"Του ΝΤΑΗ Νικολάου, αντιπροσώπου της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Τρικάλων στην ΠΟΑΣΥ"
Παράφραση της γνωστής από την μυθολογία φράσης “Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας” η οποία χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να επισημάνουμε σε κάποιον ότι πρέπει να είναι προσεκτικός, γιατί συχνά τα φαινόμενα απατούν!
Διαβάστε επίσης
Και από την μυθολογία στην σύγχρονη αστυνομική πραγματικότητα. Να είσαι προσεκτικός συνάδελφε πόση άδεια θα αιτηθείς, γιατί η πολύ ξεκούραση θα σου αποφέρει μειωμένο εισόδημα.
Γιατί άραγε φτάσαμε τον Οκτώβριο του 2023 να γίνονται αιτήσεις για λήψη κανονικής άδειας του 2022? Με βάση το αρχηγείο? Οι λόγοι πολλοί... Εκλογές, έκτακτα γεγονότα, φυσικές καταστροφές. Όλοι όμως γνωρίσουμε ότι η πικρή αλήθεια είναι διαφορετική.
Κάποτε, προ μνημονίων, αιτούμασταν για όλη την δικαιουμενη κανονική άδεια του καλοκαιριού γιατί παίρναμε το επίδομα. Κάναμε από τον χειμώνα τον προγραμματισμό μας. Δεν μας έπιανε η μελαγχωλια πόσα πενθήμερα θα χάσουμε ή πόσα νυχτερινά και πόσο θα είναι μειωμένος ο μισθός του μεθεπόμενου μήνα. Δεν παρακαλούσαμε τον διοικητή για περισσότερα νυχτερινά πριν πάρουμε την άδεια ή όταν γυρίσουμε από αυτή. ΔΕΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΑΝ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ. Τώρα όμως τα σκεφτόμαστε όλα. Προγραμματισμό για καλοκαίρι το πολύ 12 μέρες άδεια. Γιατί? Για να μην συμβούν τα παραπάνω. Να μην χάσουμε πενθήμερα και νυχτερινά. Αναρωτιέμαι. Υπάρχει κάποια άλλη υπηρεσία του δημοσίου τομέα ή των ενόπλων δυνάμεων που όταν ο υπάλληλος της λαμβάνει την καλοκαιρινή του άδεια, να μειώνεται ο μισθός του?
Συζητώντας με στελέχη των ενόπλων δυνάμεων με τα ίδια χρονιά με εμένα υπηρεσίας διαπιστώνω ότι οι μισθοί μας είναι ίδιοι έχοντας εγώ λάβει όλα τα πενθήμερα και νυχτερινά. Άραγε που είναι η διαφορά των πενθήμερων και νυχτερινών?
Η ομοσπονδία μας τα τελευταία χρόνια έχει επιδοθεί- και δικαίως - σε μια εκστρατεία αναγνώρισης του επαγγέλματος μας ως επικίνδυνου. Ίσως θα πρέπει να επιδείξουμε τον ίδιο ζήλο και στην διεκδίκηση ενός ειδικού επιδόματος αδείας, ώστε να μπορούμε όπως όλοι οι υπάλληλοι να παίρνουμε ολόκληρη την άδεια μας και να μην ζούμε με το άγχος του μειωμένου μισθού τον επόμενο μήνα που θα επιστρέψουμε από τις διακοπές μας. Θα πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να είμαστε επαίτες νυχτερινών και πενθήμερων.
Και στην τελική γιατί να υπάρχει διάκριση μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου τομέα? Θα πρέπει να δίδονται τα δώρα εξίσου το ίδιο. Είναι η ισότητα που προβλέπεται από το Σύνταγμα.
Όνειρο η στόχος? Δεν ξέρω. Σίγουρα όμως πραγματικότητα. Με το καλό το νέο - με διακρίσεις - μισθολόγιο.
Καλη δύναμη σε όλους τους συναδέλφους.