Το παρακάτω κείμενο εστάλει στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του Policenet.gr.
Μια από τις λίγες φορές που εξεπλάγην (ευχάριστα) στα 16 χρόνια που υπηρετώ στην ΕΛΑΣ, είναι όταν πληροφορήθηκα την ύπαρξη μιας ειδικής άδειας 22 ημερών για όσους διαθέτουν τέκνα με σοβαρές παθήσεις, σύνδρομο down ή είναι στο φάσμα του αυτισμού.
Διαβάστε επίσης
Η εν λόγω άδεια μπορεί να δωθεί ολόκληρη, η τμηματικά έπειτα από αίτηση που κάνει ο ενδιαφερόμενος προσκομίζοντας τις ανάλογες βεβαιώσεις.
Αναρωτιέμαι πιο το πραγματικό όφελος της άδειας αυτής, όταν πλέον έχουν περάσει 25 μέρες από την ημέρα της αίτησης και η άδεια δεν έχει ακόμα εγκριθεί.
Η ανάγκη αυτών των παιδιών για εξετάσεις, νοσηλεία και την αυτονόητη παρουσία των γονιών τους δίπλα τους, μπορεί να περιμένει ένα μήνα ή και δύο την απόφαση των "αρμοδίων";;
Κλείνοντας θέλω να πω ότι θεωρώ τους γονείς αυτών των παιδιών αγωνιστές που παλεύουν υπό αντίξοες συνθήκες στην καθημερινότητα τους.
Γιατί να τους ταλαιπωρείτε και με αυτόν τον τρόπο;;