Ο πρόεδρος των Ειδικών Φρουρών Βασίλειος Ντούμας παραχώρησε συνέντευξη στο policenet.gr και την Κέλλυ Σαουάχ – Μαραγκουδάκη εξηγώντας πότε και πώς μπήκε ο συνδικαλισμός στη ζωή του, τα καλώς και τα κακώς κείμενα της Αστυνομίας.
Ο συνδικαλισμός και οι σημαντικότεροι «σταθμοί» του
Όπως αναφέρει, ο συνδικαλισμός συνοδεύει τη ζωή του από πολύ νεαρή ηλικία πριν καταταγεί στην αστυνομική οικογένεια. «Τα φοιτητικά μου χρόνια στιγμάτισαν και καλλιέργησαν την παρόρμηση μου σε δράσεις αγωνιστικές, σχετικές με τοπικά αλλά και διεθνή δρώμενα. Δεν μπορώ να ξεχάσω ως φοιτητής στο Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης, την εποχή που η πόλη είχε μετατραπεί σε ΝΑΤΟική βάση για την προώθηση στρατιωτικού υλικού στην πρώην Γιουγκοσλαβία, να δέχομαι τα πρώτα χημικά ως διαδηλωτής, θεωρώντας αδιανόητο τότε, ότι κάποια στιγμή θα υπερασπίζομαι αστυνομικούς των οποίων μέρος των νόμιμων υποχρεώσεων τους, αποτελεί η καταστολή.»
Στη συνέχεια κατατάχθηκε στο Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας και έκτοτε η διαδρομή του -ιδιαίτερα των πρώτων δώδεκα ετών- ήταν γεμάτη από σταθμούς.
«Οι συνάδελφοι μου με έριξαν στα βαθειά, ώστε μαζί τους να αγωνιστώ και να δώσουμε υπόσταση, προοπτική και μέλλον σε ένα θεσμό που κατά κοινή ομολογία είχε φτιαχτεί στο “πόδι” ως πενταετείς του τότε Ι.Κ.Α, σε μια σκοπιά δύο επί δύο, με απέναντί μας όλο το υπόλοιπο συνδικαλιστικό στερέωμα που αρνούνταν και εμπόδιζε την πολιτεία να παραχωρήσει το παραμικρό θεσμικό μας αίτημα. Με διαμαρτυρίες, με αγώνες, με κόστος, ήρθε η μονιμότητα, ήρθε η ασφαλιστική τακτοποίηση, αξιώσαμε αστυνομικά καθήκοντα και τα πετύχαμε σχεδόν όλα, μέχρι το 2009 που με την αστυφυλακοποίηση κορυφώθηκε η συνδικαλιστική μας δράση αφού ο θεσμός μας απέκτησε προοπτική και βαθμολογική εξέλιξη. Ουσιαστικά καταφέραμε δεκάδες νομοθετικές ρυθμίσεις και διατάγματα για τους Ειδικούς Φρουρούς , που αποτέλεσαν και αποτελούν τη βάση αποκατάστασης όλων των υπολοίπων μετέπειτα εργασιακών ομάδων που προσλήφθηκαν με το ίδιο καθεστώς. Το σπουδαιότερο όλων όμως, αυτή η θεσμική βάση να καταστήσει χρήσιμο και αναγκαίο το θεσμό των Ειδικών Φρουρών ώστε η πολιτεία να προσλαμβάνει συνεχώς και αδιαλείπτως », διηγείται.
Τα μείζονα προβλήματα του έμψυχου ένστολου προσωπικού
Τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αστυνομικοί κλήθηκε να αναδείξει ο κ. Ντούμας, ο οποίος ιεράρχησε πρωτίστως την επιβίωση και την αξιοπρεπή διαβίωση όλων των αστυνομικών, αλλά ιδιαιτέρως όσων υπηρετούν στην Αττική, μακριά από τον τόπο συμφερόντων τους.
«Αποτελεί κοινό μυστικό ότι η δεύτερη δουλεία και η μαύρη εργασία που συνεχώς αυξάνεται, είναι απόλυτα αναγκαία για να επιβιώσει ο αστυνομικός σε ένα αστικό περιβάλλον γεμάτο απαιτήσεις αναντίστοιχες του μισθού του Έλληνα αστυνομικού. Είναι μάλιστα καταφανές ότι η πολιτεία κάνει τα “στραβά μάτια” σε αυτή, για να καλύψει την ανικανότητά της να εξασφαλίσει αξιοπρέπεια και ευζωία στους ανθρώπους που τους εμπιστεύεται τη ζωή τους και τη ζωή των πολιτών της», αναφέρει χαρακτηριστικά προσθέτοντας ότι διαχρονικά, η νομοθετική εξουσία θέλει τον Αστυνομικό ‘’υπηρέτη’’ του συστήματος και όχι στυλοβάτη για την κοινωνική ειρήνη και ευταξία.
Η αναγνώριση της επικινδυνότητας του επαγγέλματος του αστυνομικού
Ο πρόεδρος των Ειδικών Φρουρών αναφέρει χαρακτηριστικά ότι το επάγγελμα του αστυνομικού είναι άκρως επικίνδυνο και αυτό δεν θα το αποδείξει καμία επιτροπή. Αντιθέτως, το αποδεικνύουν οι δεκάδες νεκροί και οι εκατοντάδες τραυματίες εν ώρα υπηρεσίας.
«Η αναγνώριση της επικινδυνότητας του επαγγέλματος του αστυνομικού, αν δεν το πάρουμε απόφαση όλοι ότι θα έρθει και θα είναι αποτέλεσμα μόνο σύγκρουσης και διαμαρτυρίας με τον εργοδότη, θα γίνουμε γραφικοί περιμένοντας κάτω από το δέντρο να πέσει ως ώριμος καρπός, επιδιώκοντας να πέσει στα δικά μας χέρια για να κοροϊδέψουμε τους συναδέλφους μας ότι ήταν προϊόν δικών μας ενεργειών. Η απόδειξη και τεκμηρίωση της επικινδυνότητας του επαγγέλματός μας δεν έχει ανάγκη την σύσταση επιτροπών, την υπογραφή μνημονίων συνεργασίας σε ιλαροτραγικές συνθήκες άνευ ιστορικού προηγουμένου, το επικίνδυνο του επαγγέλματός μας ως εύνοια το έχουν “διεκδικήσει” και κατακτήσει οι δεκάδες νεκροί μας και οι εκατοντάδες τραυματίες μας, στο βωμό του καθήκοντος, κάθε άλλη ενέργεια αποτέλεσε ανασταλτικό παράγοντα και κέρδος χρόνου σε μια άρνηση δικαίωσης ενός διαχρονικού και εμβληματικού αιτήματος», τονίζει.
Οι επικριτές του θεσμού των Ειδικών Φρουρών
Για τις «φωνές» εντός και εκτός Αστυνομίας που κατά καιρούς ασκούν κριτική στον θεσμό της πρόσληψης των ΕΦ κλήθηκε να απαντήσει, με τον ίδιο να λέει ότι επιλέγει να ακούει μόνο την κριτική των καλοπροαίρετων.
«Τις “φωνές” που ασκούν καλόπιστη κριτική και δεν προέρχονται από συντεχνιακά κόμπλεξ ή από πολιτικά- αντιπολιτευτικά ελατήρια τις ακούω με ενδιαφέρον και μάλιστα έχω υιοθετήσει πολλές από τις προτάσεις αυτών. Δεν αποτελούμε τον “περιούσιο λαό” της Αστυνομίας αλλά στα είκοσι τρία περίπου χρόνια της παρουσίας μας στην Ελληνική Αστυνομία έχουμε “ποτίσει” με αρκετό αίμα το δέντρο της υπεράσπισης της έννομης τάξης στη χώρα μας, με πολλές θυσίες και τραυματισμούς, πρωταγωνιστές στη μάχη κατά του καθημερινού εγκλήματος και του οργανωμένου εγκλήματος!»
Υποστέλεχωση των Αστυνομικών Τμημάτων
Επειδή αρκετοί αναγνώστες του Policenet.gr επικοινωνούν μαζί μας και μας επισημαίνουν ότι η κατάσταση, ως προς αυτό το ζήτημα, είναι εξαιρετικά δύσκολη σχετικά με την υποστελέχωση των Α.Τ., ο κ. Ντούμας με το χέρι… «στην καρδιά», απάντησε τι τελικά ισχύει.
«Το Αστυνομικό Τμήμα από κύτταρο αστυνόμευσης για τους πολίτες, κατάντησε τόπος εξορίας για τους αστυνομικού. Είναι δεικτικό ότι η ίδια η ηγεσία υπερασπίζεται αυτό στην πράξη για τους μη αρεστούς, αφού το “ θα σε στείλω στο τμήμα “ αποτελεί τακτική της. Όποιον στείλουν στο Τμήμα και όποιος πάει στο Τμήμα , την επόμενη μέρα χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να φύγει από τις τραγικές συνθήκες των κρατητηρίων, της μεταγωγής , της σκοπιάς , του αξιωματικού με τα αναρίθμητα αυτόφωρα και των υπηρεσιών “ΚΕΠ” εξυπηρέτησης πολιτών, από όλα αυτά τα περισσότερα άσχετα με το αστυνομικό αντικείμενο. Τα Αστυνομικά Τμήματα σήμερα, γεμίζουν αστυνομικούς για λίγες μέρες ώστε να βγουν φωτογραφία με τον εκάστοτε υπουργό που κατάφερε να τα στελεχώσει με μεγάλο αριθμό και την επόμενη μέρα οι ίδιοι υπογράφουν αποσπάσεις και προσωρινές μετακινήσεις ικανοποιώντας αιτήματα του πολιτικού τους γραφείο.»
Το ζήτημα της εκπαίδευσης στην Αστυνομία
Η εκπαίδευση στην Αστυνομία αποτελεί ακόμα μεγάλο ζητούμενο, παρά την καθιέρωση τακτικής εκπαίδευσης σε επιμέρους ειδικές αστυνομικές υπηρεσίες, αναφέρει. Σύμφωνα με τον ίδιο, απουσιάζουν οι έννοιες της εξειδίκευσης, της επιμόρφωσης και της δια βίου εκπαίδευσης και επανεκπαίδευσης.
«Η τεχνολογία εξελίσσεται, το έγκλημα χρησιμοποιεί νέες μεθόδους και κινείται σε σκοτεινούς διαδικτυακούς διαδρόμους, νέες εγκληματικές έννοιες πρωταγωνιστούν στην κοινωνία, η παραβατικότητα των ανηλίκων έχει γίνει καθημερινό φαινόμενο, είναι δυνατόν σε αυτά να ανταποκριθεί το μοντέλο βασικής εκπαίδευσης στην αρχή μια επαγγελματικής διαδρομής 30 και 40 ετών; Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την Αμερική, αν θέλουμε έχουμε δοκιμασμένα Ευρωπαϊκά μοντέλα εκπαίδευσης και επανεκπαίδευσης, φτάνει να ξεφύγουμε από το δόγμα «φας πιεις αστυνόμος θα βγεις.»
Η ΔΙ.ΑΣ. ως «μοχλός» κοινωνικής αστυνόμευσης
Είναι γνωστό ότι μεγάλος αριθμός ΕΦ, υπηρετεί στην Ομάδα ΔΙ.ΑΣ. Ο κ. Ντούμας τοποθετείται για την κατάσταση που σήμερα βρίσκεται η συγκεκριμένη υπηρεσία.
«Η Δίκυκλη Αστυνόμευση αποτελεί τον κύριο μοχλό εμφανούς κοινωνικής αστυνόμευσης που έχει κερδίσει με τα χρόνια και τις θυσίες της την εκτίμηση των συμπολιτών μας, είχα την ευκαιρία να συνδράμω συνδικαλιστικά στην ίδρυση της και τη καθιέρωσή της σε πείσμα πολλών αντιδράσεων εντός και εκτός σώματος. Σήμερα η ΔΙ.ΑΣ. λειτουργικά έχει ενισχυθεί με αρκετά μεγάλο αριθμό νέων Ειδικών Φρουρών, εκπαιδεύεται με τα υπάρχοντα μοντέλα εκπαίδευσης, χωρίς να έχει απαλλαγεί από τις διαχρονικές παθογένειες των πολυάριθμων ρουσφετολογικών αποσπάσεων, με έναν γερασμένο πλέον στόλο μοτοσυκλετών, με τη φύλαξη σταθερών στόχων αντί της περιπολίας, αλλά κυρίως χωρίς να έχει ικανοποιηθεί η πανθομολογούμενη ανάγκη και υποχρέωση της πολιτείας να χορηγήσει ένα οικονομικό κίνητρο στους υπηρετούντες σε αυτή! Δυστυχώς η πολιτεία εξακολουθεί να επιδοτεί μόνο το κοστούμι και όχι το αλεξίσφαιρο», σχολιάζει.
Η Πανεπιστημιακή Αστυνομία
Το μοναδικό όφελος, σύμφωνα με τον συνεντευξιαζόμενο, που προέκυψε από την πολλά υποσχόμενη αλλά άστοχη κυβερνητική προσπάθεια αστυνόμευσης των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, είναι ότι περίπου 1.000 νέοι Ειδικοί Φρουροί διατηρούν ανοιχτά κάποια Αστυνομικά Τμήματα.
«Υπάρχει ακόμη αρκετό ιδεολογικό, πολιτικό και ακαδημαϊκό “οξυγόνο” να αναπνέουν άνετα οι μπαχαλάκηδες εντός των χώρων των Πανεπιστημίων, οπότε οποιαδήποτε προσπάθεια αποβολής τους να πέφτει στο κενό, καταφέρνοντας τους ίδιους χώρους να τους λυμαίνονται και κακοποιοί του κοινού ποινικού δικαίου.»
Σχολιασμός του πρόσφατου περιστατικού με τους πυροβολισμούς έξω από την ΑΣΟΕΕ
«Για το συγκεκριμένο περιστατικό κατάφερα να εκφράσω και δημόσια τη θέση μου, όπως και στα περισσότερα ιστορικά σημαντικά αστυνομικά γεγονότα, υπερασπιζόμενος ξανά ότι ο αστυνομικός δεν είναι ένα κρατικό αναλώσιμο εξάρτημα αλλά η ψυχή της Δημοκρατίας και της αρμονικής ζωής των πολιτών μιας κοινωνίας! Στο περιστατικό της ΑΣΟΕΕ αναζητούσαμε ως δράστη τον αστυνομικό που υπερασπίστηκε τη ζωή του, τη ζωή των άλλων αστυνομικών και της περιουσίας της χώρας του, αγνοώντας τον κατ’ εξοχήν δράστη που λιθοβολούσε σήμερα το πλήρωμα ενός περιπολικού, αύριο δημόσια και ιδιωτική περιουσία, παραφράζοντας για ακόμη μια φορά εγκληματικές πράξεις, σε παιδικά ατοπήματα και διαμαρτυρίες ενάντια στην εξουσία των αστυνομικών.»
Προσωπικότητες που έχουν συμβάλλει στην επίλυση προβλημάτων της ΕΛ.ΑΣ.
Κλείνοντας, ο κ. Ντούμας τόνισε στο policenet.gr, ότι δύο είναι τα πρόσωπα που αναγνωρίζει ως κύριους «συμμάχους» και υποστηρικτές του αστυνομικού αλλά και του αστυνομικού έργου.
«Το πρώτο σχετίζεται με το πρόσωπο του απλού ανώνυμου πολίτη που εκφράζει με απλές πράξεις και λόγια την ευαρέσκεια του και τις ευχαριστίες του, έτυχε πολλές φορές να ανοίγουν το σπίτι τους για να προσφέρουν ένα ποτήρι νερό σε συναδέλφους ή να κλείνουν τα χέρια στο στήθος τους για να τους ευχαριστήσουν για την παρουσία τους και για τις θυσίες τους . Το δεύτερο αφορά τους δωρητές που είτε από το περίσσευμα είτε από το υστέρημά τους διέθεσαν στην αστυνομία μέρος της περιουσίας τους . Ιδιαίτερα δε στα χρόνια των μνημονίων η χορηγία αποτέλεσε την κύρια πηγή εσόδων ώστε να διατηρηθεί λειτουργικό το μεγαλύτερο κομμάτι των μέσων της Ελληνικής Αστυνομίας.»