Με την από 16-2-2022 απόφαση του Αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. καθορίστηκε ως χρόνος υπηρεσίας στον βαθμό των Ανθυπαστυνόμων Γενικών Καθηκόντων [ανακριτικών υπαλλήλων], για την προαγωγή τους στον βαθμό του Υπαστυνόμου Β΄, διάστημα εννέα [9] ετών και προήχθησαν στον βαθμό αυτό, όσοι συγκέντρωναν την παραπάνω χρονική προϋπόθεση, η οποία τέθηκε με το άρθρο 3 τού π.δ. 82/2021.
Με βάση το προαναφερθέν προεδρικό διάταγμα, προήχθησαν συγκεκριμένοι ανθυπαστυνόμοι, οι οποίοι υπηρετούσαν με πραγματική υπηρεσία στον βαθμό αυτό, για εννέα (9) έτη.
Σύμφωνα με τον προγενέστερο νόμο, πριν την τροποποίηση αυτή, έπρεπε να συμπληρώσουν οι Ανθυπαστυνόμοι είκοσι δύο [22] έτη πραγματικής υπηρεσίας στο Σώμα, από την κατάταξή τους, εκ των οποίων έντεκα [11] στον βαθμό του Ανθυπαστυνόμου, πριν αιτηθούν την προαγωγή τους στο βαθμό του Υπαστυνόμου Β’ (Άρθρο 25 παρ. 3 Ν. 4058/2012, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει).
Η τροποποίηση αυτή είχε ως αποτέλεσμα ένας σημαντικός αριθμός αστυνομικών, να έχει παραμείνει περισσότερο χρόνο στον βαθμό του Ανθυπαστυνόμου, σε αντίθεση με τους συναδέλφους τους, οι οποίοι συμπλήρωναν τα εννέα [9] έτη την περίοδο, κατά την οποία τέθηκε σε ισχύ και εφαρμόστηκε το Π.Δ. 82/2021, το οποίο εισήγαγε την τροποποίηση.
Είναι προφανές από τα παραπάνω, ότι με την έκδοση του προεδρικού διατάγματος, εισάγεται μια σημαντική δυσμενής διάκριση των Ανθυπαστυνόμων εκείνων, των οποίων η βαθμολογική εξέλιξη υπάγεται στο προγενέστερο καθεστώς και παρέμειναν στον ίδιο βαθμό επί έντεκα [11] έτη, ή και περισσότερο, σε σχέση με εκείνους, οι οποίοι παρέμειναν στον βαθμό αυτό για λιγότερο χρόνο, ήτοι για εννέα [9] έτη.
Η δικηγορική εταιρεία «Εύνομος» αντιμετώπισε προσφάτως αρκετές τέτοιες περιπτώσεις αστυνομικών, οι οποιοι προσέφυγαν στην ελληνική δικαιοσύνη, με τις υποθέσεις τους να βρίσκονται στο στάδιο δικαστικής διερεύνησης στα αρμόδια Διοικητικά Δικαστήρια.
Η αρχή τής αξιοκρατίας, τής χρηστής διοίκησης, των ίσων ευκαιριών και τής εν γένει ισότητας ενώπιον του νόμου, επιτάσσουν την ομαλή βαθμολογική πορεία των δημοσίων υπαλλήλων, την ισότιμη μεταχείρισή τους, και την ανεμπόδιστη υπηρεσιακή τους εξέλιξη, προκειμένου να μπορούν να εκτελούν απερίσπαστα το δύσκολο έργο τους.
Η έλλειψη στεγανών μεταξύ της πολιτικής εξουσίας και της δημόσιας διοίκησης, επιτρέπουν μια διαρκή παρέμβαση της πολιτικής εξουσίας στην υπηρεσιακή εξέλιξη των υπαλλήλων των σωμάτων ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων και όχι μόνο, με συνέπεια να παρουσιάζονται φαινόμενα δύο, τριών ή και περισσοτέρων ταχυτήτων στην αξιολόγησή τους, τα οποία οδηγούν σε ανεπιεική αποτελέσματα και σε υπηρεσιακές αδικίες και στρεβλώσεις.
Το πρόβλημα καθίσταται σοβαρότερο στους νευραλγικούς κλάδους των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, στους οποίους η υπηρεσιακή εξέλιξη καθορίζεται, στις περισσότερες των περιπτώσεων, με κομματικά κριτήρια, όπως και στους άλλους τομείς τής δημόσιας διοίκησης, με αποτέλεσμα να προάγονται στελέχη, τα οποία ενδέχεται να υπολείπονται ουσιαστικών προσόντων, έναντι στελεχών, τα οποία ενδέχεται να υπερτερούν και να παραμένουν στάσιμα, ή, όπως συνηθίζεται να λέγεται «στο ψυγείο».
Η αναξιοκρατία προκαλεί κατ’αποτέλεσμα, την δυσλειτουργία της δημόσιας διοίκησης και νομοτελειακά την παράλυσή της.
Αυτή η διαχρονική παθογένεια της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, κατέστη ολοφάνερη, κατά τον τραγικότερο τρόπο, στο πρόσφατο φρικτό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, στο οποίο έχασαν τη ζωή τους δεκάδες ανθρωποι, οι περισσότεροι των οποίων βρίσκονταν στο ξεκίνημα τής ζωής τους.
Η παραβίαση βασικών αρχών στην υπηρεσιακή εξέλιξη των δημοσίων υπαλλήλων αποτελεί συχνό φαινόμενο στην ελληνική δημόσια διοίκηση. Τα δικοικητικά δικαστήρια αντιμετωπίζουν καθημερινά τέτοιες υποθέσεις.
Χρειάζονται πιο τολμηρές δικαστικές αποφάσεις, προκειμένου να αποκαθίστανται οι αδικίες, αλλά και να αποθαρρύνεται η πολιτική εξουσία να παρεμβαίνει όσο το δυνατόν λιγότερο στα ζητήματα τής υπηρεσιακής εξέλιξης των δημοσίων υπαλλήλων.
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ - ΕΥΝΟΜΟΣ (Α.Μ.ΔΣΑ: 80808)