(Απόσπασμα από την εφημερίδα της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών «Σύγχρονη Αστυνομία»)
Του ΒΙΔΑΛΗ Ιωάννη, Αντιπρόσωπου της Ε.ΑΣ.Υ.Α
Με αφορμή την παρακολούθηση προσφάτως σχετικού σεμιναρίου, που αφορά τον ρατσισμό κατά της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, από το σύνολο του αστυνομικού προσωπικού, μου δημιουργήθηκαν κάποιες επισημάνσεις και προβληματισμοί σκεπτόμενος τον καθημερινό ρατσισμό που δέχεται το επάγγελμα του αστυνομικού.
Πιο συγκεκριμένα θα αναφερθώ στο γεγονός ότι η Ελληνική Αστυνομία και το αστυνομικό προσωπικό βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο είτε δολοφονικών ενεργειών είτε φραστικών επιθέσεων και αμφισβητήσεων με δυσδιάκριτα πολλές φορές κίνητρα ακόμη και ρατσιστικά υποκινούμενα.
Στην Ελλάδα έχει επιδιωχθεί τα τελευταία χρόνια μια τάση «αστυνομοφοβίας» από το πολιτικό σύστημα, μη συναινούντων των αστυνομικών, δημιουργώντας κύμα κοινωνικού ρατσισμού κατά του εργαζόμενου προσωπικού.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι πάρα τις επικρίσεις που συχνά δέχονται συνήθως οι χαμηλόβαθμοι αστυνομικοί συνεχίζουν καθημερινά να δίνουν μάχη για την πάταξη της εγκληματικότητας ενεργώντας με αυταπάρνηση βάζοντας πολλές φορές πάνω από την ζωή τους το καθήκον.
Τα κοινωνικά προβλήματα, η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και η διόγκωση των ανισοτήτων, αντανακλούν και στην ευρύτερη αστυνομική οικογένεια. Οφείλουμε να καταγγείλουμε ότι μας πληγώνει και ότι μας απαξιώνει. Οφείλουμε να αγωνιστούμε για συνθήκες επαγγελματικής καταξίωσης, ατομικής και οικογενειακής ευτυχίας.
Οι αστυνομικοί είμαστε κομμάτι του λαού, συμμετέχουμε ενεργά στα κοινωνικά και συνδικαλιστικά δρώμενα και αξιώνουμε σεβασμό στη λειτουργία μας με την έμπρακτη στήριξη της Ελληνικής Αστυνομίας και του ανθρώπινου δυναμικού της.
Έτσι λοιπόν στην προσπάθεια εξάλειψης του φαινομένου αυτού έχουμε προτείνει πολλάκις την δημιουργία του θεσμού του Συνηγόρου του Αστυνομικού ώστε κάθε συνάδελφος και συναδέλφισσά μας να νιώθει ότι αντιμετωπίζεται από κάθε εμπλεκόμενο στη λειτουργία της Ελληνικής Αστυνομίας και των αρμοδιοτήτων της, ως εργαζόμενος με δικαιώματα και υποχρεώσεις και όχι ως αποδιοπομπαίος τράγος στις ορέξεις καθενός που δεν επιδέχεται την εφαρμογή του νόμου και στρέφεται κατά των αστυνομικών επικαλούμενος άνιση μεταχείριση ή δηλώνει αποδέκτης κακώς εννοούμενων συμπεριφορών. Τα γεγονότα στο τέλος παραμένουν αδιάψευστα και οι αθωώσεις μας κραυγαλέες αλλά όταν έχει λοιδορηθεί ο θεσμός αυτό πλέον δεν έχει καμία σημασία.
Σε πρόσφατες δηλώσεις του ο πρόεδρος της Ε.ΑΣ.Υ.Α κ. Πάκος Δημοσθένης ανέφερε ότι δεν υπάρχει επάγγελμα που να έχει υποστεί τόσο ρατσισμό όσο οι αστυνομικοί και ότι η γενίκευση είναι αρχή φασισμού.
Είναι επιτέλους καιρός να αρθούν οι όποιες καχυποψίες και κακόβουλες εξωθεσμικές παρεμβάσεις και να τυγχάνει πάντοτε το έργο μας της αναγνώρισης των συμπολιτών μας ώστε να απαλειφθεί η άδικη στοχοποίηση μας.
Δεν θα σταματήσουμε να παλεύουμε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε «ελέφαντες» όσο αυτό και να βολεύει πολιτικές συζητήσεις στην πλάτη μας.
Ο κοινωνικός ρατσισμός που τυγχάνει την κυριότερη μορφή ρατσισμού πρέπει να είναι καταδικαστέος από όλους και για όλους και όχι «αλα-καρτ».
Είμαστε εργαζόμενοι και όχι αναλώσιμοι αριθμοί