1. Είδαμε την ομόφωνη (13-0) αμετάκλητη καταδίκη πρώην Υπουργού για «παράβαση καθήκοντος» από το (ανώτατο) Ειδικό Δικαστήριο, καθόσον διαπιστώθηκαν μη νόμιμες ενέργειες (με πλήρη συνείδηση και με πολιτική στόχευση) κατά την άσκηση των καθηκόντων εκ μέρους του (διαγωνισμός για τηλεοπτικές άδειες-κλείσιμο καναλιών), που παραβίαζαν τη δημόσια αποστολή του και άρα και την πολιτειακή τάξη (διαδικασία που ήδη είχε κριθεί αντισυνταγματική από το Συμβούλιο της Επικρατείας). Η ομόφωνη δικαστική κρίση καθιστά την απαξία της πράξης πλήρη και τη διάπραξη του εγκλήματος πέραν κάθε αμφισβήτησης και ταυτόχρονα μονόδρομο την αποδοχή της απόφασης από όλους (και από εκείνους που δεν τους «αρέσει» ή δεν «συμφωνούν»), συμπεριλαμβανομένων των στελεχών και οπαδών του κόμματος, στο οποίο ανήκει και στο όνομα του οποίου ενήργησε.
2. Η αντίδραση του κόμματός του να τον «στηρίξει», να μην αναγνωρίζει την δικαστική απόφαση (μίλησε για πολιτική δίωξη και ότι τη λύση θα δώσει ο λαός) και να μην θέτει αυτόν εκτός ψηφοδελτίων (είχε ήδη φροντίσει παραμονές των εκλογών να τροποποιήσει τον Ποινικό Κώδικα), συνιστά άρνηση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης και της διάκρισης των εξουσιών. Την παρανομία δεν αναιρεί, ούτε και μειώνει, ο ισχυρισμός ότι (ενδεχομένως) από τον διαγωνισμό μπήκαν λεφτά στα κρατικά ταμεία. Σε κάθε περίπτωση οι παρανομίες δεν μπορεί να βάλουν τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.
Διαβάστε επίσης
3. Ως συνέχεια αυτών ήρθε η ανεπίτρεπτη, αλαζονική, αδιανόητη και επικίνδυνη ανάρτηση-«προκήρυξη» (που θύμισε άλλες εποχές) με τις προγραφές και τις απειλές άλλου πρώην Υπουργού και Βουλευτή για ομαδικές «εκκαθαρίσεις» (ή και κατάργηση) θεσμικών οργάνων του δημοκρατικού πολιτεύματος της χώρας και της ελευθεροτυπίας (με τις σοκαριστικές εικόνες τύπου Far West «επικηρυγμένων» δικαστικών λειτουργών, δημοσιογράφων και άλλων αξιωματούχων), που συνιστούν βαρύτατο πλήγμα στο Κράτος Δικαίου και έλλειψη ενσυναίσθησης της λειτουργίας των Δημοκρατικών Θεσμών (και προκάλεσαν την αντίδραση, μεταξύ των άλλων, της ΕΣΗΕΑ και των Δικαστικών Ενώσεων).
4. Όλα τα ανωτέρω δυστυχώς αποτελούν τον πυρήνα της ιδεολογίας και πολιτικής σκέψης όσων χρόνια τώρα ασπάζονται τις εν λόγω ολοκληρωτικές λογικές και νοοτροπίες (αν όχι πρακτικές) των «λαϊκών δικαστηρίων» και του «πολακισμού», που υπερβαίνουν ακόμη και τον πιο ακραίο «ακτιβισμό» της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, αποτελούν τη χειρότερη μορφή αριστερόστροφου φασισμού και συνιστούν πλήγμα στη συνταγματική τάξη και στις αρχές της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου. Σε κάθε περίπτωση τονίζεται, ότι άλλο πράγμα είναι η κριτική των δικαστικών αποφάσεων, η οποία γίνεται αποδεκτή όσο αυστηρή και αν τυγχάνει!!!
*Νικόλαος Αθ. Μπλάνης
Αντιστράτηγος Αστυνομίας ε.α.
Επίτιμος Προϊστάμενος Κλάδου Οργάνωσης
και Ανθρώπινου Δυναμικού Α.Ε.Α./Υ.Δ.Τ.
Πτυχιούχος Νομικής Σχολής Αθηνών