Ένας χρόνος ακριβώς μετά από εκείνο το τραγικό συμβάν που έμελλε να σημαδέψει όλους τους αστυνομικούς και να σοκάρει όλη την υγιή κοινωνία.
Έναν θανάσιμο τραυματισμό όπως αποδείχθηκε έναν χρόνο χωρίς εσένα Γιώργο συνάδελφε.
Φέτος αν δεν κάνω λάθος θα ήσουν στους πίνακες μεταθέσεων για Θεσσαλονίκη και είμαι σίγουρος πάλι ΔΑΕΘ θα διάλεγες..
Πέρασαν βασανιστικές μέρες για την οικογένεια σου και μέρες που οι υπόλοιποι σε μνημονεύουμε.
Η ευνομούμενη πολιτεία μετά τον τραγικό θάνατο σου έκανε πράγματα που θα έπρεπε να τα είχε νομοθετήσει και να τα πραγματώσει χρόνια πριν.
Δυστυχώς σε αυτή τη χώρα πρέπει να περάσουμε μέσα από τραγωδίες για να φτιάξουμε πέντε πράγματα που σε άλλες χώρες είναι απαιτούμενα και αυτονόητα.
Μετά τον αδόκητο χαμό σου η πολιτεία θεσμοθέτησε στην ουσία ένα επίδομα αποζημίωσης για την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων στους αγωνιστικούς χώρους.
Αυτό δε σημαίνει πως απεμπολήσαμε το πάγιο αίτημα μας πως η αστυνομία δεν έχει δουλειά να φυλάει ανώνυμες εταιρείες.
Η διεύθυνση που υπηρέτησες και αγάπησες, μα πάνω από όλα τίμησες Γιώργο, ήταν η ίδια που κράτησε τη Δημοκρατία σε εποχές μνημονίων,σε εποχές μεσοπρόθεσμων,σε εποχές ταραχών,σε εποχές που η χώρα δέχτηκε μαζική εισβολή μεταναστών.
Είμαστε μια διεύθυνση που δεχόμαστε τα πυρά πολλές φορές ακόμα και συναδέλφων μας όμως αν δεν μυρίσεις πετσί από τα καθίσματα,να δεν περάσεις Πρωτοχρονιές , Πάσχα, Χριστούγεννα, αν δεν μοιραστείς προσωπικά σου προβλήματα,αν δε σου απλωθεί χέρι από ΣΥΝΆΔΕΛΦΟ, αν δεν δεις τον διπλανό σου να τραυματίζεται να ματώνει,τότε όχι δεν μπορείς να καταλάβεις τι σημαίνει Ομάδα Διμοιρία Οικογένεια....
Πέρασε ένας χρόνος και η πολιτεία μας, πέρα από ονοματοδοσίες σε αίθουσες δεν έχει κάνει τίποτα παραπάνω.
Και δεν μιλάω για τις πρωτοβουλίες των τοπικών Ενώσεων.
Ακόμα και ένα μνημείο που είναι να στηθεί,θα γίνει αποκλειστικά με χρήματα της ΕΑΥΘ.
Γιώργο ΜΑΣ ανήκεις δυστυχώς στην αθόρυβη πλειοψηφία και όχι στην Θορυβώδη μειοψηφία που με κάθε τρόπο ψάχνει τρόπους ηρωποίησης παντώς επι στητού που απλά φέρει μια διαφορετικότητα.
Οι γονείς σου δεν θέλησαν να αποκομίσουν κάποιο ώφελος παρά μόνο οι άνθρωποι τράβηξαν περήφανα το δικό τους Γολγοθά.
Γιώργο..
Και από εκεί ψηλά ρίξε μια ματιά....
Πες μου πως βλέπεις τα δικά μας πράγματα.
Δεν σε ξεχνάμε..
Είσαι ανάμεσα μας..
Καλή δύναμη στους οικείους σου...
ΠΕΧΛΙΒΑΝΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Αντιπρόσωπος ΠΟΑΣΥ