Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ι. Προβατάρης απαντά στον Διευθυντή των φυλακών Χαλκίδας πως ο εισαγγελέας εκτέλεσης ποινών πρέπει να καθορίσει το ύψος της ποινής κρατουμένων που καταδικάστηκαν αμετάκλητα πριν ισχύσει ο νέος ποινικός κώδικας (μεταβατική διάταξη Νοεμβρίου 2021) ο οποίος ορίζει πως για σε μια παλιά ποινή 25 χρόνων, πλέον τα 20 χρόνια μετράνε για την υφ΄ όρο απόλυση γεγονός που σημαίνει πως παλιοί κρατούμενοι με μεγάλες ποινές, αποφυλακίζονται νωρίτερα.
Ο εισαγγελέας εκτέλεσης ποινών που έχει παραγγείλει την συγχώνευση ποινών ενός καταδικασθέντος αμετάκλητα σε αυξημένες ποινές στα ανώτατα όρια που προέβλεπε ο νόμος (25 χρόνια πρόσκαιρη κάθειρξη και 10 χρόνια φυλάκιση) , πρέπει να κάνει “νέα επιμέτρηση” της ποινής και να ζητήσει την νωρίτερη αποφυλάκιση των κρατουμένων με βάση τις μεταβατικές διατάξεις του νέου Ποινικού Κώδικα. Πρακτικά δηλαδή να βεβαιώσει τις φυλακές πως πρέπει να αποφυλακιστούν νωρίτερα καταδικασθέντες σε βαριές ποινές που η διαδικασία της δίκης τους είχε ολοκληρωθεί πριν την έναρξη ισχύος του νέου Κώδικα.
Διαβάστε επίσης
Νέα όρια
Η “σύγχυση” προκλήθηκε μετά την ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα το 2019, όταν άλλαξαν τα ανώτατα όρια ποινών σε περίπτωση καταδίκης σε περισσότερες από μια ποινές. Αυτά τα όρια από τα 25 χρόνια (για πρόσκαιρη κάθειρξη) μειώθηκαν στα 20 χρόνια. Τότε όμως προέκυψε η εξής δυσαρμονία: Απόφαση του Αρείου Πάγου έκρινε πως δεν πρέπει να μειώνονται οι αμετάκλητες ανώτατες ποινές των 25 ετών στα 20 χρόνια με βάση τον ΠΚ που ψηφίστηκε το 2019 παρότι με βάση τα νομολογιακά δεδομένα παγίως ο επιεικέστερος νόμος υπερισχύει.
Συνεπώς εφόσον το ανώτατο όριο (πρόσκαιρη κάθειρξης) είναι πλέον τα 20 χρόνια για σωρευτικές ποινές, οι κρατούμενοι ευελπιστούσαν σε “μείωση” της ποινής τους και νωρίτερη αποφυλάκιση. Ακολούθησε απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου που ανέτρεψε δυο προηγούμενες πρόσφατες αποφάσεις ποινικών τμημάτων του δικαστηρίου αλλά και το βασικό αυτό νομολογιακό κεκτημένο, που αφορά την υπερίσχυση επιεικέστερου νόμου. Έτσι όμως δημιουργήθηκε η δυσαρμονία κρατούμενοι προ της ισχύος του ποινικού κώδικα του 2019 να αποφυλακίζονται μετρώντας ανώτατο όριο ποινής τα 25 έτη, ενώ με τον νέο ποινικό κώδικα το ανώτατο όριο είναι τα 20 χρόνια.
Ρύθμιση
Τελικά με ρύθμιση που εισήγαγε η επιτροπή παρακολούθησης του Ποινικού Κώδικα , υπό τον αείμνηστο καθηγητή Λάμπρο Μαργαρίτη, βρέθηκε η “χρυσή” ισορροπία που προβλέπει εν ολίγοις καταδικασθέντες αμετάκλητα με μεγαλύτερες ανώτατες ποινές ( που ίσχυαν σε περίπτωση πολλαπλών ποινών) για λόγους ισότητας, εφόσον με τον νέο κώδικα του 2019 τα ανώτατα αυτά όρια μειώθηκαν, θα αποφυλακίζονται νωρίτερα.
Η γνωμοδότηση
Αυτό επί της ουσίας απαντά και ο κ. Προβατάρης στον διευθυντή των φυλακών Χαλκίδας. Πως δηλαδή “…σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 465 ΠΚ ως προστ. υπ’ άρθρου 184 Ν.4555/2021: Για τους μέχρι την έναρξη ισχύος του νέου Ποινικού Κώδικα [ν. 4619/2019 (Α 95)] καταδικασθέντες αμετακλήτως σε πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, για τις οποίες καθορίστηκε, σύμφωνα με τις §§ 1 και 2 του άρθρου 94 ΠΚ, συνολική ποινή υπερβαίνουσα τα είκοσι (20) ή δεκαπέντε (15) έτη πρόσκαιρης κάθειρξης, καθώς και τα οχτώ (8) ή πέντε (5) έτη φυλάκισης αντίστοιχα, ως εκτιτέα ποινή για την απόλυση υπό όρο αυτών λογίζονται τα είκοσι (20), δεκαπέντε (15), οχτώ (8) και πέντε (5) έτη αντίστοιχα”.
Επειδή όμως , όπως αναφέρει υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που δεν αναφέρεται η εκτιτέα ποινή αναφέρει πως τη λύση θα δώσει ο εισαγγελέας: “….Στο έγγραφό σας διαλαμβάνεται ότι υπάρχουν αποφάσεις καθορισμού συνολικής ποινής, στις οποίες δεν αναφέρεται η εκτιτέα ποινή και τούτο προφανώς συμβαίνει, διότι ανάγονται στο προ της ισχύος του Νέου Ποινικού Κώδικα διάστημα και οι ποινές δεν υπερέβαιναν τα τότε τεθειμένα όρια της καθείρξεως είκοσι πέντε ετών και της φυλακίσεως δέκα ετών επί πραγματικής συρροής ή καθείρξεως είκοσι ετών, επί κατ’ ιδέα συρροής (άρθρο 94 §§ 1-2 ΠΚ/1950). Στην ομάδα αυτή των αποφάσεων. που ελλείπει η εκτιτέα ποινή, αλλά επέστη ο χρόνος υποβολής φακέλου υφ’ όρον απολύσεως στην Εισαγγελία Πρωτοδικών του τόπου κρατήσεως, εύλογο είναι ότι θα απευθύνεσθε γραπτώς στον παραγγείλαντα την εκτέλεση της συγχωνευτικής αποφάσεως, Εισαγγελέα, προκειμένου να διευκρινίσει εάν εμπίπτουν στη διάταξη του άρθρου 465 § 2 ΠΚ, εις τρόπον ώστε να χωρήσει ακωλύτως και ταχέως η αλληλουχία της υφ’ όρον απολύσεως”.
Δείτε εδώ ολόκληρη την γνωμοδότηση
Πηγή: dikastiko.gr