Στο μικροσκόπιο των αστυνομικών αρχών βρίσκεται το κείμενο που ανήρτησε σε ιστότοπο αντιεξουσιαστικών ιδεών, ο καταζητούμενος Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης. Αστυνομικές πηγές εκτιμούν πως Χατζηβασιλειάδης βρίσκεται υπό την προστασίας ατόμων του ποινικού εγκλήματος που έχουν ανοιχτό «δίαυλο» με άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου και θεωρούν πολύ πιθανό να εμφανιστεί, όταν η κατάσταση της υγείας του το επιτρέψει, αυτοβούλως ενώπιον των αρχών.
Ο ίδιος με το κείμενό του, επιχειρεί να αναλάβει την απόλυτη ευθύνη για τα εκρηκτικά και τον βαρύ οπλισμό που βρέθηκαν στην γιάφκα της «Επαναστατικής Αυτοάμυνας» που εντόπισαν οι άνδρες της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας στην οδο 17ης Νοεμβρίου στο Χολαργό. Με τον τρόπο αυτόν, θέλει να «αθωώσει» τα άλλα δυο άτομα που προφυλακίστηκαν ως μέλη της οργάνωσης, ενώ επιχειρεί να προσδώσει σε μια ληστεία του κοινού ποινικού εγκλήματος… ιδεολογικό υπόβαθρο. Στην προσπάθεια αθώωσης που επιχειρεί, υποστηρίζει πως το άτομο που έκρυβε το βαρύ οπλισμό στο σπίτι του, ήταν προσωπικός του φίλος «που δέχτηκε να με βοηθήσει σε μια δύσκολη στιγμή. Αφού με περιέθαλψε, αποδέχτηκε σαν αναπόφευκτη αναγκαιότητα λόγω της δικής μου ιδιαίτερα δύσκολης κατάστασης, χωρίς κανένα όφελος, παρά μόνο κινδύνους, να μεταφέρω προσωρινώς δικά μου πράγματα στο σπίτι του, χωρίς να γνωρίζει το ακριβές περιεχόμενο των αποσκευών μου. Όλα τα υλικά μεταφέρθηκαν με δική μου πρωτοβουλία στο σπίτι του μετά τον τραυματισμό μου, επειδή εκεί έτυχε να βρεθώ και να λάβω την ανεκτίμητη αλληλεγγύη προς έναν τραυματισμένο και από εκείνη τη στιγμή κατατρεγμένο φίλο».
Σχετικά με την εμπλοκή του Σταθόπουλου στην υπόθεση, υποστηρίζει, πως, «ο άλλος άνθρωπος, ο σύντροφος πρώην πολιτικός κρατούμενος, επίσης δεν γνώριζε τι είχε μεταφερθεί στο σπίτι του φίλου μου. Κανένας τους, αλλά και κανένας άλλος δεν γνώριζε και δεν έχει ευθύνη για κανένα συγκεκριμένο αντικείμενο που είχα εγώ υπό την φύλαξή μου, για την προέλευσή τους και για την πολιτική ιστορία ενός συγκεκριμένου όπλου που έχει χρησιμοποιηθεί από ένοπλη αντιστασιακή οργάνωση».
[custom:google-ads]
Μάλιστα στην εξίσωση, ο καταζητούμενος 46χρονος βάζει το σύνολο των αναρχικών αναφέροντας, «Με έναυσμα αυτές τις συλλήψεις και μ’ επιπλέον πρόσχημα την αναζήτησή μου, το κράτος έχει εξαπολύσει μια μαζική επιχείρηση τρομοκράτησης των αναρχικών και του κοινωνικού κινήματος ευρύτερα. Τέτοιες προσπάθειες που αποτελούν αιχμές της πάγιας αντεπαναστατικής στρατηγικής των αφεντικών, τις έχει αντιμετωπίσει αρκετές φορές το κίνημα, με σθένος, με πλατιά αλληλεγγύη, με συνέχιση και όξυνση του αγώνα».
Ο Χατζηβασιλειάδης, που σύμφωνα με αξιωματικούς της ασφάλειας, ήταν ο διαχειριστής των καταλήψεων Gare και Μπουμπουλίνας, χαρακτηρίζει τους δυο συλληφθέντες για συμμετοχή στην «Επαναστατική Αυτοάμυνα, «ως πολιτικούς κρατούμενους» και προσπαθεί να δικαιολογήσει τον εντοπισμό των όπλων αναφέροντας, «εξ’ ορισμού μια οργάνωση ένοπλης αντίστασης χρειάζεται όπλα. Ωστόσο, τα όπλα από μόνα τους δεν συγκροτούν οργάνωση. Ακόμα κι ένα όπλο που ταυτοποιείται ως εργαλείο συγκεκριμένης οργάνωσης και που ως τέτοιο έχει και συμβολική αξία επιπλέον της πρακτικής δυνατότητας που ενέχει κάθε εργαλείο, δεν είναι ικανό από μόνο του να διατηρεί μια οργάνωση πολιτικής δράσης. Απαιτείται επιπλέον ένα συλλογικό σώμα που συνεχίζει την δημόσια παρουσία της οργάνωσης μέσα από τις πράξεις του».
Πρακτικά λοιπόν ο Χατζηβασιλειάδης αναιρεί τα λεγόμενα του καθώς από την μια αναφέρει πως η ένοπλη αντίσταση χρειάζεται όπλα, από την άλλη επισημαίνει πως τα όπλα από μόνα τους δεν συγκροτούν οργάνωση. Ως εκ τούτου, είναι λογικό κανείς να αναρωτηθεί, αφού δεν υπήρχε οργάνωση, γιατί υπήρχε ο οπλισμός και τα εκρηκτικά; Σε μια άλλη ενδιαφέρουσα αποστροφή του τονίζει, πως, «Είναι αντικειμενικό δεδομένο ότι η οργάνωση Επαναστατική Αυτοάμυνα είναι ανενεργή επί χρόνια. Διαβάζοντας τα δημόσια κείμενά της και ειδικά τους συγκεκριμένους πολιτικούς σκοπούς της, εξάγεται αδιαμφισβήτητα το συμπέρασμα ότι για μια μεγάλη περίοδο η συγκεκριμένη οργάνωση έχει εγκαταλήψει το πεδίο αγώνα της». Ακόμη και αυτό να συμβαίνει, που σύμφωνα με τους άνδρες της αντιτρομοκρατικής δεν ισχύει επ’ ουδενί, οι επιθέσεις κατά αστυνομικών με το καλάσνικοφ- σφραγίδα της οργάνωσης αλλά και η ρίψη χειροβομβίδας κατά της Γαλλικής πρεσβείας που έθεσε σε κίνδυνο άνδρα της ΕΛ.ΑΣ, δεν παραγράφονται, σημειώνουν αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. Ο Χατζηβασιλειάδης προσπαθεί να δώσει ιδεολογικο πρόσημο και σε άλλη του αναφορά τονίζοντας πως, «το εξοντωτικό στήψιμο των υποτελών τάξεων για χάρη των τραπεζών μαίνεται επί μια δεκαετία. Η καταστολή αγριεύει σε όλα τα κοινωνικά μέτωπα, με πλειάδα μορφών. Οι κρατικές κι εργοδοτικές δολοφονίες συνεχίζονται. Όπως οι αστυνομικές δολοφονίες του Ζακ Κωστόπουλου και του Εμπουκά Μαμασουμπέκ ή οι έμμεσες δολοφονίες κρατουμένων στις φυλακές και μεταναστών στα σύνορα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι καταλήψεις, που αποτελούν ανοιχτές βάσεις του αντικαπιταλιστικού κινήματος, τόποι όπου οικοδομείται εδώ και τώρα ένας κόσμος αλληλεγγύης, ισότητας κι ελευθερίας, δέχονται αλλεπάλληλες επιθέσεις από τις απαρχές της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ μέχρι σήμερα».
Όλα αυτά αλλά και η αιτιολογία πως «για μια σειρά ετών η εντεινόμενη κρατική βία και τρομοκρατία δεν έχει βρει απέναντί της την οργάνωση Επαναστατική Αυτοάμυνα. Από πουθενά δεν διαφαίνεται αν η Επαναστατική Αυτοάμυνα εξακολουθούσε να υπάρχει ως οργάνωση» δεν έχουν καμία ουσιαστική αξία για τους άνδρες της ΕΛ.ΑΣ που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η σύλληψη του 46χρονου καταζητούμενου προκειμένου να οδηγηθεί στην Δικαιοσύνη.
Του Μιχάλη Τεζάρη