ΑΙΦΝΙΔΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ-ΣΦΡΑΓΙΣΗ ΟΙΚΙΑΣ-ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ

Σε παρόμοια περίπτωση έκανα τα εξής: σηματική αναφορά, έκθεση αυτοψίας,κάλεσα τεε για φωτογράφηση του χώρου, κάλεσα πταισματοδίκη για σφράγιση της οικίας, έκθεση σφραγίσεως παρουσία πταισματοδίκη και στην συνέχεια έστειλα τα κλειδιά της οικίας στο πταισματοδικείο και τα έγγραφα αρμοδίως και το αυτοκίνητο στον πρωην ΟΔΔΥ
[edit time=1405342234]giatros[/edit]

Σ' ευχαριστώ συνάδελφε, να 'σαι καλά.

Η πρακτίκη αντιμετώπηση του θέματος είναι αυτή που ανέφερε ο giatros .

Καλό όμως είναι να γνωρίζουμε και σε ποιές διατάξεις νόμου βρίσκει έρεισμα η πρακτίκη αυτή.

Βλέπε λοιπόν άρθρα 826-841 ΚΠολΔ

Σφράγιση πραγμάτων - αρμοδιότητα. Αρθρο 826.
«Ο ειρηνοδίκης, με αίτηση οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον ή και αυτεπαγγέλτως, μπορεί, για να αποτραπεί κίνδυνος, να διατάξει τη σφράγιση πραγμάτων ορίζοντας συγχρόνως συμβολαιογράφο για να τη διενεργήσει. Αρμόδιος είναι ο ειρηνοδίκης της περιφέρειας όπου βρίσκονται τα πράγματα.»

Τρόπος ενέργειας της σφράγισης. Αρθρο 827. 1. Ο ειρηνοδίκης που διατάζει τη σφράγιση μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο για να επιτευχθεί η σφράγιση. Ο ειρηνοδίκης μπορεί να διατάξει η σφράγιση να γίνει και κατά τη νύχτα. 2. Δεν μπορούν να σφραγιστούν τα υπνοδωμάτια που χρησιμοποιούνται από εκείνους που στεγάζονται στο διαμέρισμα όπου γίνεται η σφράγιση. 3. Αντικείμενα που είναι αναγκαία για να τα χρησιμοποιούν εκείνοι που στεγάζονται στο διαμέρισμα όπου γίνεται η σφράγιση δεν σφραγίζονται και παραδίδονται σ` αυτούς. 4. Αντικείμενα των οποίων η σφράγιση είναι αδύνατη ή επιζήμια λόγω του είδους τους δεν σφραγίζονται και παραδίδονται για φύλαξη σε μεσεγγυούχο που διορίζει εκείνος που ενεργεί τη σφράγιση. Αν πρόκειται για αντικείμενα που μπορεί να υποστούν φθορά, ο ειρηνοδίκης που διέταξε τη σφράγιση διατάζει την εκποίησή τους κατά τις διατάξεις για την αναγκαστική εκποίηση πραγμάτων τα οποία μπορούν να υποστούν φθορά.

Ενω παραθέτω και σχετική ανάλυση ...

Σε αντίθεση προς το προϊσχύσαν δίκαιο (άρθρα 1049-1051 ΠολΔικ/1834), το ήδη ισχύον δίκαιο (άρθρο 826) δε διευκρινίσει, σε ποιες περιπτώσεις διατάσσεται η σφράγιση. Αν δηλαδή περιχαρακώνεται το ρυθμιστικό τούτο μέτρο αποκλειστι­κώς στις περιπτώσεις που το προβλέπουν κανόνες του ουσιαστικού δικαίου, ή αν εκτείνεται σε κάθε περίπτωση που υπάρχει κίνδυνος διαρπαγής της περιουσίας προσώπου, λχ που πρόκειται να αναχωρήσει σε ταξίδι και να λείψει στο εξωτερικό για μεγάλο διάστημα.

Με μέτρο λοιπόν την προϋπόθεση του ισχύοντος δικαίου, ότι ο αιτών θα πρέπει να διαθέτει έννομο συμφέρον προς τούτο, δηλαδή ανάγκη δικαστικής προστασίας με αυτήν τη μορφή της σφράγισης, και με προσεκτική συνεκτίμηση των περιπτώ­σεων των άρθρων 1049, 1050 αρ. 1 και 3-4, καθώς και 1051 ΠολΔικ/1834, είναι πειστικότερο να αποκλειστεί η σφράγιση, όταν αυτή δε συνδέεται με την έναντι τρίτων προσώπων ευθύνη του αιτούντα ή με την ανεξάρτητα από τη θέληση του δικαιούχου των σφραγιζόμενων πραγμάτων αδυναμία του να επιμεληθεί ο ίδιος για τη λήψη μέτρων φύλαξης τους. Για το λόγο τούτο κατ' αρχήν θα πρέπει να θεωρηθεί αβάσιμη η αίτηση του κυρίου, ο οποίος, με την προοπτική ταξιδιού του στο εξωτερικό, ζητεί να σφραγιστεί η περιουσία του έως την επιστροφή του.

Η σφράγιση διατάσσεται διαμέσου διαταγής, και όχι διαμέσου δικα­στικής απόφασης. Μάλιστα αυτή η διαταγή, αν τη σφράγιση ενεργεί ο ίδιος ο ειρηνοδίκης, δεν είναι ανάγκη να καταχωριστεί σε αυτοτελές διαδικαστικό έγγρα­φο, αλλά κατ' ευθείαν στην έκθεση (πρβλ. 830 αρ. 1).

Η διαδικασία για να διαταχθεί η σφράγιση, ως υπόθεση εκούσιας δικαιοδοσίας, δε στηρίζεται οπωσδήποτε σε προηγούμενη αίτηση. Ο ειρηνοδίκης, ευθύς ως πληροφορηθεί το γεγονός, που συνιστά τον κίνδυνο, ως προϋπόθεση της σφρά­γισης, λχ το θάνατο συμβολαιογράφου, θα σπεύσει, και μάλιστα δίχως να τηρήσει την προδικασία του άρθρου 748 § 5, να εκδώσει διαταγή σφράγισης (στο παρά­δειγμα τούτο, σφράγισης του συμβολαιογραφείου). Μάλιστα, αν ο κίνδυνος είναι ανεπίδεκτος αναβολής, θα πρέπει ο ειρηνοδίκης να σπεύσει να επιθέσει τις σφραγίδες, δίχως προηγούμενη αυτοτελή γραπτή καταχώριση της σχετικής δια­ταγής, την οποία θα καταχωρίσει για πρώτη φορά στην έκθεση που θα συντάξει για την επίθεση των σφραγίδων.

Οπωσδήποτε όμως η σχετική διαδικασία μπορεί να τεθεί σε κίνηση και με αίτηση (όχι αναγκαίως γραπτή) οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον, όπως λχ (στο προηγούμενο παράδειγμα) του συζύγου ή των στενών συγγενών του θανόντα συμβολαιογράφου. Και επειδή η σφράγιση αποβλέπει στην προστασία και του δημόσιου συμφέροντος, γίνεται φανερό ότι τη σχετική αίτηση νομιμοποιούνται να υποβάλουν τόσο ο εισαγγελέας, όσο και ο πρόεδρος της κοινότητας

Επειδή η διαδικασία για την έκδοση διαταγής σφράγισης δεν είναι δικαστική διαδικασία, δεν παρέχεται περιθώριο κλήτευσης τρίτων προσώπων, ούτε του εισαγγελέα. Όμως τρίτα πρόσωπα, που θίγονται στα έννομα συμφέροντα τους, μπορούν να εναντιωθούν με την ανακοπή του άρθρου 583.

Η δε διαδικασία αποσφράγισης απαιτεί υποχρεωτικά απόφαση του Ειρηνοδικείου που διεταξε την σφράγιση για την οποία ακολουθείται η εκούσια διαδικασία απο αυτόν που έχει έννομο συμφέρον να την ζητησει κατ’αρθρ. 831 ΚΠολΔ.