Του Χρήστου Κονταρίδη*
Παρακολουθώντας τις εξελίξεις σε θέματα που άπτονται της επικαιρότητας, η ματιά στρέφεται στη viral εικόνα του αιμόφυρτου αστυνομικού, που δεν τιμά το ελληνικό κράτος, όχι γιατί τραυματίστηκε αστυνομικός που ως επάγγελμα έχει σοβαρή επικινδυνότητα, αλλά γιατί τα τελευταία χρόνια αποτελεί πολιτική βούληση ο παροπλισμός και ο εξευτελισμός των υπηρετούντων στο αστυνομικό Σώμα.
Η πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, επικοινωνιακά, στο πεδίο της ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών είναι διττή και μεθοδευμένη: Από την μια γίνονται αναφορές στις, αναμφισβήτητα, τεράστιες επιτυχίες της ΕΛ.ΑΣ. που σχετίζονται με μεγάλες υποθέσεις, αλλά ταυτόχρονα όταν υπάρχει ανάγκη και λόγος αστυνομικής παρουσίας και επιβολής της τάξης, όπως σε επεμβάσεις τύπου Ρουβίκωνα ή σε παράνομες ενέργειες που συμβαίνουν στο άβατο των Εξαρχείων ή σε κτήρια υπό κατάληψη, κωφεύουν και παρέχουν αμέριστη υποστήριξη στους δήθεν ακτιβιστές ή προοδευτικούς.
ΠΟΥΘΕΝΑ δεν αναφέρεται, πάρα μόνο την ίδια ημέρα του συμβάντος, ότι μέσα στο 2017 έχουμε δύο δολοφονικές απόπειρες εναντίον αστυνομικών της ΥΑΤ, στην Χαριλάου Τρικούπη, με καλάσνικοφ και όχι επιθέσεις εναντίον του κτηρίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όπως η κρατική τηλεόραση ισχυρίστηκε. Πουθενά δεν ακούγεται, ότι έχουν απαγορευθεί από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου «Προστασίας του Πολίτη» συλλήψεις και προσαγωγές μπαχαλάκηδων ή των «γνωστών αγνώστων», καθώς στο συγκεκριμένο υπουργείο σύμβουλος του υπουργού Ν.Τόσκα και πρώην στρατιωτικού, σύμβουλος είναι μια δικηγόρος που θεωρεί τους Αστυνομικούς φασίστες και τους μπαχαλάκηδες άτομα προς υπεράσπιση.
ΠΟΥΘΕΝΑ δεν ακούγεται που σε υπηρεσίες αιχμής όπως Αστυνομικά Τμήματα, Τμήματα Ασφαλείας, ΔΙ.ΑΣ., Υ.ΜΕ.Τ. και Υ.Α.Τ, έχει μετατεθεί ή αποσπασθεί περίπου το 40% της δύναμής τους, ενώ όποιοι υπηρετούν σε αυτές κινδυνεύουν με ΕΔΕ, μόνο γιατί είναι αστυνομικοί και όλα αυτά με απώτερο σκοπό την διάλυσή του Σώματος για "ιδεολογικούς λόγους".
Ιδεολογικούς λόγους, καθώς εχθρός της Αστυνομίας όλα τα προηγούμενα χρόνια έχουν προϋπάρξει όλοι σχεδόν οι βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που σε κάθε δικαστήριο εναντίον ατόμων του αντιεξουσιαστικού χώρου, που είχαν τραυματίσει αστυνομικούς ή είχαν διαπράξει αδικήματα, ήταν δίπλα τους και τους παρείχαν ιδεολογική κάλυψη.
Ήταν οι ίδιοι που είχαν εξαγγείλει τον αφοπλισμό και την κατάργηση των υπηρεσιών της ΥΑΤ, όπως κατήργησαν και την ομάδα ΔΕΛΤΑ, αφού αυτές οι υπηρεσίες αυτές διαταράσσουν το άβατό τους. Και, φυσικά, εάν δεν είχαν αυτές τις αστυνομικές υπηρεσίες ανάγκη για να φέρουν σε πέρας το "έργο" τους, στο οποίο περιλαμβάνονται οι πλειστηριασμοί ή η φύλαξη από ΜΑΤ του προέδρου τους Αλέξη Τσίπρα ( αν δεν είναι αυτό ειρωνεία τι άλλο μπορεί να είναι;) ή του Προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση που υποστήριζε ότι δεν "μπορεί να οπλοφορεί ο κάθε μπάτσος και ο κάθε μπράβος" (ίδια κατηγορία δηλαδή), θα τις είχαν καταργήσει.
Η εικόνα του αιμόφυρτου Αστυνομικού είναι το ΔΩΡΟ του ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις συλλογικότητες και στο εναπομείναν ακροατήριο του 3%, που στήριξε σχεδόν όποια πολιτική αναταραχή δημιουργήθηκε στη χώρα την τελευταία δεκαετία.
Είναι η ΗΘΙΚΗ ΑΜΟΙΒΗ αυτών που φώναζαν «Να καεί, να καεί, η Βουλή» και η ΤΙΜΩΡΙΑ όσων δεν επέτρεψαν να καεί και διατήρησαν επανειλημμένα την κοινωνική ισορροπία και τη δημοκρατική τάξη , μέρες όπως αυτές το 2008.
Είναι όμως, πρωτίστως, η ΤΙΜΩΡΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΥ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΠΙΟ ΑΡΕΣΤΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΝ ΠΙΟ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ.
ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ.......
* Ο Χρήστος Κονταρίδης είναι αντιστράτηγος Αστυνομίας ε.α. , πολιτικός επιστήμονας και ιστορικός και πολιτευτής της ΝΔ στη Β’ περιφέρεια Αθηνών TO 2015 (F.B. Christos Kontaridis και Χρήστος Κονταρίδης). Τα ανωτέρω στοιχεία επελέγησαν από το βιβλίο του: «Ο οθωμανικός Στρατός (1299-1922) -οργάνωση, οπλισμός, τακτικές μάχης και στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις», εκδόσεις ΕΥΡΑΣΙΑ, Αθήνα 2012.