Η επιστολή που ακολουθεί εστάλη από αστυνομικό - αναγνώστη του Policenet.gr στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της ιστοσελίδας:
Διαβάστε επίσης
Ενόψει εκλογών…
Η αναγνώριση του επαγγέλματός του αστυνομικού έχει γίνει ζητούμενο, από δεδομένο που θα έπρεπε να είναι κανονικά συνοδεία οικονομικών και συνταξιοδοτικών παροχών και όχι ένας κούφιος απλός επιθετικός προσδιορισμός, όπως ξεδιάντροπα χρησιμοποιείται για πρόσκαιρα επικοινωνιακά οφέλη, διαχρονικά.
κ. συνάδελφοι,
Δυστυχώς φαίνεται πως, η θεωρία που θέλει ένα νηστικό σκυλί να είναι πάντα πιστό, εφαρμόζεται όλα αυτά τα χρόνια επιτυχώς, μιας και το αυτονόητο αίτημα για αναγνώριση της επικινδυνότητας του επαγγέλματος των αστυνομικών (όπως και άλλων αιτημάτων), περιφέρεται στις λίστες κούφιων υποσχέσεων πολιτικών και ‘’διεκδικήσεων’’ συνδικαλιστών, ανελλιπώς.
Τι γίνεται όμως με τα ρεπό, τα νυχτερινά και τα πενθήμερα, τις επίσημες αργίες και τις υπερωρίες; Μήπως η επιθυμία μας για το επικίνδυνο λειτουργεί ως μέθη για τη συνείδηση, η οποία θολωμένη δεν αντιλαμβάνεται…;
ΗΜΕΡΗΣΙΕΣ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙΣ
Η πληρωμή των ημερησίων αναπαύσεων που δεν χορηγούνται (οφειλόμενα), μιας και τα Π.Δ. περί χρόνου εργασίας είναι κοινό μυστικό ότι ποτέ και πουθενά δεν εφαρμόζονται, δε θα έπρεπε να είναι αυτονόητη; Το κράτος δεν αποφασίζει για την υποχρεωτική εβδομαδιαία χορήγησή τους και αναθέτει στον αστυνομικό να παλέψει εκείνος αυτοδικαίως με αναφορές που στιγματίζουν. Αποζημίωση για όσες ημερήσιες αναπαύσεις δεν χορηγούνται, ΤΩΡΑ!
€50 για κάθε ημερήσια ανάπαυση που δε χορηγείται!
ΠΕΝΘΗΜΕΡΑ – ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ
H αποκαθήλωση της αποζημίωσης νυχτερινών και πενθημέρων από τα ντροπιαστικά για τα οικονομικά δεδομένα της εποχής επίπεδα, δε θα έπρεπε να είναι αυτονόητη; Δε γίνεται να αυξάνονται τα πάντα 40% και 50% και εμείς να αποζημιωνόμαστε ως σκυλιά που τους πετάει ο αδιάφορος ιδιοκτήτης τους ένα ξερό κομμάτι ψωμί, με απολαβές αντί ψωμιού για πενθήμερα και νυχτερινά, που διαμορφώθηκαν σύμφωνα με τα οικονομικά δεδομένα που υπήρχαν πριν από 30 χρόνια. Έχουμε 2023 και αυτό πρέπει επιτέλους να αλλάξει ΤΩΡΑ.
60€ το πενθήμερο.
€6 για κάθε ώρα νυχτερινής εργασίας.
*Τις 64 ώρες νυχτερινά, κανείς απολύτως δεν τις συμπληρώνει και επομένως δεν τις πληρώνεται…
ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΑΡΓΙΕΣ
<< Δεν είναι κάθε μέρα Πασχαλιά>> όπως λέει και ο λαός και το ίδιο πρέπει επιτέλους να ισχύει και με την αποζημίωση σε κάθε επίσημη αργία. Η παροχή εργασίας σε μια οποιαδήποτε Κυριακή για παράδειγμα, δεν μπορεί να αποζημιώνεται το ίδιο με παροχή εργασίας την Κυριακή του Πάσχα.
€30 επιπλέον για παροχή εργασίας σε επίσημη αργία.
ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ
Σύνηθες το φαινόμενο αστυνομικοί ως δούλοι σε γαλέρα, να τραβάν κουπί σε ατελείωτα μέτρα τάξης, σε δικαστικές αίθουσες, σε μεταγωγές κρατουμένων, σε επιχειρήσεις, σε επετείους, σε ωράρια πέραν του προβλεπόμενου 8ώρου, με μοναδική επιπλέον αποζημίωση κάθε φορά, ανέξοδες και ανούσιες ευχαριστήριες ανακοινώσεις με sms. Δυστυχώς η 4η βιομηχανική επανάσταση δεν έχει προχωρήσει ακόμη σε τέτοιο βαθμό ώστε να γεμίζουν οι ανακοινώσεις το στομάχι, στις οποίες το στομάχι κάθε φορά ανταποκρίνεται σε ρυθμούς μικρού τυμπανιστή, παραφράζοντας: <<μου παν έλα θα φάμε θα δεις, αλλά φαγητό τελικά δεν έχει να βρεις…>>.
Αποζημίωση με 15€ για κάθε ώρα επιπλέον του 8ωρου εργασία, ΤΩΡΑ!
κ. συνάδελφοι
Ας ελπίσουμε η ικανοποίηση του αυτονόητου αιτήματος μας για αναγνώριση του επαγγέλματός ως επικίνδυνου, να μην γίνει απλά και προσχηματικά για εντυπώσεις και πρόσκαιρα επικοινωνιακά οφέλη, αλλά ουσιαστικά, με σοβαρά οικονομικά (€250/μήνα) αν όχι και συνταξιοδοτικά αντικρίσματα, που θα αποκαταστήσουν μέρος της κατάφωρης ηθικής και οικονομικής αδικίας που συντελείται εις βάρος των αστυνομικών όλα αυτά τα χρόνια και σίγουρα, ΧΩΡΙΣ να αποτελέσει την ταφόπλακα για όλα τα δίκαια αιτήματα που περιγράφονται παραπάνω, τα οποία ως ώριμα φρούτα έχει έρθει η ώρα τους να πέσουν από το δέντρο των αυτονόητων διεκδικήσεων, στο τραπέζι της θαλπωρής.
Στο βωμό της διεκδίκησης για αναγνώριση (που μπορεί να μην γίνει και ποτέ), ας μη θυσιαστεί η αυτονόητη ηθική και προσωπική υπηρεσιακή μας αξιοπρέπεια, η οποία θυσιάζεται συνήθως με κάθε υπόσχεση για αναγνώριση του επικίνδυνου και ως ναρκωτικό μας θολώνει το μυαλό με ψευδαισθήσεις οικονομικής ευημερίας, καθιστώντας μας διεκδικητικά ανενεργούς...
Είναι πλέον ζήτημα επιβίωσης αυτές οι διεκδικήσεις και όχι πολυτέλειας! Όλες οι διεκδικήσεις.