Όπως έχει θεσπιστεί με το νέο Νόμο 4931/2022 και συγκεκριμένα με το άρθρο 59 παρ. 6, η Ελληνική Αστυνομία οφείλει σε περιπτώσεις ακούσιας νοσηλείας να μεταφέρει τον ψυχικά ασθενή σε κατάλληλη ψυχιατρική κλινική προκειμένου να εξετασθεί. Αυτό ισχύει έως ότου θεσπιστεί σύμφωνα με το άρθρο 59 του ίδιου νόμου η μονάδα μεταφοράς ασθενών όπου και πάλι η συνδρομή της αστυνομίας θα υπάρχει όταν αυτό κρίνεται απαραίτητα αναγκαίο και μόνο για την μεταφορά.
Παρόλα αυτά τους τελευταίους τουλάχιστον μήνες παρατηρείται ολοένα και αυξανόμενο το φαινόμενο οι αστυνομικοί που καλούνται να μεταφέρουν τους ασθενείς προς εξέταση σε νοσοκομεία της Αττικής, να εκτελούν και τα καθήκοντα του τραυματιοφορέα. Είναι πολλά τα παραδείγματα και οι καταγγελίες όπου οι αστυνομικοί που εκτελούν την μεταφορά ώστε να εξετασθεί ο ασθενής, με το πέρας της ψυχιατρικής εξέτασης, καλούνται να μεταφέρουν τον ασθενή για πλήθος κλινικών εξετάσεων, όπως π.χ. αίματος, ακτινογραφίες, καρδιογράφημα και οτιδήποτε άλλο θεωρήσει αναγκαίο ο εκάστοτε ιατρός πριν γίνει η εισαγωγή στο νοσοκομείο. Για να πραγματοποιηθούν αυτές οι εξετάσεις, ο ασθενής συνοδεύεται στις ανάλογες κλινικές και ιατρεία από τους αστυνομικούς, οι οποίοι πλέον αναλαμβάνουν καθήκοντα τραυματιοφορέα. Παράλληλα είναι αυτονόητο για πολλά νοσοκομεία ότι ο ασθενής και οι αστυνομικοί-τραυματιοφορείς που τον συνοδεύουν δεν έχουν κάποια προτεραιότητα στις ιατρικές εξετάσεις. Αποτέλεσμα αυτού είναι να καλείται ο κάθε αστυνομικός να περιμένει καρτερικά έξω από κλινικές και να απασχολείται για μία ψυχιατρική εξέταση τουλάχιστον τρεις με τέσσερις ώρες ή και για ακόμα περισσότερες.
Διαβάστε επίσης
Άλλο ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζεται από τους αστυνομικούς είναι η ασυνεννοησία μεταξύ του Ε.Κ.ΕΠ.Υ. (Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων Υγείας) και των νοσοκομείων καθώς και η αδυναμία αυτών να αντιμετωπίσουν τα ίδια τους τα προβλήματα. Είναι αρκετές και πάλι οι περιπτώσεις όπου γίνεται η μεταφορά ενός ασθενή για ψυχιατρική εξέταση σε ένα νοσοκομείο και καταλήγει να εισαχθεί σε άλλο διότι το πρώτο «δεν έχει κρεβάτι». Αποτέλεσμα όλων αυτών; Να καλείται και πάλι ο αστυνομικός να μεταφέρει από το ένα νοσοκομείο στο άλλο τον ασθενή ή και ακόμη να πρέπει να "φυλάξει" τον ασθενή στο πρώτο νοσοκομείο έως ότου να ξεκινήσει η εφημερία στο επόμενο.
Όλα τα παραπάνω, αποτελούν πραγματικά γεγονότα τα οποία καθημερινά αντιμετωπίζουν οι αστυνομικοί μέσα στα νοσοκομεία.
Αλήθεια, δεν ενδιαφέρεται κάποιος να δώσει λύση; Μήπως βολεύει η υπάρχουσα κατάσταση, αφού τόσο το Υπουργείο Υγείας όσο και το Προστασίας του Πολίτη, διεκπεραιώνουν την καθημερινότητα έχοντας ουσιαστικά τους αστυνομικούς μέσα στα νοσοκομεία να κάνουν τη δουλειά άλλων υπερβαίνοντας τα καθήκοντά τους, με ότι συνεπάγεται αυτό κατά το νόμο.
Σε ό,τι μας αφορά δεν καταγράφουμε μόνο τα προβλήματα και τις δυσλειτουργίες, παράλληλα προτείνουμε και λύσεις έτσι ώστε τόσο οι ψυχικά ασθενείς να νοσηλεύονται και να εξυπηρετούνται άμεσα και αποτελεσματικά, οι δε αστυνομικοί συνοδοί τους αφού τους μεταφέρουν στο νοσοκομείο να απεγκλωβίζονται και να επιστρέφουν στα κύρια καθήκοντά τους. Έτσι λοιπόν κατά την άφιξη του συνοδευόμενου ψυχικά ασθενούς στην ψυχιατρική κλινική, να παραδίδεται αυτός στους υπεύθυνους για τη νοσηλεία του είτε γιατρούς είτε νοσηλευτές, που σίγουρα γνωρίζουν πως πρέπει, πού και πότε να αντιμετωπιστεί ο άρρωστος.
Σε αρκετές περιπτώσεις, οι αστυνομικοί καλούνται να ολοκληρώσουν ή να υπερβούν τον ημερήσιο χρόνο εργασίας τους και ίσως ανακύψει και ζήτημα από πού πρέπει να αμείβονται, από το Υπουργείο Υγείας ή το Προστασίας του Πολίτη.
Δυστυχώς αν και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη καθημερινά αναφέρεται στην παύση των πάρεργων στα οποία απασχολούνται οι αστυνομικοί και ότι αυτοί διατίθενται στην αστυνόμευση, εντούτοις διαπιστώνουμε ότι δια της πλαγίας συνεχίζει να μας εμπλέκει ακόμα περισσότερο.
Που είναι η αλήθεια και πού το ψέμα;
Θα υπάρξει απάντηση;
ΑΛΕΣΤΑΣ Σωκράτης – ΧΑΛΔΑΙΟΣ Δημήτριος
Αντιπρόσωποι της Ε.ΑΣ.Υ.Δ.Α. στην Π.Ο.ΑΣ.Υ.