
Η σημασία της αποστολής των υπηρετούντων στα Σώματα Ασφαλείας και τις Ένοπλες Δυνάμεις, οι ιδιαίτερες συνθήκες άσκησης των καθηκόντων τους, αλλά και το επικίνδυνο της εργασίας τους, δεν έχουν προσμετρηθεί στις εκτιμήσεις για τις επιπτώσεις και το όφελος που ενδεχομένως θα προκύψει. Επιπλέον, δεν έχει εκτιμηθεί αν θα μπορούσαν να ληφθούν ισοδύναμου αποτελέσματος μέτρα με μικρότερο κόστος για το ανωτέρω προσωπικό. Τώρα λοιπόν, που η προθεσμία για την υλοποίηση της ανωτέρω διάταξης πλησιάζει την ημερομηνία λήξη της, ήτοι την 31.12.2014, η Πολιτεία οφείλει να εξετάσει και πάλι το ζήτημα με μεγαλύτερη προσοχή. Η ταυτόσημη μισθολογική, ασφαλιστική και συνταξιοδοτική νομοθεσία που διέπει το προσωπικό των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ένοπλων Δυνάμεων θα μπορούσε να οδηγήσει στην σκέψη και την μελέτη ενός νέου Ασφαλιστικού πυλώνα, αυτόν των Ένστολων συνολικά, με σίγουρα θετικά αποτελέσματα για το προσωπικό, αφού τα επιμέρους Ταμεία είναι υγιή και μπορούν να εξασφαλίσουν την ανταποδοτικότητα στις νέες γενιές.
Κατόπιν τούτων,
ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ ΟΙ κ.κ. ΥΠΟΥΡΓΟΙ
Σε ποιες ενέργειες προτίθεστε να προβείτε, για την διατήρηση της αυτονομίας του υγιούς Ασφαλιστικού Επικουρικού Ταμείου (ΤΕΑΠΑΣΑ), καθότι η προθεσμία για την ένταξή του στο ΕΤΕΑ λήγει την 31.12.2014;
Με τις διατάξεις του αριθ. 220 του Ν.4281/2014 (Α-220) το ΤΕΑΠΑΣΑ, από την 1.1.2015 εντάσσεται υποχρεωτικά στο Ε.Τ.Ε.Α., πλην όμως παρέχεται η δυνητική επιλογή, μετά από τη σύμφωνη γνώμη των αντιπροσωπευτικότερων συνδικαλιστικών οργανώσεων των ασφαλισμένων, να μετατραπούν οι τομείς της επικουρικής ασφάλισης (ΤΕΑΕΧ-ΤΕΑΥΑΠ-ΤΕΑΥΠΣ) έως την 31.12.2014 σε Ν.Π.Ι.Δ. υποχρεωτικής ασφάλισης (επαγγελματικό ταμείο). Με την παραπάνω διάταξη, καλούνται οι συνδικαλιστικοί φορείς να λάβουν αποφάσεις, ζωτικής σημασίας που επηρεάζουν συθέμελα το οικοδόμημα της επικουρικής ασφάλισης στα Σώματα Ασφαλείας. Η πρωτοφανής δυνατότητα, που δίδεται στα συνδικάτα είναι αφενός διλημματική, αφετέρου δεν πλησιάζει με κανένα τρόπο τα πάγια αιτήματα των τελευταίων ετών των Ένστολων για Ενιαίο Ταμείο. Απομακρύνεται δε, από τις προθέσεις όλων για ενοποίηση, καθώς η βίαιη χρονική επιβολή από τον Νόμο και το κατά τα άλλα ελλειμματικό ΕΤΕΑ, δεν μπορούν να εγγυηθούν, ούτε στο ελάχιστο, την απόδοση των κεκτημένων όλων των προηγούμενων ετών.
Η διλημματική επιλογή – ένταξη στο ΕΤΕΑ ή δημιουργία επαγγελματικού Ταμείου – δημιουργεί επιπλέον ζητήματα. Επειδή ο Νόμος θεσπίζει την υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση και την υποχρεωτική καταβολή εισφοράς, είτε από μέρους του μισθωτού, είτε από μέρους του εργοδότη, οφείλει να καθιστά εγγυητή και φορέα της μόνο το Κράτος. Στα πλαίσια δηλαδή, της προστασίας του δικαιούχου της σύνταξης, από τους επιχειρηματικούς κινδύνους που συνδέονται με την λειτουργία των επαγγελματικών Ταμείων Ασφάλισης, με δεδομένο ότι υποχρεώνεται σε εισφορές εκ του Νόμου του Κράτους, πρέπει το ίδιο το Κράτος να εγγυηθεί και για την απόδοσή της. Με άλλα λόγια, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, η κύρια και η επικουρική ασφάλιση, ως υποχρεωτική ασφάλιση εκ του Συντάγματος μας, πρέπει να εξαιρείται της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Η παρεχόμενη ασφαλιστική προστασία από τα επαγγελματικά Ταμεία δεν συνιστά κοινωνική ασφάλιση. Μόνο το Κράτος και οι αποκεντρωμένοι φορείς του (ΝΠΔΔ) μπορούν να εγγυηθούν την απόδοση της σύνταξης, ή του μερίσματος. Επομένως, τα επαγγελματικά Ταμεία μπορούν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά, όπως και ένα απλό ασφαλιστήριο συμβόλαιο.
Η σημασία της αποστολής των υπηρετούντων στα Σώματα Ασφαλείας και τις Ένοπλες Δυνάμεις, οι ιδιαίτερες συνθήκες άσκησης των καθηκόντων τους, αλλά και το επικίνδυνο της εργασίας τους, δεν έχουν προσμετρηθεί στις εκτιμήσεις για τις επιπτώσεις και το όφελος που ενδεχομένως θα προκύψει. Επιπλέον, δεν έχει εκτιμηθεί αν θα μπορούσαν να ληφθούν ισοδύναμου αποτελέσματος μέτρα με μικρότερο κόστος για το ανωτέρω προσωπικό. Τώρα λοιπόν, που η προθεσμία για την υλοποίηση της ανωτέρω διάταξης πλησιάζει την ημερομηνία λήξη της, ήτοι την 31.12.2014, η Πολιτεία οφείλει να εξετάσει και πάλι το ζήτημα με μεγαλύτερη προσοχή. Η ταυτόσημη μισθολογική, ασφαλιστική και συνταξιοδοτική νομοθεσία που διέπει το προσωπικό των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ένοπλων Δυνάμεων θα μπορούσε να οδηγήσει στην σκέψη και την μελέτη ενός νέου Ασφαλιστικού πυλώνα, αυτόν των Ένστολων συνολικά, με σίγουρα θετικά αποτελέσματα για το προσωπικό, αφού τα επιμέρους Ταμεία είναι υγιή και μπορούν να εξασφαλίσουν την ανταποδοτικότητα στις νέες γενιές.
Κατόπιν τούτων,
ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ ΟΙ κ.κ. ΥΠΟΥΡΓΟΙ
Σε ποιες ενέργειες προτίθεστε να προβείτε, για την διατήρηση της αυτονομίας του υγιούς Ασφαλιστικού Επικουρικού Ταμείου (ΤΕΑΠΑΣΑ), καθότι η προθεσμία για την ένταξή του στο ΕΤΕΑ λήγει την 31.12.2014;
ΠΗΓΗ: enatokalopaidi.blogspot.gr