Απο τον Συνάδελφο και μέλος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αιτώλιας κ. Παναγιώτη ΜΠΟΥΡΟ παραλάβαμε την παρακάτω επιστολή με την οποία εκφράζει τους προβληματισμούς του :
Αγαπητοί κ. συνάδελφοι και συναδέλφισσες ,
παρακολουθώ τις προσπάθειες όλων μας να ανταποκριθούμε στα καθημερινά προβλήματα και τις αντιξοότητες και να φέρουμε εις πέρας ένα έργο το οποίο θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να έχει αντίκτυπο και αποτέλεσμα στην κοινωνία και στην συνείδηση του
πολίτη. Πολλές φορές όμως φαίνεται <<η ζυγαριά να γέρνει μονομερώς>> ,καθώς ο αστυνομικός πρέπει να επιληφθεί σε περιστατικά και να δώσει λύσεις σε καταστάσεις με ιδία ή άνευ καθόλα μέσα. Πόσες φορές αρκετοί από εμάς δεν κληθήκαμε να μεταβούμε σε σήμα της Υπηρεσίας μας με περιπολικό που υστερούσε σε ασφάλεια και μηχανική κατάσταση και ωστόσο μεταβήκαμε; Πόσες φορές ο καθένας μας έχει πληρώσει από το υστέρημα του τον εξοπλισμό του, την στολή του και άλλα <<πολλά>>; Πόσοι από εμάς υπηρετούν σε κτιριακές εγκαταστάσεις που έχουν χαρακτηριστεί ακατάλληλες για αστυνομική χρήση και ακόμα χειρότερα αποτελούν <<ωρολογιακές βόμβες>> όσον αφορά την ασφάλεια και την υγιεινή μας; Τα παραδείγματα και τα περιστατικά υπερβαίνουν της ακριβούς μέτρησης και γνωστά σε άπαντες! Οι Διοικητές των ταλαιπωρημένων Υπηρεσιών προσπαθούν να εμψυχώσουν και να λύσουν κάποια προβλήματα αλλά <<ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη>>.
πολίτη. Πολλές φορές όμως φαίνεται <<η ζυγαριά να γέρνει μονομερώς>> ,καθώς ο αστυνομικός πρέπει να επιληφθεί σε περιστατικά και να δώσει λύσεις σε καταστάσεις με ιδία ή άνευ καθόλα μέσα. Πόσες φορές αρκετοί από εμάς δεν κληθήκαμε να μεταβούμε σε σήμα της Υπηρεσίας μας με περιπολικό που υστερούσε σε ασφάλεια και μηχανική κατάσταση και ωστόσο μεταβήκαμε; Πόσες φορές ο καθένας μας έχει πληρώσει από το υστέρημα του τον εξοπλισμό του, την στολή του και άλλα <<πολλά>>; Πόσοι από εμάς υπηρετούν σε κτιριακές εγκαταστάσεις που έχουν χαρακτηριστεί ακατάλληλες για αστυνομική χρήση και ακόμα χειρότερα αποτελούν <<ωρολογιακές βόμβες>> όσον αφορά την ασφάλεια και την υγιεινή μας; Τα παραδείγματα και τα περιστατικά υπερβαίνουν της ακριβούς μέτρησης και γνωστά σε άπαντες! Οι Διοικητές των ταλαιπωρημένων Υπηρεσιών προσπαθούν να εμψυχώσουν και να λύσουν κάποια προβλήματα αλλά <<ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη>>.
Σε κάθε περίπτωση ήμαστε υποχρεωμένοι να τηρούμε απαρέγκλιτα το ισχύον πειθαρχικό δίκαιο και τις εκάστοτε διαταγές της φυσικής και πολιτικής ηγεσίας μας και αυτό είναι και κατ εμέ αδιαπραγμάτευτο προκειμένου να διατηρείται η συνοχή και η φύση του Σώματος της ΕΛ.ΑΣ.. Όλα όμως τα παραπάνω όμως δεν θα πρέπει να αποτελούν πεδίο σύγκρουσης αλλά εδάφιο πάνω στο οποίο θα πρέπει να οικοδομηθεί μια ισχυρή και αποτελεσματική Αστυνομία και ο μόνος τρόπος να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι μέσω αμοιβαίων διεργασιών και διαλόγου. Η εποχή που ο αστυφύλακας υποχρεούται να κοιμάται εντός των οικείων αστυνομικών τμημάτων ή έπρεπε να υποβάλει αίτηση στην Υπηρεσία του για να του εγκριθεί ο γάμος έχουν περάσει ευτυχώς για εμάς ανεπιστρεπτι . Όπως όμως έχουν περάσει και οι μέρες που οι αστυνομικοί <<εωράκαμεν τας ληστάς>> και η μόνη καταδίωξη και έρευνα αφορούσε την φθηνότερη ταβέρνα και τσίπουρο. Κοινή επιδίωξη όλων των αξιόμαχων στελεχών της ΕΛ.ΑΣ. είναι η εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας και του Σώματος και προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να κινηθούμε όλοι με λογικές και εφικτές διεκδικήσεις όπως ενδεικτικά θα αναφέρω:
1) Να ζητήσουμε την χρέωση από την Υπηρεσία μας ατομικού αλεξίσφαιρου το οποίο θα είναι ελεγμένο για την διάρκεια του. Να σταματήσει επιτέλους το φαινόμενο όπου παραλαμβάνουμε ένα ακατάλληλο υπηρεσιακό υλικό που το πετάμε στο πίσω κάθισμα του περιπολικού γιατί αποτελεί κίνδυνο για την ασφάλεια και την υγιεινή μας. Η χρήση του αλεξίσφαιρου μπορεί και έχει σώσει ζωές συναδέλφων
2) Σε κάθε παραλαβή ακατάλληλου για οδήγηση περιπολικού για Υπηρεσία θα πρέπει στο πέρας να συντάσσεται εκτενής αναφορά προς την διοίκηση για τους λόγους της ακαταλληλότητας. Δυστυχώς ήμαστε υποχρεωμένοι πρώτα να εκτελέσουμε την περιπολία και μετά να αναφέρουμε αλλά σε κάθε περίπτωση κατοχυρώνουμε έστω την νομική μας ασφάλεια για οτιδήποτε προκύψει.
3) Η ακαταλληλότητα των κτιρίων που στεγάζονται οι Υπηρεσίες θα πρέπει να επισημαίνεται όσο κατά το δυνατόν προς πάσα κατεύθυνση. Είναι απαράδεκτο να υπηρετούμε σε κτίρια με μηδαμινή θέρμανση και όπου η απολύμανση είναι λέξη άγνωστη.
4) Να ζητήσουμε από την Υπηρεσία την προμήθεια μας με ρουχισμό και υποδήματα. Ως πότε θα τα πληρώνουμε ενώ προβλέπεται η χορήγηση τους;
Θα μπορούσα να γράψω αρκετές σελίδες ακόμα αλλά το μόνο που κατάφερνα θα ήταν να κουράσω και να απογοητεύσω τον αναγνώστη του παρόντος. Είναι επιταγή των καιρών συνάδελφοι να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε όλοι μας δύο ρήσεις επίκαιρες όσο ποτέ: <<συν Αθηνά και χείρα κίνει>> και <<στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί>>.
Κοινός μας στόχος ήταν είναι και θα είναι η προσήλωση στο καθήκον και τον πολίτη και η τήρηση της νομιμότητας πρώτα από όλους από εμάς τους ίδιους. Κοινή μας αντίληψη ήταν είναι και θα είναι ότι ο αστυνομικός εν έτει 2015 είναι και αυτός άνθρωπος με ανάγκες και όχι προγραμματισμένο ρομπότ, έχει κι αυτός οικογένεια που τον αγαπά και τον θέλει κοντά της και πάνω από όλα είναι και αυτός ένας ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, του οποίου τόσο οι υποχρεώσεις όσο και τα δικαιώματα πηγάζουν από το Ελληνικό Σύνταγμα και τους Νόμους της Πολιτείας.
Σας ευχαριστώ
Μπούρος Παναγιώτης
Αρχ/κας
askapoasy.blogspot.gr