Ακόμη και ο τίτλος του άρθρου είναι έκδηλα προσχηματικός. Διότι τι θα πει «βλάσφημα και αιρετικά βιβλία»; Όταν ένα έργο τέχνης αλέθεται στις μυλόπετρες της στυγνής ηθικολογίας, τότε καταξιώνεται ακόμη περισσότερο η πρόθεση του συγγραφέα-δημιουργού.
Υπάρχουν βιβλία, ταινίες και πίνακες που προκάλεσαν προς χάριν της πρόκλησης και άλλα που ήταν... γραφτό τους να διαρρήξουν τη σχέση τους με τα τρέχοντα ήθη, να προεκτείνουν το συλλογικό φαντασιακό και διαμορφώσουν έναν κόσμο που παρέμενε κρυφός και αναζητούσε χώρο έκφρασης. Το Short-list.com συνέλεξε τα 10 βιβλία που δέχθηκαν την μεγαλύτερη κριτική από τη στιγμή που εκδόθηκαν, σε σημείο να μιλάμε για ολικό «πογκρόμ» από τα βιβλιοπωλεία. Οι λίστες με τα 10, τα 20, τα 30 καλύτερα ή χειρότερα, είναι συνήθως παραπλανητικές και φέρουν την αμερικανική λογική του «γρήγορα και εύκολα». Ο καθένας μπορεί να φτιάξει, κατά το δοκούν, τη δική του και πάλι να είσαι σωστή (γι' αυτόν). Η συγκεκριμένη, πάντως, περιλαμβάνει 10 φημισμένα βιβλία που -όντως- προκάλεσαν ισχυρούς σεισμούς στις αστικές συνήθειες της εποχής. Από την άλλη, όμως, μιλάμε και για 10 βιβλία που θεωρούνται από τα σημαντικότερα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Άρα; Το αιρετικό και το βλάσφημο, ως αξιολογικές κρίσεις, κονιορτοποιούνται αυτοστιγμεί. Η τέχνη, έτσι και αλλιώς, υπερέχει της συντηρητικής παθολογίας...
Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος – Άλντους Χάξλεϊ
Τα Σταφύλια της Οργής – Τζον Στάινμπεκ
Ο Τροπικός του Καρκίνου – Χένρι Μίλερ
Σφαγείο Νο5 -Κερτ Βόνεγκατ
Σατανικοί Στίχοι -Σαλμάν Ρούσντι
The Perks Of Being a Wallflower – Στέφεν Τσόμπσκι
Τα πάντα γίνονται κομμάτια – Τσινούα Ατσέμπε
Αμερικάνικη Ψύχωση – Μπρετ Ίστον Έλις
Η Μεταμόρφωση – Φραντς Κάφκα
Λολίτα – Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ
http://www.iefimerida.gr