Συνεχίζοντας τις καθημερινές μας περιηγήσεις στο διαδίκτυο ανακαλύψαμε μια ακόμη ενδιαφέρουσα ιστορία:
Θα σας πω μία ιστορία:
Κάποτε ήμουν καινούργιος ανθυπαστυνόμος και μόλις είχαν βγει οι νέοι υπαστυνόμοι από τη σχολή.
Εγώ και κάποιοι άλλοι ανθυπαστυνόμοι τους μαθαίναμε τη δουλειά (για να μην παρεξηγηθούμε, τη δουλειά την ξέρανε, απλά τους μαθαίναμε τα μονοπάτια της δουλειάς)
Πως πέρασαν τα χρόνια όμως!
Οι υπαστυνόμοι έγιναν Διοικητές τμημάτων πλέον αστυνόμοι Β΄ και εγώ και οι φίλοι μου είμαστε ακόμη στα ίδια, μαθαίνοντας και πάλι τη δουλειά σε άλλους νέους υπαστυνόμους τώρα!!
Άραγε μας φροντίζει καλά η πολιτεία στη δύση της καριέρας μας, στα 26 χρόνια μας κάνει να αισθανόμαστε πάλι νέοι δίνοντας μας ένα βαθμό που έπρεπε να τον είχαμε πάρει εδώ και χρόνια.
Επειδή ξέρω ότι κάποιοι συνδικαλιστές έχουν τον τρόπο και μπορούν, ας πουν την ιστορία σε κανέναν υπεύθυνο εκεί στην Κατεχάκη.
Όσο γι” αυτούς που δικαιώθηκαν από τα Διοικητικά Δικαστήρια, ήταν τυχεροί, γιατί η δικιά μας ελπίδα πέθανε δύο χρόνια πριν κάνοντας και τον τελευταίο συνδικαλιστή υπαστυνόμο. Από εκεί και πέρα σίγησαν όλοι αφήνοντάς μας έρμαιο στις αρνητικές αποφάσεις που βγαίνουν από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών καταδικάζοντας μας.
Και με τα ΤΕΜΑ βλέπετε τι γίνεται, κάθε χρόνο και πιο λίγοι….
Η αρχή του καθενός να συνεπάγεται και το τέλος του….
policeonline, skaythess