Το «δόγμα του Σοκ» ή «θεραπεία Σοκ» βασίζεται στην ιδέα ότι μια οικονομική κρίση ή ένα γεγονός καταστροφής ή πολέμου είναι η ευκαιρία για μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις σε ένα κράτος.
Γράφει ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ Κ. Ευαγγελος*
Διαβάστε επίσης
Αμέσως μετά την αλλαγή της Πολιτικής Ηγεσίας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, στις κρίσεις που ακολούθησαν στην Ελληνική Αστυνομία, σύμφωνα με τους πηγαίους τίτλους των εφημερίδων και των διαφόρων site, εφαρμόστηκε αυτό το δόγμα, για να επέλθει μια «ανανέωση» στις τάξεις της ΕΛ.ΑΣ η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα τον εκσυχρονισμό της, ώστε να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις που επιβάλλει η νέα εποχή, με βάση τη μορφή που έχει πάρει το «σύγχρονο» έγκλημα.
Τα ερωτήματα όμως που απορρέουν από τα παραπάνω είναι παρά πολλά, που δεν μπορούν να εκτεθούν στο παρόν άρθρο αλλά θα αναφερθώ ενδεικτικά σε μερικά μόνο.
Ρωτάω εγώ ο αδαής, έχοντας 29 χρόνια υπηρεσίας, την Πολιτική Ηγεσία κυρίως αλλά και τη Φυσική:
- Που είναι η περιβόητη Ο.Π.Π.Ι (πανεπιστημιακή αστυνομία); Γιατί από την ίδρυση της δεν έχει «τοποθετηθεί» στα πανεπιστημιακά ιδρύματα αλλά στα τμήματα; Γιατί όταν υπάρχουν καταλήψεις μπαίνουν οι διμοιρίες και άλλες δυνάμεις στους πανεπιστημιακούς χώρους; Που είναι αυτή η υπηρεσία; Είπαμε στα τμήματα. Όταν όμως το συνδικαλιστικό κίνημα, και ειδικά η Π.Ο.ΑΣ.Υ., έλεγε ότι δεν πρέπει να «μπει» η αστυνομία στα πανεπιστήμια, «κάποιοι ειδικοί» δεν ακούγαν… γιατί;
- Έχει γίνει ευρέως γνωστό ότι «κάποιοι» θέλουν να καταργήσουν το αμετάθετο (το έθεσε ερώτημα ο πρόεδρος της Π.Ο.ΑΣ.Υ. στον Υπουργό στο 34ο συνέδριο). Δηλαδή ποιοι είναι όλοι αυτοί που με τις προτάσεις τους θέλουν να οδηγήσουν την αστυνομία στις εποχές των δεκαετιών 1970 και 1980, που όποιος μιλούσε «πήγαινε στον Έβρο». Η κατάργηση του αμετάθετου που «ονειρεύονται κάποιοι», θα αφορά όλους ή μόνο τους προερχόμενους από τη σχολή αστυφυλάκων; Δεν απαντάνε και ούτε πρόκειται να απαντήσουν.
- Μιλάνε για διαρκή εκπαίδευση και για τη Δια Βίου Μάθηση των αστυνομικών. Μα για ποια εκπαίδευση μιλάνε όταν δεν έχουμε τα βασικά για αυτό, όπως αίθουσες εκπαίδευσης, σκοπευτήρια, σύγχρονα υλικά κτλ κτλ. Η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης δεν έχει σκοπευτήριο και ο εξομοιωτής που έχει είναι από δωρεά. Τα λόγια είναι εύκολα, αλλά οι πράξεις έχουν μια δυσκολία.
- Μαθαίνουμε ότι θα δημιουργηθεί άλλη μια υπηρεσία (από τις πολλές που έχουν δημιουργηθεί ανά τακτά χρονικά διάστημα τις προηγούμενες 4 φορές), η οποία υπηρεσία θα ασχολείται με τη βία των ανηλίκων. Όμως γεννάται ένα σοβαρό ερώτημα: Η βία των ανηλίκων είναι αστυνομικό θέμα ή είναι θέμα πρωτίστως της κοινωνίας και κυρίως της οικογένειας και του σχολείου; (Άλλωστε αυτό ανέφερε και ο Πρωθυπουργός στη δημόσια συνέντευξη του). Δηλαδή θα έρχονται οι αστυνομικοί αντιμέτωποι με τους νέους, οι οποίοι σε μεγάλο βαθμό είναι ανήλικοι, για να κάνουν τι; Να τους συλλαμβάνουν; Αυτό είναι το θέμα; Η καταστολή; Με την πρόληψη τι θα γίνει;
- Διαβάζουμε και μαθαίνουμε ότι κόβονται ή κόπηκαν όλες οι αποσπάσεις, αλλά μάλλον όχι όλες, γιατί υπάρχουν πολλοί αποσπασμένοι με το σύστημα που άρχισε να εφαρμόζεται περίπου το 2019, δηλαδή να πηγαίνουν αστυνομικοί στην Αθήνα ή οπουδήποτε άλλου στην Ελληνική επικράτεια από τη Θεσσαλονίκη και το αντίστροφο (μια ανακύκλωση ατόμων χωρίς ουσία μόνο για τα εκτός έδρας). Όπως, εδώ στη Θεσσαλονίκη, την ίδια εποχή αντί να δημιουργηθεί άλλη μια ομάδα ΟΠΚΕ που χρειάζεται, δημιουργήθηκαν δυο ( Βολβης και Δέλτα) μόνο με αποσπασμένους, οι οποίοι αλλάζουν ανά 3 μήνες, και όλοι γνωρίζουμε τίνος ιδέα ήταν όλα.
- Τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς της δολοφονίας του συγχωρεμένου συναδέλφου, που έγινε στο Ρεντη, θα τους «βρούνε» ή θα μείνουμε μόνο στη σύλληψη του 18χρονού και όλα καλά; γιατί άραγε; Μήπως αν χρειαστεί να «ψάξουν» βαθύτερα μπορεί να βρεθούν σε επικίνδυνους ατραπούς και ίσως δεν πρέπει; Το ίδιο βέβαια ισχύει και για την δολοφονία του φιλάθλου της ΑΕΚ το καλοκαίρι, που εκεί ακόμη δεν έχουμε δει κάτι το αξιόλογο, αλλά μόνο το ότι «έφταιγαν» οι διοικητές των τμημάτων τροχαίας.
Βέβαια περιμένουμε να δούμε στο μέλλον τις προθέσεις της Πολιτικής Ηγεσίας, διότι σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Υπουργού στο 34ο Συνέδριο της Π.Ο.ΑΣ.Υ., δεν πρόλαβε να ενημερωθεί πλήρως γιατί είχε 6 ημέρες που ανέλαβε την ηγεσία του Υπουργείου.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι, η εφαρμογή του «δόγματος του Σοκ» στις κρίσεις και τις τοποθετήσεις, έγιναν με γνώμονα στο να υπάρχει μια «ευελιξία» στην εφαρμογή των αποφάσεων της Πολιτικής Ηγεσίας και μόνο.
Όταν θέλεις να «καθαρίσεις» την «οποιαδήποτε βρωμιά», χρησιμοποιείς βιολογικό καθαρισμό και δεν την ανακατεύεις απλώς για να διαλυθεί και στη συνέχεια αυτή πάλι να επανέλθει στην ίδια ή και χειρότερη κατάσταση.
Για να μην προστρέξουν κάποιοι και πουν διάφορα, θα ήθελα να πω ότι:
Ο θεσμικός ρόλος του συνδικαλιστή είναι να επισημαίνει τις Πράξεις και τις Παραλήψεις της εκάστοτε διοίκησης με γνώμονα την προστασία των δικαιωμάτων (εργασιακών και ατομικών) των συναδέλφων και να μην είναι οσφυοκάμπτης στην οποιαδήποτε διοίκηση. Όπως και να προβαίνει σε τεκμηριωμένες προτάσεις και ενέργειες για την καλυτέρευση των ως άνω δικαιωμάτων.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ Κ. Ευαγγελος
Αντιπρόσωπος της Ε.Α.Υ.Θ. στην Π.Ο.ΑΣ.Υ.