ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Υπάλληλος, σύμφωνα με όσα μας λέει το άρ. 13 στοιχ. α' ΠΚ, είναι κάθε πρόσωπο, στο οποίο έχει ανατεθεί νόμιμα, έστω και προσωρινά, η άσκηση δημόσιας, [b]δημοτικής [/b]ή κοινοτικής υπηρεσίας ή υπηρεσίας νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου.

[i] Έννοια  της βίας και σωματικής βίας[/i]

Στο έγκλημα της αντίστασης (αρ. 167 § 1, εδ. α, ΠΚ), η σωματική βία (άμεση ή έμμεση) είναι δυνατό να ασκηθεί για να εξαναγκάσει κάποια αρχή ή υπάλληλο να ενεργήσουν πράξη που ανάγεται στα καθήκοντά τους (επιθετική σωματική βία). Η σωματική βία στην προκειμένη περίπτωση ονομάζεται επιθετική γιατί ο δράστης, έχει την πρωτοβουλία της όλης κίνησης, αφού αυτός θέλει να υποκαταστήσει την πολιτειακή εξουσία σε συγκεκριμένη περίπτωση και να την εξαναγκάσει σε ενέργεια. Δεν ενδιαφέρει αν η αρχή όφειλε να εκτελέσει την πράξη στην οποία εξαναγκάζεται, ούτε αίρεται ο άδικος χαρακτήρας της επιθετικής αντίστασης, αν η πράξη είναι (θα ήταν δηλαδή, αν την τελούσαν οι υφιστάμενοι τη βία αρχή ή υπάλληλος) νόμιμη.

...

Η πράξη του δράστη πρέπει να αποβλέπει στον εξαναγκασμό του υπαλλήλου:

είτε να ενεργήσει (νόμιμα ή παράνομα, δεν έχει σημασία)
είτε να παραλείψει ορισμένη υπηρεσιακή ενέργεια (η παράλειψη πρέπει να αφορά νόμιμη πράξη). Διαφορετικά, αν η προσπάθεια εξαναγκασμού αφορά παράνομη παράλειψη, δεν στοιχειοθετείται αντίσταση κατά της αρχής.

[i] Έννοια της απειλής βίας – απειλή σωματικής βίας[/i]
…
Η απειλή μπορεί είτε να εμφανιστεί ως μορφή βίας με ευρεία έννοια του όρου, οπότε αντιστοιχεί στη σωματική βία, όταν στοχεύει στον εξαναγκασμό του απειλούμενου σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, είτε και να εμφανισθεί ως τρομοκράτηση του θύματος οπότε αντιστοιχεί σε βιαιοπραγία. [b]Η αντικειμενική υπόσταση της αντίστασης περιέχει την απειλή (σωματικής βίας) μόνο ως μορφή βίας προς σκοπό εξαναγκασμού, ενώ η απειλή αυτοτελώς ([u]ως τρομοκράτηση[/u]) αποτελεί ξεχωριστό έγκλημα στο αρ. 333 ΠΚ.[/b]

Για περισσότερα [url=http://www.policenet.gr/portal/arthra-dimosieymata/nomiki-enhmerosi/161…]

[edit time=1384883141]tamiya[/edit]