Αναπτύχθηκε από τις ΗΠΑ για χρήση εναντίον της Ιαπωνίας κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Κάθε βόμβα περιείχε 40 νυχτερίδες και σε κάθε μία από αυτές είχε δεθεί μια μικρή βόμβα ναπάλμ και ένα χρονόμετρο.
Οι βόμβες είχαν τη δυνατότητα να αναπτύξουν τα δικά τους αλεξίπτωτα, δίνοντας χρόνο στις νυχτερίδες να πετάξουν και να αναζητήσουν θέσεις για φωλιά.
Στη συνέχεια θα εκρήγνονταν, καταστρέφοντας αυτό που είχαν επιλέξει για νέο τους σπίτι.
Η ναζιστική προδοσία των Σοβιετικών κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έπιασε τους Ρώσους εντελώς απροετοίμαστους.
Σε μια απέλπιδα προσπάθεια, οι Σοβιετικοί έζωναν με εκρηκτικά τα σκυλιά και τα εκπαίδευαν να τρέχουν κάτω από γερμανικά τανκ.
Σύμφωνα με τη σοβιετική προπαγάνδα, καταστράφηκαν περίπου 300 γερμανικά τανκ με αυτόν τον τρόπο. Το πρόγραμμα μάλιστα συνεχίστηκε μέχρι το 1996.
Στην κορύφωση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το Αυτοκρατορικό Ιαπωνικό Ναυτικό προμηθεύτηκε μια σειρά από υποβρύχια Sen Toku I-400.
Αυτά τα υποβρύχια ήταν αρκετά μεγάλα για να μεταφέρουν τρία αεροσκάφη Aichi M6A Seiran, ενώ ήταν εξοπλισμένα και με τορπίλες.
Τα συμβατικά πυρηνικά όπλα είναι ικανά να καταστρέψουν ολόκληρες πόλεις, αλλά κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου προέκυψε η ιδέα των "τακτικών" πυρηνικών όπλων.
Αυτά τα μικρότερα πυρηνικά όπλα ήταν περιορισμένης απόδοσης που θα ξεκινούσαν από το έδαφος σε στόχους στο πεδίο μάχης.
Το Ekranoplane πέταξε μόνο 4 μέτρα πάνω από το έδαφος ή το νερό μετά από ένα πρόβλημα που παρουσίασε στα φτερά του.
Είχε ως στόχο να είναι ένα επαναστατικό σκάφος μεταφοράς, μεγαλύτερο από κάθε αεροσκάφος και ταχύτερο από κάθε πλοίο. Ήταν επίσης σε θέση να μεταφέρει πυρηνικές κεφαλές.
Οι τορπίλες Kaiten κατασκευάστηκαν από το Αυτοκρατορικό Ιαπωνικό Ναυτικό και χρησιμοποιήθηκαν την περίοδο μεταξύ του 1944 και 1945.
Ήταν μια παραλλαγή των όπλων αυτοκτονίας στα οποία κατέφυγε η Ιαπωνία προς το τέλος του πολέμου. Οι χειριστές τους μπορούσαν να κατευθύνουν τις τορπίλες ώστε να προκαλέσουν τη μέγιστη δυνατή ζημιά ενάντια σε έναν εχθρό.
Κατευθυνόμενα περιστέρια - βλήματα αναπτύχθηκαν από τον συμπεριφοριστή B.F.Skinner κατά τη διάρκεια του Project Pigeon.
Το έργο ακυρώθηκε τελικά λόγω πρακτικότητας. Το βλήμα είχε μια σειρά φακών στην μπροστινή πλευρά που έδινε μια εικόνα του στόχου σε εσωτερική οθόνη.
Πηγή: Businessinsider