1. Διαβάσαμε την είδηση ότι … «αθωώθηκε με Βούλευμα της Εισαγγελίας Πρωτ. Τρικάλων o αστυνομικός, ο οποίος είχε κατηγορηθεί (Νοέμβριος 2021) για ασέλγεια σε βάρος της ανήλικης κόρης του. Οι κατηγορίες που του είχαν αποδοθεί, καταρρίφθηκαν στο σύνολό τους, ενώ ο ίδιος έκανε λόγο για σκευωρία σε βάρος του από την πρώην σύζυγό του. Πλέον αναμένεται να προχωρήσουν οι διαδικασίες επιστροφής στην Υπηρεσία του, καθώς είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα».
2. Δεν μας προκαλεί καμιά έκπληξη το γεγονός. Ήδη το είχαμε προαναγγείλει στο άρθρο μας τότε με τίτλο: «Η «εργαλειοποίηση» των θεσμών, η λογική «Ρασπούτιν» και το τεκμήριο αθωότητας!», όταν μιλούσαμε για τα φιάσκα των «Αδιάφθορων». Όταν το νέο φιάσκο ήρθε να προστεθεί σε αυτό της θέσης στο αρχείο της δικογραφίας, που μεθοδευμένα «στήθηκε» (όπως καταγγέλθηκε εξυπαρχής) την 14-12-2020 σε βάρος των δύο ανώτερων αξιωματικών της Γενικής Δ/νσης Ασφάλειας Επισήμων με την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος, ύστερα από ανώνυμη «καταγγελία», ότι χρησιμοποιούσαν υπηρεσιακά οχήματα για εξωυπηρεσιακές δραστηριότητες.
3. Δεν είναι πρώτη φορά, που κάποιοι μπορεί να επιχείρησαν, με κακόβουλες και εν πολλοίς αβάσιμες καταγγελίες στην Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων (παραπλανώντας και «εργαλειοποιώντας» αυτήν), να στήσουν «σκευωρίες» για ιδιοτελή συμφέροντα. Όμως η δημοσιότητα που έλαβε τότε η υπόθεση έπληξε για άλλη μια φορά το τεκμήριο αθωότητας. Ειδικότερα όταν πρόκειται για αστυνομικό αυτό έχει άμεσο αντίκτυπο στο σύνολο των αστυνομικών και στο κύρος του Αστυνομικού Θεσμού, αφού τα επακολουθούντα δυσμενή σχόλια και η έντονα αρνητική προδιάθεση λειτουργούν στη συλλογική συνείδηση βάσει του γένους του δράστη, δηλαδή της ιδιότητάς του ως αστυνομικού και όχι βάσει του προσώπου του.
4. Πέρασαν ήδη 24 χρόνια από την ίδρυση της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων με το ν.2713/1999. Η έναρξη της δράσης της όμως συνδέθηκε με το μεγάλο φιάσκο της «υπόθεσης των Αχαρνών». Στις 28-12-1999 υποτίθεται ότι αποκαλύπτεται υπόθεση εκτεταμένης διαφθοράς στο Α.Τ. Αχαρνών (14 αστυνομικοί αντιμετώπισαν βαρύτατες κατηγορίες), που συνοδεύεται από πρωτοσέλιδα και εκτενή δημοσιεύματα των Μ.Μ.Ε. Οι κατηγορούμενοι αστυνομικοί αναφέρθηκαν σε «ανεπαρκές κατηγορητήριο», σε καταθέσεις αόριστες και ελεγχόμενης αξιοπιστίας των μαρτύρων και τελικά απηλλάγησαν. Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι τότε στήθηκε μια επικοινωνιακή «καταιγίδα», προκειμένου να «διαφημιστεί» η νέα Υπηρεσία, με πρωτοσέλιδους τίτλους του τύπου «Συμμορία (ή Καμόρα) το Πολυδύναμο Τμήμα Αχαρνών», αγνοώντας το τεκμήριο αθωότητας των κατηγορουμένων και «ασκώντας» διώξεις με ανεπαρκέστατα στοιχεία (με αποτέλεσμα όλοι να απαλλαγούν); Με το τρόπο αυτό ταυτόχρονα δεν δίστασαν να δυσφημίσουν ολόκληρο το Σώμα της Αστυνομίας;
5. Σε κάθε περίπτωση λανθασμένα θεωρείται από πολλούς, ότι αυτοσκοπός της Υπηρεσίας είναι να κατηγορηθούν με κάθε τρόπο (κόστος) αστυνομικοί και φαίνεται να αγνοείται η υποχρέωση, που απαιτούν οι δικονομικές διατάξεις, για την αποκάλυψη της αλήθειας. Η πρακτική των ανώνυμων και κατά παραγγελία καταγγελιών αφήνει βαριά τη σκιά για «εργαλειοποίηση» της Υπηρεσίας και εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων.
*Νικόλαος Αθ. Μπλάνης
Αντιστράτηγος Αστυνομίας ε.α.
Επίτιμος Προϊστάμενος Κλάδου Οργάνωσης
και Ανθρώπινου Δυναμικού Α.Ε.Α./Υ.Δ.Τ.
Πτυχιούχος Νομικής Σχολής Αθηνών