Το αστυνομικό τμήμα του North Ridgeville δήλωσε ότι ένας αξιωματικός έκοψε πρόστιμο σε έναν οδηγό ηλικίας 18 ετών που πήγαινε με ταχύτητα 100 μίλια/ώρα στον αυτοκινητόδρομο State Route 10. Έπειτα ο αστυνομικός έκανε μια ανάρτηση στο Facebook απευθυνόμενος στον νεαρό.
Η πλήρης ανοιχτή επιστολή του αξιωματικού αναφέρει:
[custom:google-ads]
«Στο 18χρονο παιδί που σταμάτησα στο SR 10,
Παρακαλώ. Πιστεύω ότι είναι πιθανό να ήσουν μόλις λίγα λεπτά μακριά από τη δημιουργία μιας ανείπωτης τραγωδίας των Χριστουγέννων όταν σε σταμάτησα. Όχι μόνο θα μπορούσες να έχεις σκοτώσει τον εαυτό σου, αλλά εύκολα θα μπορούσες να έχεις σκοτώσει και κάποιο αθώο άτομο που θα κοιτούσε τη δουλειά του και που δεν θα είχε κάνει τίποτα άλλο λάθος, πέρα απ’ το ότι θα βρισκόταν μπροστά σου στο δρόμο.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ: Δύο περιπολικά της Ελληνικής Αστυνομίας συμμετείχαν σε κινηματογραφική καταδίωξη υπόπτου
Είπες ότι δεν συνειδητοποίησες πόσο γρήγορα πήγαινες. Αυτό είναι ψέμα. Δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις πότε πας με 45 και πότε με 35, αλλά γνωρίζεις πλήρως κάθε μίλι ανά ώρα στα 100. Το συνειδητοποιείς σε κάθε λακκούβα που πέφτεις. Το συνειδητοποιείτε καθώς προσπερνάς τα άλλα αυτοκίνητα τόσο γρήγορα όσο ο άνεμος κινεί το δικό σου. Το συνειδητοποιείς κάθε φορά που μετακινείς τον τροχό και το αυτοκίνητο αντιδρά πολύ πιο γρήγορα από ό, τι συνήθως. Το συνειδητοποιείς απόλυτα.
Φοβήθηκες όταν σε σταμάτησα. Έτρεμες κι ανέπνεες βαριά. Δυστυχώς, φοβήθηκες για ένα λεπτό πολύ πιο αργά απ’ ότι θα έπρεπε και για λάθος λόγο. Θα έπρεπε να φοβάσαι που προσπάθησες να σκοτώσεις τον εαυτό σου. Ξέρω! Είσαι αήττητος! Ξέρω ότι δεν μπορείς ούτε καν να φέρεις στο νου σου τον δικό σου θάνατο.
Μπορώ να σου πω δεκάδες ιστορίες νεκρών και σπασμένων σωμάτων ηλικίας 18 ετών που έχω τραβήξει από τα αυτοκίνητα. Σπασμένα σώματα που έχω βρει στα μπροστινά καθίσματα μετά από συντριβές. Μη αναγνωρίσιμα σώματα. Νόμιζαν ότι ήταν και αυτοί αήττητοι. Δεν ήταν. Έφυγαν, κι έχασαν αυτό το μέρος όπου έπρεπε να πω στους γονείς τους ότι ήταν νεκροί. Μέρος της ψυχής σου εξαφανίζεται κάθε φορά που πρέπει να πεις στους γονείς ότι το παιδί τους είναι νεκρό.
[custom:google-ads]
Δεν ξέρω τους γονείς σου, αλλά τους ξέρω. Ξέρω ότι όταν φεύγεις κάθε μέρα σου λένε "Πρόσεχε. Να οδηγείς με ασφάλεια."Αυτά δεν είναι μόνο λόγια. Αυτή είναι η τελευταία πράξη τους που σε παρακαλεί να γυρίσεις ασφαλής στο σπίτι σας. Όταν χτυπάμε την πόρτα, δεν συμβαίνει κάτι τύπου "Καλησπέρα. Ο 18χρονος γιος σας είχε απλά ένα ατύχημα. " Είναι "Μπορούμε να καθίσουμε; Ο γιος σας έχει εμπλακεί σε μια πολύ σοβαρή σύγκρουση. Λυπάμαι πολύ. Πέθανε."
Φαινόσουν ένα πολύ καλό παιδί που πήρε μια κακή απόφαση. Δεν αισθάνομαι άσχημα για το πρόστιμο. Στην πραγματικότητα, είμαι περήφανος για αυτό. Ελπίζω να το πληρώνεις για μήνες και με κάθε πληρωμή να σκέφτεσαι όλο αυτό που έγινε κι αν αξίζει να τρέχεις αψηφώντας τον κίνδυνο. Ελπίζω να μην τρέχεις στο εξής. Ελπίζω ότι όταν η μητέρα σου θα σου πει ξανά να "οδηγείς προσεκτικά", θα δώσεις μια υπόσχεση σε αυτήν και στον εαυτό σας, ότι θα το κάνεις. Ελπίζω να με φαντάζεσαι να κάθομαι στην κουζίνα σας λέγοντας στην μητέρα σου που ουρλιάζει από τον πόνο ότι έχεις σκοτωθεί. Και σε αυτή τη σκέψη ελπίζω ότι θα καταλήγεις να παίρνεις τη σωστή απόφαση κάθε φορά που θα οδηγείς.
Κόψε ταχύτητα. Σε παρακαλώ. Δεν είσαι αήττητος. Στο υπόσχομαι.»
