Γράφει ο Παύλος Α. Σκόντζος*
Ξεκινώντας αυτό το κείμενο με αφορμή ένα ακόμα περιστατικό περί.. τριχών εδώ στα βόρεια θέλω να ξεκαθαρίσω ότι σε προσωπικό επίπεδο είμαι αυτό που λένε “old-school cop”. Ξυρίζομαι καθημερινά και δίνω μεγάλη σημασία στο τυπικό της στολής και της εμφάνισης.
Βέβαια κάπου εκεί στις αρχές του 2000 έκανα τατουάζ σε μη εμφανές σημείο ακολουθώντας την τότε τάση και μόδα της εποχής.
Πέρα από αυτά θα καταθέσω μία άποψη για τις γενειάδες και τη δερματοστιξία στους ένστολους …εν έτη 2023.
Το μούσι και η δερματοστιξία (sic) έχει επανέλθει ως σύγχρονη τάση στην κοινωνία όπως και σε πολλούς επαγγελματικούς τομείς συμπεριλαμβανομένων των ενστόλων όπως οι αστυνομικοί, στρατιώτικοι και πυροσβέστες.
Κατά το παρελθόν, οι ένστολοι είχαν περιορισμένο περιθώριο ατομικής έκφρασης και εξατομίκευσης της εμφάνισής τους, αλλά η κατάσταση αυτή άλλαξε καθώς ο πολιτισμός και η κοινωνία εξελίσσεται και η Διοίκηση αναγνωρίζει δειλά δειλά τις πολιτισμικές και γενεαλογικές διαφορές που υπάρχουν ήδη στον χώρο εργασίας μας.
Ναι, το στυλ και η εμφάνιση ενός αστυνομικού, συμπεριλαμβανομένων της γενειάδας και των τατουάζ , μπορεί να επηρεάσει την εικόνα που δίνει στο συντηρητικό κοινό. Ωστόσο, αυτό εξαρτάται από τις πολιτικές και τις προτιμήσεις της αστυνομικής υπηρεσίας και της κοινωνίας στην οποία λειτουργεί. Υπάρχουν τρικοσμικές κυρίως χώρες και υπηρεσίες που επιβάλλουν αυστηρούς κανόνες σχετικά με την εμφάνιση των αστυνομικών, ενώ οι περισσότερες Ευρωπαϊκές και Αμερικάνικες πλέον, είναι πιο ανοιχτές σε προσαρμογές στο στυλ της εμφάνισης.
Η παραδοσιακή άποψη ότι οι ξυρισμένοι αστυνομικοί φαίνονταν πιο επαγγελματίες και αξιόπιστοι στο κοινό γίνεται πια δύσκολο να τεκμηριωθεί, διότι όλοι μας στην καθημερινότητα μας έχουμε αφήσει την ζωή και την ευημερία μας στα χέρια γιατρών, δικηγόρων, τραπεζικών, ακόμα και δικαστών με γένια ή και ορατό τατουάζ.
Η υπηρεσιακή απόδοση ενός αστυνομικού κρίνεται κυρίως βάσει των επαγγελματικών του ικανοτήτων, της επιδόσεώς του στα καθήκοντά που του ανατίθενται και της συμπεριφοράς του απέναντι στην κοινωνία και τους συναδέλφους. Το σημαντικό λοιπόν είναι να επιτυγχάνεται ισορροπία μεταξύ εμφάνισης και επαγγελματικής απόδοσης.
Τα δε τατουάζ στην αστυνομική εμφάνιση έχουν γίνει ένα ζητούμενο που έχει προκαλέσει ποικίλες απόψεις και συζητήσεις στις γενιές αστυνομικών των τελευταίων ετών.
Οι νεότερες γενιές αστυνομικών κυρίως αξιοποιούν τα τατουάζ ως έναν τρόπο να εκφράσουν την προσωπικότητά τους, τις πεποιθήσεις τους και τις εμπειρίες τους. Από μοτίβα μέχρι πιο προσωπικά , τα τατουάζ επιτρέπουν στους αστυνομικούς να ξεχωρίζουν και να εκφράζουν τον εαυτό τους πέρα από την συμβολική εμφάνιση της στολής.
Παρόλο που η αποδοχή των τατουάζ έχει αυξηθεί, υπάρχουν ακόμη φραγμοί και αντιφάσεις. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι τα τατουάζ μπορούν να αποτελέσουν εμπόδιο στην αντικειμενικότητα και επαγγελματισμό των αστυνομικών, ενώ άλλοι όπως ο γραφών θεωρούν πως αυτή η πρακτική δείχνει την ανθρώπινη πλευρά των αστυνομικών και συμβάλλει στην επικοινωνία με το κοινό.
Συνολικά, τα τατουάζ στην αστυνομική εμφάνιση αντικατοπτρίζουν τις εξελίξεις και τις αντιλήψεις της κοινωνίας. Ενώ υπάρχουν ακόμα διχασμένες απόψεις, η τάση προς την ατομική έκφραση και την αναγνώριση της πολυπλοκότητας των ανθρώπων (και των αστυνομικών) στην σύγχρονη κοινωνία πρέπει να ανοίξει πλέον τη συζήτηση για την αλλαγή του Κανονισμού Στολής που να αφορά και τα θέματα αυτά.
Έτσι η πολιτική ηγεσία μετά και τα τελευταία γεγονότα πρέπει να σκύψει πάνω από την αλλαγή απαρχαιωμένων Βασιλικών Διαταγμάτων και Copy Paste Κανονισμών προηγούμενων γενιών των Ενόπλων Δυνάμεων -που ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ακολουθούμε κατά γράμμα- και να εναρμονίσει το Σώμα στο 2023.
Θα κλείσω μεταφράζοντας αυτό που είπε ένας Σερίφης εκεί στην Αγρία Δύση όταν δέχθηκε κριτική για τις ίδιες αλλαγές : «Ο επαγγελματισμός είναι η συμπεριφορά, ο επαγγελματισμός είναι η εξυπηρέτηση της κοινότητας, ο επαγγελματισμός είναι τα αποτελέσματα, όχι τα μούσια και ένα τατουάζ σε ένα χέρι ή ένα πόδι».
Παύλος Α. Σκόντζος
Αντιπρόσωπος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης στην Π.Ο.Α.Σ.Υ.