1. Όπως είχε διαπιστωθεί με την καταβολή της «13ης σύνταξης» υπήρξαν μεγάλες διαφορές στα ποσά που καταβλήθηκαν και προκάλεσαν τις διαμαρτυρίες των Ενώσεων-Συνδέσμων. Απόστρατοι με τον ίδιο βαθμό έλαβαν διαφορετικά ποσά. Ο λόγος που συνέβη αυτό προκύπτει σήμερα, που αναρτήθηκαν τα ενημερωτικά σημειώματα, όπου είδαμε διαφορετικές συντάξεις, αλλά και προσωπικές διαφορές. Γιατί συμβαίνει αυτό; Καταρχήν αυτό οφείλεται στα διαφορετικά συντάξιμα χρόνια (συμπεριλαμβανομένων των πλασματικών), που έχει ο καθένας, αλλά και στα διαφορετικά ποσοστά αναπλήρωσης, που ο νόμος ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ προβλέπει. Και εδώ εντοπίζεται το πρόβλημα (που είναι εντονότερο στην Αστυνομία).
2. Ως γνωστόν οι Αξιωματικοί αποστρατεύονται ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΩΣ με πρωτοβουλία της Υπηρεσίας και χωρίς τη θέλησή τους. ΄Ετσι δεν εξαρτάται από τους ίδιους ο συνταξιοδοτικός χρόνος, που θα συμπληρώσουν. Δεν τους δίνεται το σχετικό δικαίωμα. Ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα είναι το θέμα των διοικητικών αποκαταστάσεων με βάση τις ενδικοφανείς προσφυγές και τις αιτήσεις ακυρώσεως ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων.
3. Στην πράξη λοιπόν συμβαίνει ο Αξιωματικός με καλή σειρά εξόδου από τις Παραγωγικές Σχολές, που βρίσκεται ψηλά (μπροστά) στην Επετηρίδα, να προάγεται ενωρίτερα και ενδεχομένως να εξαντλεί την ιεραρχία, αποστρατευόμενος με τον καταληκτικό βαθμό. Ο άλλος, που βρίσκεται στο τέλος της Επετηρίδας, καθυστερεί να προαχθεί, συγκεντρώνοντας χρόνο υπηρεσίας και όταν αποστρατεύεται, ενδεχομένως ως μίνι Ταξίαρχος, κινεί τη διαδικασία των διοικητικών προσφυγών και ενδίκων μέσων. Έτσι, ενώ βρίσκεται εκτός υπηρεσίας (χωρίς δηλαδή να δουλεύει), του αναγνωρίζεται ο χρόνος αυτός (θεωρείται ως μηδέποτε απομακρυνθείς) και λαμβάνει τις προαγωγές. Έχουμε δηλαδή μια «βιομηχανία παραγωγής Στρατηγών», όπως αναλύσαμε στο παρελθόν, συνεπεία και της μη αξιοκρατικής εφαρμογής του συστήματος κρίσεων-προαγωγών!!! Με αυτό τον τρόπο συγκεντρώνει συντάξιμο χρόνο και τελικά έρχεται να πάρει μεγαλύτερη σύνταξη από τον πρώτο συνάδελφό του, που άσκησε πραγματικά τα καθήκοντα του ανωτέρου βαθμού. Το ίδιο ισχύει αναλογικά και για τους μη Παραγωγικούς, που μπορεί να συμπληρώσουν μέχρι και 40 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας και να παίρνουν μεγαλύτερη σύνταξη. Και «οι έσχατοι έσονται πρώτοι»!!! Η «αριστεία» τιμωρείται;;;
4. Αυτό το είδαμε να αποτυπώνεται στα νέα ενημερωτικά σημειώματα. Είδαμε όμως το χάσμα να μεγαλώνει δυσανάλογα. Και αυτό εξαιτίας και των διαφορετικών (κατά φθίνουσα σειρά με τα λιγότερα χρόνια) ποσοστών αναπλήρωσης (κλιμάκωσης). Η παρατηρούμενη ανισότητα και ανισορροπία επιτείνεται. Οι «φτωχοί» γίνονται φτωχότεροι και οι «πλούσιοι» πλουσιότεροι. Κάποιοι μάλιστα έρχονται σε καλύτερη μοίρα, λαμβάνοντας και αυξήσεις (ιδίως όσοι έχουν πολλά πλασματικά χρόνια)!!!
5. Το Σ.τ.Ε. έκρινε αντισυνταγματικό το ποσοστό αναπλήρωσης των συντάξεων, κυρίως για τις μεγάλες συντάξεις και τους συνταξιούχους που έχουν πολλά χρόνια εργαστεί, ειδικότερα το ανώτατο πλαφόν αναπλήρωσης 46,8% για 42 χρόνια εργασίας. Και το ερώτημα που τίθεται είναι, ποιες πρέπει να είναι οι διορθωτικές ρυθμίσεις; Ποια τα ποσοστά αναπλήρωσης που πρέπει να θεσπιστούν; Μήπως και η καθιέρωση διαφορετικών ποσοστών δημιουργεί αδικίες και παραβιάζει τις αρχές της ισότητας και αναλογικότητας; Στο προηγούμενο καθεστώς το ποσοστό αναπλήρωσης ήταν ενιαίο. Και ανάλογα με τις αποδοχές και τα χρόνια υπηρεσίας κανονίζονταν η σύνταξη. Τονίζεται ότι η προσμέτρηση των πλασματικών χρόνων αφορούσε μόνο την κατοχύρωση πλήρους σύνταξης (35/35) και όχι την προσαύξηση αυτής, για την οποία λαμβάνονταν υπόψη ο υπερβάλλων χρόνος πραγματικής μόνο υπηρεσίας.
6. Επιβάλλεται λοιπόν να δοθεί άμεσα λύση στο ως άνω πρόβλημα. Προς τούτο πρέπει να καθορισθεί, με τις νέες διατάξεις, ότι για τους ευδοκίμως τερματίσαντες τη σταδιοδρομία τους, με πρωτοβουλία της Υπηρεσίας, Αξιωματικούς το ποσοστό αναπλήρωσης θα είναι το ανώτατο καθοριζόμενο κάθε φορά ( εν προκειμένω 46,80%), ανεξάρτητα από τα χρόνια υπηρεσίας (πραγματικά και πλασματικά)!!! Ανάλογη ρύθμιση στο παρελθόν έγινε και για το όριο ηλικίας. Στην πράξη θα δίνεται, ως επί το πλείστον, το επόμενο κλιμάκιο και θα αφορά μερίδα Αξιωματικών. Οι Ενώσεις-Σύνδεσμοι Αποστράτων (και ιδίως η Π.Ο.Α.Α.Σ.Α) οφείλουν να ασκήσουν σχετική παρέμβαση στα αρμόδια Υπουργεία!!!
Νικόλαος Αθ.Μπλάνης
Αντιστράτηγος Αστυνομίας ε.α.
Επίτιμος Προϊστάμενος Κλάδου Οργάνωσης
και Ανθρώπινου Δυναμικού Α.Ε.Α/Υ.Δ.Τ.
Πτυχιούχος Νομικής Σχολής Αθηνών.