Γράφει ο Νικόλαος Μπλάνης
1. Μεγάλη δημοσιότητα έλαβε η διαδικασία αποβολής δημοσιογράφου από το σπίτι (του οποίου δεν είναι πλέον κύριος μετά τον πλειστηριασμό του), που σταμάτησε προσωρινά ύστερα από παρέμβαση «αλληλέγγυων» και βουλευτών, που βρέθηκαν στο σημείο. Την επόμενη μέρα επίθεση (με καταστροφές) στο γραφείο του δικαστικού επιμελητή, που ενήργησε την αποβολή της δημοσιογράφου, πραγματοποίησε γνωστή ομάδα χαρακτηρίζοντάς τον «εκτελεστικό όργανο της έξωσης της δημοσιογράφου από το σπίτι της». Τονίζεται ότι ο Δικαστικός Επιμελητής είναι άμισθος δημόσιος λειτουργός, που βοηθά στην απονομή της Δικαιοσύνης. Στα καθήκοντά του ανάγεται ιδίως η επίδοση δικογράφων, καθώς και η αναγκαστική εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων κυρίως με την επιβολή κατασχέσεων και την αποβολή από μίσθια ή καταπατημένα ακίνητα οφειλετών και την απόδοσή τους στον κύριό τους. Ο Δικαστικός Επιμελητής παρέχει τις υπηρεσίες του ελεύθερα, όπως και ο Δικηγόρος ή ο Συμβολαιογράφος.
Διαβάστε επίσης
2. Προηγουμένως τη συνταξιούχο δημοσιογράφο (και νομικό) επισκέφθηκε στο σπίτι (στην ουσία υπό κατάληψη) ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (με «ένσημα» στις καταλήψεις) βρήκε την ευκαιρία να ασκήσει τη συνηθισμένη μικροπολιτική της υποκρισίας, του βερμπαλισμού και της ατάκας τονίζοντας πως «η πιο ισχυρή πόρτα ασφαλείας είναι η αλληλεγγύη των απλών ανθρώπων» (σ.σ. αν δεν ήταν δημοσιογράφος θα αντιδρούσε-μιλούσε κανείς;;;). Θυμίζουμε, ότι ο ίδιος ως Πρωθυπουργός κατάργησε την προστασία της πρώτης κατοικίας, καθιέρωσε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς (που ο Υπουργός Οικονομικών του θεωρούσε σημαντικούς για κοινωνικούς λόγους) και θεσμοθέτησε το ιδιώνυμο αδίκημα της παρεμπόδισης αυτών.
3. Η υπόθεση φέρεται, ότι αφορούσε τραπεζικό χρέος (διαταγή πληρωμής 2014) από κάρτες ύψους 40 χιλ. ευρώ περίπου. Πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του Κ.Πολ.Δ. πλειστηριασμός οικίας (ανακοινώθηκε την 20-3-2019 και ολοκληρώθηκε τρία χρόνια μετά) και κατοχυρώθηκε το ποσό των 90 χιλ. ευρώ περίπου. Το υπερβάλλον ποσό (ήτοι 50 χιλ. ευρώ περίπου) μετά την ικανοποίηση του δανειστού (τράπεζα) προφανώς λαμβάνει ο κύριος του ακινήτου οφειλέτης. Η οφειλέτης δεν γνώριζε, ότι μπορούσε να ασκήσει όλα τα ένδικα μέσα, που προβλέπει ο νόμος, ήτοι να ανακόψει/αναστείλει τη διαταγή πληρωμής, να ρυθμίσει το χρέος, να ενταχθεί στο ν. 3869/2010 (Κατσέλη) και στο ν.4605/2019; Γιατί δεν το έπραξε; Μήπως γιατί θεωρεί γενικώς (η ίδια ήταν υπεύθυνη του γραφείου τύπου του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών του Μίκη και συμμετείχε στις δημοτικές εκλογές με το συνδυασμό του «Μετώπου Ανατροπής για την Αθήνα») την ικανοποίηση των δανειστών (να δώσεις-πάρουν τα χρωστούμενα) σαν πλιάτσικο και επομένως την αυτοδικία σαν πράξη αντίστασης και ανατροπής (που αποτελεί αριστερή λογική);;;
4. Τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι πολλά: Ποιος είναι αρμόδιος για την επίλυση των ιδιωτικών διαφορών; Δεν είναι τα πολιτικά δικαστήρια και τα οικεία όργανα; Μπορεί ο κάθε πολίτης να αρνείται το πλαίσιο επίλυσης των εν λόγω αντιδικιών και να καθίσταται στρατηγικός κακοπληρωτής (μπαταχτσής) στη λογική του κινήματος «Δεν πληρώνω» των αναρχομπαχαλάκηδων; Αποτελεί πλιάτσικο η ικανοποίηση των δανειστών (να δώσεις-πάρουν τα χρωστούμενα); Τα θεσμικά όργανα της Πολιτείας (όπως ο Αρχηγός της Αντιπολίτευσης-πρώην Πρωθυπουργός) μπορεί να αρνούνται την εφαρμογή των νόμων (που μάλιστα τα ίδια θεσμοθέτησαν) και επομένως όσα επιβάλλει το Κράτος Δικαίου; Τελικά η αυτοδικία και ο "αναρχο-τραμπουκισμός" μπορεί να αποτελούν μέσα επίλυσης των αστικών διαφορών;
Νικόλαος Αθ. Μπλάνης
Αντιστράτηγος Αστυνομίας ε.α.
Επίτιμος Προϊστάμενος Κλάδου Οργάνωσης
και Ανθρώπινου Δυναμικού Α.Ε.Α./Υ.Δ.Τ.
Πτυχιούχος Νομικής Σχολής Αθηνών