Όσοι παρακολούθησαν την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για θέματα που αφορούν τον τομέα της προστασίας του πολίτη, είχαν –δίχως αμφιβολία- τη μοναδική ευκαιρία να παρακολουθήσουν τον πρωθυπουργό της χώρας να μιλάει για ένα θέμα φλέγον, για την εμπέδωση του αισθήματος της ασφάλειας, ωσ ένα φαινόμενο σύνηθες, σαν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας!
Ακούσαμε εμβρόντητοι τον κ. Τσίπρα να αναφέρει ότι “…ναι, η προστασία του πολίτη είναι ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, αλλά δεν είναι επίκαιρο…”, λέγοντας μάλιστα ότι η εγκληματικότητα υπήρχε υπάρχει και θα υπάρχει, όπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο!
Με την προσέγγισή του αυτή όμως δημιούργησε –και όχι άδικα- έντονο σκεπτικισμό, αναφορικά με τη σοβαρότητα που η σημερινή κυβέρνηση αντιμετωπίζει ένα τόσο σημαντικό τομέα για την διασφάλιση της κοινωνικής ηρεμίας, αλλά και την βαρύτητα που αποδίδει στην υλοποίηση μίας υπεύθυνης και αποτελεσματικής αντιεγκληματικής πολιτικής.
Οφείλουμε, βέβαια, να αναγνωρίσουμε ότι η σοβαρότητα και η υπευθυνότητα δεν αποτελούν τα “δυνατά χαρτιά” της συγκυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Αποτελεί, παράλληλα, γεγονός ότι η ανασφάλεια (σε όλους τους τομείς) αποτελεί έναν από τους βασικότερους παράγοντες αποσταθεροποίησης ενός κοινωνικού συνόλου, βασικό ανάχωμα σε κάθε προσπάθεια επαναφοράς στην κανονικότητα και την πρόοδο. Και δυστυχώς το αίσθημα της ανασφάλειας αποτελεί το κυρίαρχο χαρακτηριστικό που η σημερινή κυβέρνηση έχει καταφέρει να εμφυσήσει στους πολίτες, ένα συναίσθημα που κάθε μέρα που περνά γίνεται και ισχυρότερο είτε μιλάμε για τη διαχείριση της οικονομικής πολιτικής, είτε για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας.
Βέβαια, αν παραβλέψουμε το «μαγείρεμα» που γίνεται στα στατιστικά των εγκλημάτων που παρουσιάζει το Υ.Π.τ.Π. για ευνόητους λόγους, ενδεχομένως θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο κ. Τσίπρας έχει δίκαιο, αφού με βάση τα στατιστικά που παρουσίασε, ποσοτικά τα ποσοστά που παρουσιάζει η εγκληματικότητα κινούνται στα ίδια επίπεδα, ίσως και ελαφρώς χαμηλότερα, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Μετριέται όμως η εγκληματικότητα ποσοτικά; Πόσο υπεύθυνη και ρεαλιστική μπορεί να χαρακτηριστεί μία τέτοια προσέγγιση; Με τα ποιοτικά στοιχεία τι συμβαίνει; Κινούνται στα ίδια επίπεδα με τα προηγούμενα χρόνια; Υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια η «ένταση» που παρατηρείται στα, λεγόμενα, ποιοτικά χαρακτηριστικά του οργανωμένου εγκλήματος;
Πραγματικά, θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον να πληροφορηθούμε την άποψη του κ. πρωθυπουργού για τις επιθέσεις κουκουλοφόρων στα λεωφορεία και τους σταθμούς του μετρό, για τις καταδρομικές επιθέσεις των γνωστών – αγνώστων ή την παρά λίγο εκτέλεση του αστυνομικού έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ; Βέβαια τον κάλυψε ο αρμόδιος υφυπουργός του κ. Τόσκας, ο οποίος επιμένει να αλλάζει ονόματα στις επιχειρησιακές ομάδες της ΕΛ.ΑΣ και στο διάλογο με τις συλλογικότητες των Εξαρχείων…
Τι έχει να μας πει ο κ. πρωθυπουργός για όλα όσα συμβαίνουν και κάθε μέρα που περνά η ανασφάλεια μεταβάλλεται σε κυρίαρχο χαρακτηριστικό στην ελληνική κοινωνία; Ποια η άποψη του για την διαρκή απαξίωση του έργου και των εργαζομένων των σωμάτων ασφαλείας και την –με γεωμετρική πρόοδο- επιχειρησιακή αποδυνάμωσή τους;
Ποιος έχει οδηγήσει την κατάσταση στα σημερινά επίπεδα; Τι φταίει για όσα συμβαίνουν σήμερα στην ελληνική κοινωνία και το κυριότερο τι θα πρέπει να γίνει για να ανατραπεί αυτή η κατάσταση; Προφανώς, όμως, αυτά αποτελούν ερωτήματα, των οποίων η απάντηση δεν αποτελεί προτεραιότητα για τον πρωθυπουργό της χώρας.
Επιπρόσθετα, προκαλεί κλαυσίγελο να ακούμε τον κ. Τσίπρα να υποστηρίζει ότι η συγκριτική διαφορά της σημερινής κυβέρνησης σε σχέση με τις προηγούμενες είναι η αντίληψη της για την καταστολή και τον ρόλο της αστυνομίας, να μας λέει ότι η λογική τους βασίζεται στον επαγγελματισμό και την αποτελεσματικότητα και στη δημιουργία μίας σύγχρονης αστυνομίας, ευρωπαϊκού κράτους, της οποίας η λειτουργία θα βασίζεται στο κύρος, την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό!
Πραγματικά είναι να απορεί κανείς, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ, στα χρόνια της αντιπολίτευσης, αποτέλεσε, την πολιτική εκείνη παράταξη που με τη στάση της και την φρασεολογία της απαξίωνε το κύρος της Ελληνικής Αστυνομίας και καλλιέργησε την έλλειψη σεβασμού προς τον ρόλο και την αποστολή του αστυνομικού. Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του δεν συνθηματολογούσαν, με τα γνωστά σε όλους συνθήματα, κατά της αξιοπρέπειας του αστυνομικού; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν που αποτέλεσε το εκκολαπτήριο όλων αυτών των συμπεριφορών; Τα στελέχη του δεν ήταν που προσέτρεχαν για την υπεράσπιση τρομοκρατών και χαρακτήριζαν εγκληματικές συμπεριφορές ως “μικρές υπερβολές στην έκφραση του δημοκρατικού δικαιώματος της αντίδρασης”;
Τα ίδια δεν κάνουν και σήμερα ως κυβέρνηση; Η πολιτική τους πρακτική, η επιδερμικότητα και η απάθεια με την οποία αντιμετωπίζουν την σημερινή κατάσταση, δεν είναι που προσβάλλει και υποβαθμίζει τόσο το ρόλο της ΕΛ.ΑΣ., όσο και την αξιοπρέπεια του έλληνα αστυνομικού; Ποια η συμπαράσταση που η πολιτεία επιδεικνύει και, προπάντων, ποια η μέριμνα προκειμένου να αποκατασταθεί η εικόνα του έλληνα αστυνομικού στα μάτια του πολίτη, να αλλάξει ο αρνητισμός που παραδοσιακά ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καλλιεργήσει σε αυτή την εικόνα;
Θεμελιώδης αρχή του ΠΑΣΟΚ και του Τομέα Προστασίας του Πολίτη είναι η υλοποίηση μίας σοβαρής και αποτελεσματικής αντιεγκληματικής πολιτικής, η καλλιέργεια ουσιαστικών δεσμών διασύνδεσης ανάμεσα στον εργαζόμενο στα σώματα ασφαλείας και τον έλληνα πολίτη, να υπάρχει θετική εικόνα και κυρίως αποδοχή του ρόλου, του λειτουργήματος που καλούνται να επιτελέσουν.
Άλλωστε, ο αστυνομικός, ο πυροσβέστης, αποτελούν και αυτοί μέρος του μωσαϊκού της κοινωνίας μας και μάλιστα, εκείνο το κομμάτι που –επαγγελματικά- είναι επιφορτισμένο με ένα από τα σημαντικότερα λειτουργήματα για την εύρυθμη λειτουργία του κοινωνικού συνόλου: αυτού που σχετίζεται με την αντιμετώπιση του εγκλήματος, την εγκαθίδρυση του αισθήματος ασφάλειας μεταξύ των πολιτών, με την τήρηση των νόμων και της ομαλής λειτουργίας κάθε κοινωνικού συνόλου.
Συνεπακόλουθα, όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, θεωρούμε πρώτη προτεραιότητα της πολιτικής μας πρότασης την αποκατάσταση, στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας, της εικόνας των εργαζομένων στα σώματα ασφαλείας, και ειδικά των εργαζομένων στην Ελληνική Αστυνομία και στο πλαίσιο αυτό, κρίνουμε απαραίτητο να ληφθεί σειρά πρωτοβουλιών που θα ενισχύσουν την εξωστρέφεια τόσο της Ελληνικής Αστυνομίας, όσο και του Πυροσβεστικού Σώματος, με χρήση όλων των σύγχρονων μεθόδων προβολής, που θα εστιάζουν κυρίως στην κοινωνική τους προσφορά και την ποιότητα και σημασία του έργου τους.
Στην κατεύθυνση αυτή, με πρωτοβουλία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και των Αρχηγείων των Σωμάτων, θα μπορούσαν να διοργανώνονται ημερίδες στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και τις διοικήσεις των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, όπου Αστυνομικοί και Πυροσβέστες, από διάφορες υπηρεσίες, θα προβάλουν το έργο τους, ειδικά στους τομείς εκείνους που ενέχουν κοινωνική διάσταση, ένα κοινωνικό μήνυμα.
Τέτοιες ημερίδες θα μπορούσαν να αφορούν θέματα όπως η ασφαλής πλοήγηση στο Διαδίκτυο, η προστασία από τη μάστιγα των ναρκωτικών, μέτρα πρόληψης των πυρκαγιών και η λήψη μέτρων πυροπροστασίας, η ασφαλής οδική συμπεριφορά, η προστασία από τους σεισμούς και άλλα.
Στο πλαίσιο αυτό –και με τη συναπόφαση του αρμοδίου Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων θα μπορούσε κάλλιστα να επεκταθεί η διδασκαλία σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης (και στην πρωτοβάθμια), μέσα από την εισαγωγή ενός μαθήματος «Αγωγής του Πολίτη» και με την εισαγωγή ενοτήτων όπου τα στελέχη των σωμάτων θα μπορούν να συμμετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία, όπως για παράδειγμα, «σεβασμός στα όργανα της πολιτείας», «σεβασμός στο αντίθετο φύλο», «σεβασμός στις μειονότητες», “Εθελοντισμός και Περιβάλλον”, ή “Μέτρα προστασίας από τους σεισμούς”.
Τέλος, στη διαδικασία αυτή θα μπορούσε να ενισχυθεί και η συνεργασία με εθελοντικές ομάδες που δραστηριοποιούνται στους τομείς αρμοδιότητας της ΕΛ.ΑΣ. και του Π.Σ., όπως για παράδειγμα συλλόγων αυτοκινητιστών και μοτοσικλετιστών, ή των εθελοντικών ομάδων διάσωσης. Με τις ομάδες διάσωσης, ειδικά αυτές που έχουν συνάφεια με το έργο του Π.Σ., θα μπορούσε το πλαίσιο συνεργασίας να ενισχυθεί, μεσοπρόθεσμα, περαιτέρω με την επιχειρησιακή τους ένταξη στο Πυροσβεστικό Σώμα, προκειμένου να υπάρχει καλύτερος συντονισμός στην αντιμετώπιση φυσικών φαινομένων ή έκτακτων γεγονότων, αλλά και καλύτερη εκπαίδευση των μελών των ομάδων αυτών.
Οι πραγματικές αλλαγές απαιτούν ρηξικέλευθες προτάσεις, μέτρα και πρωτοβουλίες που μπορούν να δώσουν μία νέα ώθηση, να αποκαταστήσουν το αίσθημα γενικευμένης ανασφάλειας που επικρατεί σήμερα.
Ειδικά στο νευραλγικό τομέα που σχετίζεται με την προστασία του πολίτη και την εύρυθμη λειτουργία της πολιτικής προστασίας, απαιτούνται πλέον δραστικές μεταρρυθμίσεις που θα αναβαθμίζουν τον ρόλο των εργαζομένων στον τομέα και θα τους αποκαθιστούν, ειδικά τους αστυνομικούς υπαλλήλους, στη συνείδηση της κοινωνίας.
Αυτές οι αλλαγές, μαζί με όσες ακόμη αναφέρονται στις θέσεις του Τομέα Προστασίας του Πολίτη του ΠΑΣΟΚ, πιστεύουμε ότι είναι προϋπόθεση, αφού συμβαδίζουν με το άνοιγμα των σωμάτων ασφαλείας στην κοινωνία, μέσα από την ενίσχυση της εξωστρέφειας και θα συμβάλουν στην εμπέδωση της σημαντικότητας του ρόλου των εργαζομένων στα σώματα ασφαλείας, για τη διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης.
*του Άγγελου Αγραφιώτη,
Mέλους της Γραμματείας του Τομέα Προστασίας του Πολίτη του ΠΑΣΟΚ