Πριν λίγες ημέρες, στη διάρκεια συνέντευξης μου στο Policenet, όταν ρωτήθηκα αν εκτιμώ ότι θα δοθεί το επίδομα επικινδυνότητας στους αστυνομικούς και ποιο θα μπορούσε να είναι το ύψος τους, απάντησα:
"Η χορήγηση του επιδόματος επικινδυνότητας στους αστυνομικούς είναι ένα ζήτημα που συζητείται εδώ και πολλά χρόνια, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει λυθεί. Η ανάγκη για ένα επίδομα που να αναγνωρίζει τη σοβαρότητα και τους κινδύνους της δουλειάς μας είναι ξεκάθαρη. Οι αστυνομικοί βρίσκονται καθημερινά σε επικίνδυνες καταστάσεις, αντιμετωπίζοντας εγκληματίες, ακραίες καταστάσεις και πολλές φορές θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους για να προστατεύσουν την κοινωνία.Είναι δύσκολο να πούμε αν και πότε θα δοθεί αυτό το επίδομα, καθώς η πολιτική κατάσταση και οι δημοσιονομικοί περιορισμοί συχνά καθυστερούν ή περιορίζουν τέτοιες πρωτοβουλίες. Ωστόσο, με τη συνεχιζόμενη πίεση από τις ομοσπονδίες μας και την ευρύτερη κοινωνική αναγνώριση του έργου μας, ελπίζουμε ότι τελικά θα αναγνωριστεί σύντομα η ανάγκη για την παροχή ενός τέτοιου επιδόματος. Αν όντως δοθεί, το ύψος του θα πρέπει να αντανακλά την επικινδυνότητα της εργασίας μας. Ένα ποσό της τάξεως των 200 ευρώ τον μήνα θα μπορούσε να είναι μια αρχική βάση, αλλά σίγουρα θα πρέπει να είναι αναλογικό προς τη σοβαρότητα και την επικινδυνότητα των καθηκόντων μας."
Η κατάσταση ωστόσο εξελίχθηκε ραγδαία. Χθες, ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε την αναγνώριση του επαγγέλματος των ενστόλων ως επικίνδυνου και σήμερα ανακοινώθηκε ότι το επίδομα θα είναι 100 ευρώ το μήνα και θα δοθεί από 1η Ιουλίου 2025. Αν και από την αρχή των συζητήσεων μετά την κινητοποίηση της ΠΟΑΣΥ έξω από τα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας γνώριζα ότι υπήρχε καλή διάθεση, ποτέ δεν πίστεψα πως θα προχωρούσαν τόσο σύντομα στην αναγνώριση και μάλιστα με συγκεκριμένη ημερομηνία εφαρμογής και αξιοπρεπές ποσό.
Ο Καθοριστικός Ρόλος του προέδρου της ΠΟΑΣΥ Γρηγόρη Γερακαράκου
Ο μοναδικός που πίστεψε πραγματικά σε αυτή την προσπάθεια και ξεκίνησε τον αγώνα για τη διεκδίκησή του ήταν ο Πρόεδρος της ΠΟΑΣΥ, Γρηγόρης Γερακαράκος. Από τον Φεβρουάριο του 2017, διοργάνωσε ημερίδα με θέμα: «Είναι επικίνδυνο το επάγγελμα του αστυνομικού και γιατί;». Στην εκδήλωση αυτή, που πραγματοποιήθηκε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, η ΠΟΑΣΥ παρουσίασε στοιχεία για τους θανάτους αστυνομικών εν ώρα υπηρεσίας και εκτός υπηρεσίας, τα οποία ανέδειξαν τη σοβαρότητα του προβλήματος. Η ημερίδα αποτέλεσε την απαρχή για μια μακρά πορεία διεκδίκησης.
Παρά τις απογοητεύσεις που ακολούθησαν, και ενώ οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι υποσχόταν την αναγνώριση του επιδόματος, λίγοι πίστευαν ότι θα επιτευχθεί. Ο Γρηγόρης Γερακαράκος, όμως, δεν σταμάτησε. Μετά τη συγκέντρωση έξω από τα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας, έκλεισε ραντεβού με κυβερνητικούς εκπροσώπους του Μέγαρου Μαξίμου. Στις 7 Οκτωβρίου 2024, μετά τη συνάντηση, επικοινώνησε μαζί μου και μου έστειλε μήνυμα ότι η υπόθεση προχωρά. Του απάντησα με σκεπτικισμό, λέγοντας πως δεν πιστεύω τίποτα από αυτούς μας κοροϊδεύουν ,αλλά εκείνος γέλασε και επέμεινε «κράτα πισινή, ο Γερακαράκος ξέρει να φεύγει με ψηλά το κεφάλι.»
Από την Αμφιβολία στην Πραγματικότητα
Ακόμη και μέχρι χθες, δυσκολευόμουν να πιστέψω ότι το επίδομα θα θεσμοθετηθεί. Θεωρούσα πως θα το ανακοινώσουν το 2025 αλλά θα το καθυστερήσουν για το 2026. Ωστόσο, η ανακοίνωση της ημερομηνίας εφαρμογής, σε συνδυασμό με το ύψος των 100 ευρώ, αποτελεί μια σημαντική νίκη. Πρόκειται για την αναγνώριση του αγώνα των αστυνομικών και τη δικαίωση μιας προσπάθειας που ξεκίνησε 25 χρόνια πριν.
Αυτή η εξέλιξη δεν είναι απλώς μια οικονομική ενίσχυση. Είναι ηθική αναγνώριση του έργου και των κινδύνων που αναλαμβάνουν καθημερινά οι αστυνομικοί, και σε αυτόν τον αγώνα, ο Γρηγόρης Γερακαράκος έχει αναδειχθεί πρωτεργάτης. Η ιστορική αυτή απόφαση επιβεβαιώνει ότι όταν υπάρχει πίστη, επιμονή και οργανωμένη διεκδίκηση, ακόμη και οι πιο δύσκολοι στόχοι μπορούν να επιτευχθούν.
Δημήτρης Καραγιαννοπουλος