Συνάδελφε, τι περιμένεις για να ξεσηκωθείς; Η αδράνειά τους δεν βάζει στο στόχαστρο μόνον εσένα αλλά κι όλους εκείνους οι οποίοι εξαρτώνται από εσένα. Εάν πληγείς εσύ, θα υπάρχει μέλλον και για εκείνους;
Συνάδελφε, μας έχουν κάνει να ρισκάρουμε τη ζωή μας καθημερινά και να το θεωρούμε φυσιολογικό. Μας εκθέτουν στον κίνδυνο καθημερινά, ενώ με τις δικές τους παραλείψεις αναπόφευκτα συμβαίνουν λάθη και τον λογαριασμό τον αποδίδουν σε εμάς.
[custom:google-ads]
Όσα σχέδια με βαρύγδουπες ονομασίες κι αν εκπονήσουν, εσύ θα είσαι αυτός που θα τα εκτελέσει, εσύ θα δώσεις αξία στην αστυνόμευση, εσύ θα δώσεις σάρκα, οστά κι αίμα αν χρειαστεί για την υλοποίησή τους. Το ζήτημα όμως και το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι, αν κι εσύ είσαι ο πιο καθοριστικός παράγοντας για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και θα περίμενε κανείς ότι θα σου παρέχονταν τουλάχιστον τα στοιχειώδη για το έργο σου, εντούτοις θεωρούν τη δράση σου δεδομένη ανεξάρτητα από τις περιστάσεις. Έτσι, για την απόδοσή σου δεν έχει σημασία η ψυχολογική σου κατάσταση, ούτε η έλλειψη ή δυσλειτουργία του απαραίτητου για το έργο σου υλικοτεχνικού εξοπλισμού. Δηλαδή, τι κι αν δουλεύεις χωρίς ρεπό, με διπλό βραδινό, χωρίς γνώση της εβδομαδιαίας υπηρεσίας σου, με όχημα που έχει φθαρμένα ελαστικά, με ληγμένο αλεξίσφαιρο νομίζουν ότι το έργο σου θα είναι το ίδιο αποδοτικό! Συνάδελφε, δεν δίνουν βαρύτητα σε εσένα. Η απόδοση θεωρούν πρέπει να βγει με κάθε κόστος. Είσαι πρόθυμος να βάλεις σε κίνδυνο και τη σωματική σου ακεραιότητα, τη στιγμή που δεν σέβονται τα κατοχυρωμένα σου δικαιώματα για μια αξιοπρεπή ζωή;
Το σχέδιο Περσέας σε πλήρη εφαρμογή έχει καταστήσει εμφανή κι έχει εντείνει την αστυνόμευση. Τα νέα όμως αυτά δεδομένα ως αναγκαία απόρροια ενέτειναν και τα διαχρονικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, καθώς και δημιούργησαν νέα. Ειδικότερα, στη Δυτική Αττική όπου υπηρετούμε, τομέα γνωστό για τις ιδιαιτερότητές του και τις εγκληματογενείς περιοχές του με καταυλισμούς κλπ., παρατηρούνται φαινόμενα προκλητικής μη εφαρμογής των οργανικών κανονισμών, δυσχεραίνοντας ακόμη περισσότερο το εξαιρετικά επικίνδυνο έργο των υπηρετούντων στην περιοχή. Σε μάχιμα τμήματα της Δυτικής Αττικής υπάρχουν συνάδελφοι που δουλεύουν διπλά βραδινα, δεν παίρνουν στην ώρα τους ρεπό και καλούνται να «καλπάσουν» σε κάθε άλλο παρά αστικά οδοστρώματα με συμβατικά οχήματα πόλης ή με οχήματα με φθαρμένα ελαστικά και βλάβες. Επιπλέον παρατηρούνται ιδιαίτερα ωράρια με αποτέλεσμα την αφαίμαξη του προσωπικού, όπως 00:00 – 08:00, αποσπάσεις για ενίσχυση της Διεύθυνσης Μεταγωγών σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, καθώς και πάρα πολλά άλλα.
Ο αστυνομικός δεν θα πάψει ποτέ να εκτελεί το έργο εκείνο που ορκίστηκε να εκτελεί, παρά τις οποιεσδήποτε συνθήκες. Έχει φιλότιμο κι έχει αποδείξει ότι όταν οι συμπολίτες του τον έχουν ανάγκη θα υπερβεί εαυτόν προκειμένου να τους παράσχει μια χείρα βοηθείας. Έχει επίγνωση ότι η θέση του είναι μαζί με το λαό κι ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει έχουν προέλευση κοινή με αυτά της υπόλοιπης κοινωνίας. Το φιλότιμο του αστυνομικού όμως δεν θα το αφήσουμε να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από κανέναν και γι’ αυτό θα εξαγριωνόμαστε όταν έχουμε δίκιο, θα αντιδρούμε, θα διεκδικούμε για τα δίκαια αιτήματά μας.
Συνάδελφοι, πρέπει να φέρουμε ξανά στην επιφάνεια την αξιοπρέπειά μας, την ανάγκη μας για επιβίωση μέσα από τις απαραίτητες συνθήκες δουλειάς. Μας έκαναν να λησμονήσουμε ότι έχουμε αξία. Όλοι μαζί να μη διστάζουμε να διεκδικούμε γι’ αυτά που προβλέπονται, να μη φοβόμαστε να θίγουμε τα κακώς κείμενα. Όλοι μαζί μόνο μπορούμε να τα καταφέρουμε.
ΖΕΪΝΟΣ Σόλων
Μέλος της Πρωτοβουλίας Αστυνομικών