Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ έγινε δέκτης παραπόνων και ανησυχιών από συναδέλφων από διάφορες διευθύνσεις της χώρας που μας ανέφεραν ότι με απόφαση του Υ.ΠΡΟ.ΠΟ. θα δημιουργηθούν εντός του χώρου των τμημάτων δωμάτια «ασφάλειας», δηλαδή χώροι προστασίας των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.
Εύλογα οι συνάδελφοι αναρωτιούνται ποιο θα είναι το κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας των χώρων αυτών, ποιες οι αρμοδιότητες των αστυνομικών, με ποια ιδιότητα και πόσο καιρό θα μπορούν να διαμείνουν τα θύματα σ’ αυτά τα δωμάτια, τι γίνεται στην περίπτωση παιδιών, κ.α.; Θεωρούμε ότι δεν χρειάζεται να είναι κάποιος κοινωνικός λειτουργός ή ψυχολόγος για να κατανοήσει ότι τα αστυνομικά τμήματα δεν είναι χώροι για να διαμένουν για μέρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας ή όποιας αξιόποινης πράξης. Τα θύματα αυτά είναι σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση όταν έρχονται να καταγγείλουν το θύτη και σε συναισθηματική φόρτιση. Χρήζουν άμεσης εξειδικευμένης φροντίδας που ο ΑΞ/ΥΠ και γενικότερα το προσωπικό του τμήματος δεν μπορεί να παράσχει. Δεν είμαστε ούτε ψυχολόγοι ούτε κοινωνικοί λειτουργοί!!!
Διαβάστε επίσης
Ας μας πούνε από το υπουργείο θα γίνεται στα θύματα σωματικός έλεγχος όπως στους κρατούμενους όταν κρατούνται στα κρατητήρια, τα θύματα θα στερούνται την ελευθερία κίνησης τους και θα φρουρούνται για την «ασφάλειά» τους από τους συναδέλφους όπως ορίζουν τα ΠΔ και οι κανονιστικές διαταγές; Αλήθεια αυτή η τακτική δεν δαιμονοποιεί τα θύματα και δεν τα αποτρέπει να καταγγείλουν εις βάρος τους έκνομες ενέργειες; Αν κάποιο θύμα, επειδή δεν θα έχει μεταφερθεί σε δομή κατάλληλη για φιλοξενία, αυτοκτονήσει ή φύγει από το δωμάτιο «ασφάλειας» ποιος φέρει την ευθύνη; Ο έρημος ο ΑΞ/ΥΠ τι θα πρωτοκάνει, να βγάλει τη δουλειά που έχει το τμήμα, αυτόφωρα, κρατούμενους, άλλες δικονομικές ενέργειες κ.α. ή θα επιτηρεί τα «φιλοξενούμενα» θύματα!
Μπορούμε και άλλα πολλά να αναφέρουμε για την παράλογη και αντιεπιστημονική απόφαση της ηγεσία του υπουργείου για την αντιμετώπιση περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας. Ως ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ και σε προηγούμενες ανακοινώσεις μας είχαμε τοποθετηθεί και τονίζαμε ότι η αστυνομία ως κατασταλτικός μηχανισμός δεν μπορεί να λύσει το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας. Η απόφαση αυτή δείχνει ότι η κυβερνητική πολιτική δεν ενδιαφέρεται να λύσει ή έστω να περιορίσει το κοινωνικό φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας ή της έξαρσης της βίας στους ανήλικους. Δυστυχώς η λογική της επικοινωνιακής διαχείρισης με τη παράλληλη υποβάθμιση και υποχρηματοδότηση της κοινωνικής πολιτικής και πρόνοιας είναι διαχρονική και σημείο ταύτισης για όλα μέχρι σήμερα τα κόμματα που έχουν κυβερνήσει.
Τα θύματα έκνομων ενεργειών, όπως αυτές που αναφέραμε παραπάνω, πρέπει να μεταφέρονται σε δομές με κατάλληλο επιστημονικό προσωπικό πλήρως στελεχωμένες, να υπάρχει πρόνοια για ανήλικα τέκνα, να βοηθιούνται οικονομικά ώστε να κοπεί η όποια οικονομική εξάρτηση με τον/την κακοποιητή σύντροφο/σύζυγο/συγγενή. Να αναπτυχθεί ένα πλέγμα ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, σε σχολεία και δήμους με ευθύνη του κράτους και με άμεση χρηματοδότηση από αυτό. Και όχι όπως σήμερα που η κοινωνική πρόνοια εξαντλείται σε κάποια αποσπασματική χρηματοδότηση από κάποιο ΕΣΠΑ που διοχετεύεται σε αμφιβόλου ποιότητας και εξειδίκευσης ΜΚΟ.
Να σταματήσει αυτός ο αντιεπιστημονικός σχεδιασμός για να κρυφτεί η αδυναμία και η γύμνια της πολιτικής της κυβέρνησης στο τομέα του κράτους πρόνοιας και των κοινωνικών υπηρεσιών.
Η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης υλοποιείται, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. με γνώμονα την πολιτική κόστος – όφελος, δεν μπορεί να δώσει λύσεις σε ένα ακόμη μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ