Ένας μήνας και τρία περιστατικά - γνωστά - με τη χρήση όπλων στον ορεινό Μυλοπόταμο. Στη μία περίπτωση, δύο άνθρωποι στο χώμα, στη δεύτερη δύο οι τραυματίες και χθες ένα αυτοκίνητο «γαζωμένο».
Το να κάνουμε διαπιστώσεις περί άβατου, ελλιπών ελέγχων, πολιτικών σκοπιμοτήτων, άγριας νοοτροπίας, έλλειψης παιδείας και εκπαίδευσης πρέπει να τελειώσει. Δεν είναι δυνατόν αυτή η κατάσταση να συνεχίζεται, δεν είναι δυνατόν το να βγάλεις το όπλο από τη μέση να θεωρείται απλό και εύκολο. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει κίνδυνος να θρηνούμε θύματα στο όνομα της νοοτροπίας που θέλει την κατοχή όπλων έθιμο! Όχι, δεν είναι έθιμο. Είναι έγκλημα. Και όσο συνηθίζουμε την είδηση και λέμε «έλα μωρέ, με ένα όπλο και 10 σφαίρες τον έπιασαν», όσο δεν μας κάνει εντύπωση πως «αλληλοσκοτώθηκαν πάλι στον Μυλοπόταμο, τα Σφακιά, τα Βορίζια κ.ο.κ.», τόσο αυτό θα διαιωνίζεται. Φταίμε κι εμείς. Φταίμε που δεν αντιδρούμε, φταίμε που δεν σοκαριζόμαστε, φταίμε που στο γάμο, τη βάφτιση, το γλέντι του φαντάρου, στο πασχαλινό τραπέζι δεν σηκωνόμαστε να φύγουμε όταν ο άλλος δίπλα μας βγάλει το όπλο και παίζει πάνω από το κεφάλι μας «επειδή θα παρεξηγηθεί». Αλήθεια; Θα παρεξηγηθεί αυτός και δεν θα παρεξηγηθώ εγώ που απειλεί τη ζωή μου;
Φταίμε που δίπλα μας γίνεται «πόλεμος» στα καλά καθούμενα κι εμείς δεν είδαμε, δεν ακούσαμε. Η ομερτά τιμωρείται και τιμωρείται με επιπλέον αίμα. Ο σασμός συγκαλύπτει, δε λύνει, δεν διορθώνει, δεν θεραπεύει οριστικά. Είναι ασπιρίνη στο καρκίνωμα. Ας τελειώνουμε, λοιπόν.
Και θυμηθείτε: άλλες φιέστες περί αφοπλισμού της Κρήτης δεν θέλουμε. Το είδαμε κι αυτό. Δεν έπιασε. Κάντε επιτέλους - ας κάνουμε όλοι επιτέλους - κάτι που θα αποδώσει. Όχι άλλα όπλα, όχι άλλοι νεκροί και τραυματίες…
Αγγελική Καλλέργη
Πηγή: goodnet.gr