Το συνδικαλιστικό κίνημα της ΕΛ.ΑΣ , στον μεγαλύτερο βαθμό του, είναι λαβωμένο, αργοκίνητο και παρωχημένο. Λαβωμένο διότι οι περισσότεροι θεωρούν το καταστατικό της Π.Ο.ΑΣ.Υ ένα έγγραφο όχι ιδιαίτερης σημασίας ,αργοκίνητο και παρωχημένο διότι οι διεκδικήσεις είναι σταγόνα στον ωκεανό των όσων αντιμετωπίζουμε.
Ρίχνοντας μια ματιά στο καταστατικό της ΠΟΑΣΥ αναρωτιέται κανείς.
Κατά πόσο διαφυλάσσεται η προαγωγή των εργασιακών, οικονομικών και κοινωνικών συμφερόντων των αστυνομικών με διακοσμητικές τηλεοπτικές εμφανίσεις σε διάφορες εκπομπές σχολιάζοντας οτιδήποτε, όπως σοβαρές υποθέσεις της επικαιρότητας, παρά ζητήματα που αφορούν τους συναδέλφους;
Κατά πόσο διαφυλάσσεται η προαγωγή των εργασιακών, οικονομικών και κοινωνικών συμφερόντων των αστυνομικών όταν αστυνομικοί-μέλη επιτροπών που έχουν συσταθεί και έχουν ρόλο συμβουλευτικό καπελώνουν το δύσκολο έργο των αστυνομικών των τμημάτων ασφαλείας και των ειδικών υπηρεσιών;
Κατά πόσον διαφυλάσσεται η προαγωγή των εργασιακών, οικονομικών και κοινωνικών συμφερόντων των αστυνομικών με τη δημιουργία φορέων, κατόπιν εορτής, που λαμβάνοντας υπόψη τη στελέχωσή τους μοιάζουν επιστημονικά ανεπαρκείς και αναρμόδιες για το αντικείμενο που συστήθηκαν; Με πιθανότατα ,μακροπρόθεσμα , πόρισμα ανούσιο;
Φρόνιμο θα ήταν η ΠΟΑΣΥ να είχε συστήσει ,πριν κάθε άλλη επιτροπή που ασχολείται με ζητήματα οικονομικής φύσεως , επιτροπή που θα μελετήσει και θα προτείνει , αλλαγές θεσμικές.
Όπως έναν κώδικα μεταθέσεων εντός Γ.Α.Δ.Α με αντικειμενικά κριτήρια, όπως τη νομοθέτηση της εβδομαδιαίας υπηρεσίας και όπως τη νομοθέτηση του μέγιστου ορίου εβδομαδιαίων ωρών εργασίας για να καταστούν δεσμευτικά τα όσα προβλέπονται στο Π.Δ 394/2001. Αυτές οι τρείς θεσμικές μεταρρυθμίσεις στον οργανισμό της ΕΛ.ΑΣ θα έλυναν τις παθογένειες των αναχρονιστικών τακτικών και θα έκοβαν ομφάλιους λώρους. Η μη ύπαρξη αντικειμενικού συστήματος μεταθέσεων εντός της Αττικής αντιβαίνει στην αρχή της ισότητας. Κρινόμαστε αντικειμενικά για να μετατεθούμε από τη Γ.Α.Δ.Α εκτός αυτής αλλά όχι αντικειμενικά για να μετατεθούμε από μία υπηρεσία της σε μία άλλη.
Ρίχνοντας μια ματιά στο καταστατικό της ΠΟΑΣΥ αναρωτιέται επίσης κανείς. Συμπαραστεκόμαστε στους αγώνες άλλων εργαζομένων; Παλεύουμε για την κοινωνική πρόοδο και πώς μπορεί να υπάρξει αυτή χωρίς στέγη; Δεν είναι άραγε δίκαια τα αιτήματα των γιατρών και των νοσηλευτών που κράτησαν όρθιο ένα υποστελεχωμένο Ε.Σ.Υ ; Δεν είναι δίκαια τα αιτήματα για την προστασία της πρώτης κατοικίας; Δεν είναι δίκαια και επίκαιρα τα δικά μας αιτήματα για αύξηση του εισοδήματος με οποιονδήποτε τρόπο, μεγαλύτερη της μηδαμινής αύξησης ωρών νυχτερινής εργασίας που μας μετατρέπει σε νυχτοφύλακες; Η απουσία επίσημης αντιπροσωπείας της ΠΟΑΣΥ σε πρόσφατη απεργία και σε κάθε απεργία δεν θύμισε την μαχητικότητα και τη διεκδικητικότητα που είχε επιδείξει η ίδια , με την κατάληψη των γραφείων του ενός κόμματος από τα δύο που συμμετείχαν στην προηγούμενη κυβέρνηση και με τη δημοσίευση παλαιότερων σκληρών ανακοινώσεων για τους πλειστηριασμούς.
Υ.Γ 1: Οποιαδήποτε επιτροπή συμβουλευτική και οποιοσδήποτε φορέας συστήνεται από την ΠΟΑΣΥ όπως έχει αποφασίσει το Δ.Σ. και είναι προς θετική κατεύθυνση στηρίζεται από τα μέλη αλλά πρέπει να υπάρξει ‘ιεράρχηση'.
Υ.Γ 2: Η πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος πρέπει να επαναχαραχθεί. Χρειαζόμαστε νέους συναδέλφους με όραμα που δεν αντιμετωπίζουν την ενασχόληση ως σκαλοπάτι για την προσωπική τους ανέλιξη.
Άρθρο του Δημήτρη Νούτση
Μέλους Ε.ΑΣ.Υ.Α
Μέλους Δ.Ε.Κ.Α