Για άλλη μια φορά παρατηρούμε το φαινόμενο οι διατάξεις που νομοθετούνται και εφαρμόζονται για το σύνολο του γυναικείου εργατικού δυναμικού της χώρας, να μην τυγχάνουν εναρμόνισης στους κανονισμούς και κατ’ επέκταση στα δικαιώματα του ένστολου προσωπικού.
Συγκεκριμένα με το άρθρο 47 παρ. 3α N. 4674/2020, προστέθηκε για πρώτη φορά στο άρθρο 50 παρ. 9 του Υπαλληλικού Κώδικα διάταξη που προβλέπει ότι στις υπαλλήλους χορηγείται μία (1) ημέρα τον χρόνο με αποδοχές για τη διενέργεια ετήσιου γυναικολογικού ελέγχου.
Διαβάστε επίσης
Με το άρθρο 96 του Ν. 5043/2023, που τροποποιεί το άρθρο 40 του Ν. 4808/2021, θεσμοθετείται και για τις εργαζόμενες στον ιδιωτικό τομέα η άδεια, που ήδη ισχύει για τον δημόσιο τομέα.
Η ως άνω διάταξη εφαρμόζεται σε όλες τις εργαζόμενες γυναίκες, κι όχι μόνο στις εργαζόμενες μητέρες ή μέλλουσες μητέρες, καθώς σκοπός του νομοθέτη είναι η προστασία της οικογένειας, γι’ αυτό η διάταξη 40 παρ. 2 εισάγεται στο Κεφάλαιο Β με τίτλο:
«Άδειες Σχετικές με την Προστασία της Οικογένειας».
Με τη ρύθμιση αυτή επιδιώκεται η στήριξη στον τομέα της πρόληψης της υγείας και αξίζουν συγχαρητηρίων όσοι συνέβαλαν στην κατοχύρωση αυτού του νομοθετήματος, καθότι η πρόληψη πάντα είναι καταλληλότερη της θεραπείας.
Όμως τι συμβαίνει με τις εργαζόμενες στα σώματα ασφαλείας;;;;;;
Αυτές από ότι φαίνεται είναι εργαζόμενες δύο ταχυτήτων.
Είναι μια κατηγορία μόνες τους εφόσον σε αυτές δεν τυγχάνει εφαρμογή η ως άνω διάταξη, διότι δεν έχει γίνει ενσωμάτωση στους αστυνομικούς κανονισμούς…….
Μια διάταξη που δεν έχει δημοσιονομικό κόστος. Μια διάταξη που δε φθείρει τον κρατικό προϋπολογισμό.
Κάποιοι θα ισχυριστούν να προσφύγουν και για αυτό δικαστικά. Όμως όχι μόνο δεν έχουμε, αλλά δεν πρέπει να προσφεύγουμε για τα αυτονόητα.
Επανερχόμαστε λοιπόν στο διαχρονικό ζητούμενο μας από το σύνολο των πολίτικών εκπροσωπών της Χώρας, να εφαρμόσουν την Συνταγματικά κατοχυρωμένη Αρχή της Ισότητας στον τρόπο αντιμετώπισης μας.
ΠΑΛΑΙΓΕΩΡΓΙΟΥ Εμμανουήλ
Αστυνόμος Β’
Μέλος του ΔΣ της ΕΝΑΞΙΑ