(Ανοιχτή επιστολή προς τους Υπουργούς Οικονομικών Χρ.Σταϊκούρα και Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Γ. Βρούτση).
Κύριοι Υπουργοί,
1. Είναι γνωστό το πρόβλημα με τις πρόωρες αυτεπάγγελτες αποστρατείες, με πρωτοβουλία της Υπηρεσίας, των στρατιωτικών των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων και την αδυναμία των Αξιωματικών (ιδίως της Αστυνομίας) να παραμείνουν στην ενεργό Υπηρεσία και να συμπληρώσουν συντάξιμο χρόνο.
2. Είναι γεγονός, ότι οι παλαιοί συνταξιούχοι είναι αυτοί που με το ν. 4387/2016 θίγονται περισσότερο, γιατί το νέο καθεστώς έρχεται να ανατρέψει και να ακυρώσει κεκτημένα δικαιώματα. Ειδικότερα των «στρατιωτικών» που έφυγαν, χωρίς τη θέλησή τους με πρωτοβουλία της Υπηρεσίας, με λιγότερα των 35 ετών πραγματικής εργασίας και οι οποίοι, με βάση το προηγούμενο καθεστώς, λαμβανομένων υπόψη και των μάχιμων (πλασματικών) ετών, ελάμβαναν και πλήρη σύνταξη (35/35). Και έτσι δεν επεδίωξαν κανενός είδους διοικητική αποκατάσταση, ιδίως όσοι αποστρατεύθηκαν με τον καταληκτικό βαθμό. Οι ίδιοι σήμερα, με βάση τα χαμηλά ποσοστά αναπλήρωσης του άρθρου 8 του ν.4387/2026 έχουν μειωμένες συντάξεις και μεγάλες προσωπικές διαφορές, ώστε να υστερούν των ομοιοβάθμων τους.
3. Αυτό αποτελεί αδικία, την οποία οφείλει η Πολιτεία να αποκαταστήσει, θεσπίζοντας ένα είδος «αποζημίωσης» των «διωκόμενων» με την απονομή ανώτερου ποσοστού αναπλήρωσης. Ως τέτοιο μπορεί να οριστεί αυτό των τριάντα πέντε (35) πραγματικών ετών πλέον των τυχόν μάχιμων, που κατέχει ο ενδιαφερόμενος και εφόσον ήδη δεν συμπληρώνει συνολικό συντάξιμο χρόνο σαράντα (40) ετών και μέχρι να τα συμπληρώσει. Και αυτό θα αφορά μόνο το ποσοστό αναπλήρωσης στην ανταποδοτική σύνταξη, χωρίς να θίγονται οι συντάξιμες αποδοχές, που σε κάθε περίπτωση είναι μικρότερες. Αντίστοιχη ρύθμιση υπήρξε με το άρθρο 1 παρ.10 του ν.4024/2011 και τα όρια ηλικίας όσων αποστρατεύθηκαν αυτεπαγγέλτως, που δεν επηρεάζουν την απονεμηθείσα σύνταξη.
4. Η ασφάλεια δικαίου, η χρηστή διοίκηση και η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του διοικούμενου έχουν πληγεί αδικαιολόγητα από την εν λόγω απρόοπτο μεταβολή, για την οποία οι ίδιοι δεν φέρουν καμιά ευθύνη. Αυτό έπρεπε να διορθώσουν οι νέες ρυθμίσεις του άρθρου 24 του ν.4670/2020. Να αυξήσουν δηλαδή τα ποσοστά αναπλήρωσης στις περιπτώσεις αυτές. Εξάλλου ο σημερινός ασφαλισμένος-εργαζόμενος γνωρίζει το νέο καθεστώς και έχει τη δυνατότητα, ιδίως στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, να παραμείνει περισσότερο χρόνο στην εργασία, ώστε να επιτύχει μεγαλύτερη αναπλήρωση. Ο συνταξιούχος του προηγούμενου καθεστώτος και ειδικότερα ο στρατιωτικός, που δεν απολαμβάνει του προνομίου της μονιμότητας και του ενδίκου βοηθήματος της προσφυγής ουσίας (άρθρο 103 παρ.4 του Συντ. και άρθρου 41-43 του π.δ.18/1989), δεν έχει καμιά τέτοια ευχέρεια.
5. Το ζήτημα μπορεί να αντιμετωπιστεί με την προσθήκη διάταξης στο ν. 4387/2016, που να ορίζει, ότι οι ευδοκίμως τερματίσαντες την σταδιοδρομία τους, με πρωτοβουλία της Υπηρεσίας, στρατιωτικοί λαμβάνουν ως ποσοστό αναπλήρωσης της ανταποδοτικής σύνταξης, αυτό των τριάντα πέντε ετών (35) πραγματικής υπηρεσίας (όταν δεν έχουν συμπληρώσει αυτά) πλέον των τυχόν κατεχομένων μάχιμων και εφόσον δεν συμπληρώνουν συνολικό συντάξιμο χρόνο σαράντα(40) ετών και μέχρι να τα συμπληρώσουν. Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις δεν προκαλούν μεγάλη δαπάνη, αφού δεν αφορούν μεγάλο αριθμό συνταξιούχων-αποστράτων και στις περισσότερες περιπτώσεις απλώς θα μειώσουν-εξαλείψουν την προσωπική διαφορά.
6. Θα μπορούσε η ρύθμιση να λάβει και το χαρακτήρα μεταβατικής διάταξης και να καταλαμβάνει τους ήδη συνταξιούχους και αυτούς που θα εξέλθουν εντός π.χ. της επόμενης πενταετίας, αφού ήδη λαμβάνονται μέτρα για την παραμονή των αξιωματικών περισσότερο χρόνο!!!
7. Τέλος σας υπενθυμίζουμε την μεγαλύτερη ανταποδοτικότητα των πλασματικών έναντι των πραγματικών ετών. Τα σαράντα έτη θεωρούνται το μέγιστο των πραγματικών ετών, που κάποιος μπορεί να συμπληρώσει και ορθώς η δική σας μεταρρύθμιση διόρθωσε εν μέρει την εν λόγω «ανωμαλία», προβλέποντας μικρότερη αναπλήρωση (0,50%) για τον πλέον αυτών χρόνο, αφού στο τέλος έκανε βήματα πίσω και έδωσε πάλι αυξημένη έναντι των πραγματικών αναπλήρωση για τον χρόνο πέραν των 45 ετών (η οποία ενδεχομένως θα μπορούσε να αφορά μόνο τους ιπτάμενους-χειριστές πρώτης γραμμής).
8. Έτσι παρατηρείται το παράδοξο βαθμοφόρος Ειδικής Υπηρεσίας-Δυνάμεων (π.χ. συνοδός σκύλων), στην οποία ποτέ δεν κινδύνευσε σε σχέση με τον «αστυνομικό του δρόμου» (είχαμε 132 θύματα από τo 1984 μέχρι το 2017), να έχει λάβει ποσοστό αναπλήρωσης 88% (που είναι μεγαλύτερο από αυτό του προηγούμενου συστήματος), όταν ο Αρχηγός του Σώματος λαμβάνει ποσοστό αναπλήρωσης 50%-55%. Δηλαδή το νέο καθεστώς, που υποτίθεται ήρθε να εξορθολογήσει και να μειώσει τη συνταξιοδοτική δαπάνη, δίνει σήμερα μεγαλύτερες συντάξεις σε κάποιους και δημιούργησε ανεπίτρεπτες ανισότητες. Επιβάλλεται κατά συνέπεια να τεθεί ανώτατο όριο (πλαφόν) στο ποσοστό αναπλήρωσης.
Αθήνα, 3 Δεκεμβρίου 2020.
Με εκτίμηση.
Νικόλαος Αθ.Μπλάνης
Αντιστράτηγος Αστυνομίας ε.α.
Επίτιμος Προϊστάμενος Κλάδου Οργάνωσης
και Ανθρώπινου Δυναμικού Υ.Δ.Τ/Α.Ε.Α.
Πτυχιούχος Νομικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α.