Καλήμέρα συνάδελφοι και Καλό Πάσχα σε όλους...
Θα ήθελα τα φώτα σας σχετικά με ένα θέμα που προέκυψε σε κοντινή στη δική μου Υπηρεσία. Προσέρχεται πολίτης σε Υπηρεσία και αναφέρει πως απο κατάστημα - κρεοπωλείο, αγόρασε προϊόν το οποίο είχε λήξει.
Σύμφωνα με το αρ. 27 του Ν. 4235/14. 3. Όποιος παράγει, εισάγει, αποθηκεύει, διακινεί ή διαθέτει στην κατανάλωση τρόφιμα, τα οποία κατά τη διαπίστωση αρμόδιας αρχής είναι επιβλαβή για την υγεία του ανθρώπου, σύμφωνα με τις παραγράφους 6 και 8 του άρθρου 1, τιμωρείται με την ποινή που προβλέπεται στην περίπτωση β' της παρ. 2 του άρθρου 19 του ν. 4177/2013 (Α'173), εκτός εάν προβλέπεται μεγαλύτερη ποινή από άλλες κείμενες διατάξεις.
Και σύφωνα με το αρ. 2 του Ν.4235/14. 1. Αρμόδιες αρχές για την εφαρμογή των άρθρων 1 έως και 36 είναι:
α) Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων δια των αρμόδιων, κατά περίπτωση, υπηρεσιών του και του εποπτευόμενου από αυτό Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ), ως αρμόδια κεντρική αρχή για την οργάνωση των επίσημων ελέγχων, όπως αυτοί ορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 2 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 882/2004 (ΕΕ L 191) και
β) οι υπηρεσίες, στις οποίες η αρμόδια κεντρική αρχή αναθέτει αρμοδιότητες επίσημων ελέγχων και οι οποίες ορίζονται ως αρμόδιες αρχές για την άσκηση των επίσημων ελέγχων.
γ) Η προκειμένη διάταξη δεν θίγει και δεν καταργεί αρμοδιότητες άλλων Υπουργείων ή φορέων που η κείμενη νομοθεσία ήδη ρυθμίζει.
Συνεπώς τι ενέργειες πρέπει να γίνουν απο μέρους μας; Είμαστε εμεις αρμόδιοι για το σχετικό έλεγχο και αν ναι η αρμοδιότητα μας από που πηγάζει; Αν πηγάζει απο το γενικό "αρμοδιότητες άλλων Υπουργείων ή φορέων που η κείμενη νομοθεσία ήδη ρυθμίζει", θα ήταν εύκολο να μου αναφέρετε ποιά είναι η κείμενη νομοθεσία που αναφέρεται;
Ως προς την αρμοδιότητα και
<p>Ως προς την αρμοδιότητα και τα όσα αναφέρει περί αυτής το άρθρο 2, άποψή μου είναι οτι ακόμα και αν δεν το έγραφε αυτό, (που εν τέλει σε μπέρδεψε), πάλι ως γενικός ανακριτικός υπάλληλος όταν δέχεσαι μια καταγγελία , προφανώς και θα την ελέγξεις (όπως μπορεί να διαπιστώσεις και παράβαση κατά την εκτέλεση των καθηκόντων σου, που δεν εμπίπτει στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων σου) και εφόσον α)δεν υφίσταται αδιαμφισβήτητη, διαπιστώσιμη δια "γυμνου οφθαλμού" χωρίς την επιφύλαξη ειδικών γνώσεων παράβαση που τιμωρείται ποινικά, β) δεν είσαι αρμόδιος για την επιβολή κυρώσεων ή για τη διενέργεια αυτοψίας με βάση την οποία ενδέχεται να επιβληθούν ποινικές-διοικητικές κυρώσεις ή να στηριχθεί αστική ευθύνη, συγκεντρώνεις σε έγγραφο τις διαπιστώσεις σου και τις υποβάλεις στην αρμόδια Υπηρεσία για τα περαιτέρω. Γενικά κατά την άποψή μου θα κάνεις ο,τι ΜΠΟΡΕΙΣ σε πρώτο στάδιο ώστε να βοηθήσεις στη συνέχεια την αρμόδια υπηρεσία να προχωρήσει. Π.χ. το να πας εν τέλει εκεί , να δεις ληγμένα προϊόντα και να τα παρατήσεις εκει πέρα και να φύγεις λόγω αναρμοδιότητας προσωπικά δε μου φαίνεται οκ. Νομίζω οτι αυτή η προσθήκη που κάνανε ("<em><strong>δεν θίγει και δεν καταργεί αρμοδιότητες άλλων Υπουργείων ή φορέων που η κείμενη νομοθεσία ήδη ρυθμίζει") </strong></em>έγινε "έξυπνα" για να αποφευχθεί ακριβώς αυτό στο οποίο στοχεύει η σκέψη σου: για να μη θεωρήσουμε όλοι οι υπόλοιποι (Διευθύνσεις Υγείας, Τροφίμων, Αστυνομία κλπ) οτι αποτελεί πλέον μετά την ισχύ του νόμου αυτού, αποκλειστική αρμοδιότητα του Ε.Φ.Ε.Τ., οπότε δεν ασχολούμαστε. Εκτιμώ οτι ο νόμος αυτός εμπίπτει στο γενικό πλαίσιο της Υγειονομικής Νομοθεσίας (υπογράφεται δε και απο τον Υπουργό μας και απο τον Υπουργό Υγείας εκτός άλλων) και ως τέτοιος εφαρμόζεται ΚΑΙ απο εμάς αλλά όχι σε όλο το "βάθος" του. Ως εκεί που μπορούμε. Ως εκεί που αρχίζει η επιστήμη.</p>
υ.γ. μην αφήνεις απ'έξω στη
<p>υ.γ. μην αφήνεις απ'έξω στη συνολικη εικόνα περί αρμοδιότητας τα όσα γράφει και ο 4177/2013.</p>
Χρόνια Πολλά
<P>Ε<SPAN style="FONT-SIZE: 12px">υχαριστώ παρα πολύ για το χρόνο σου Sylvester. Θα μελετήσω όσο καλύτερα μπορώ τις διατάξεις που μου ανέφερες και θα το ψάξω και παραπάνω. </SPAN></P>
<P><SPAN style="FONT-SIZE: 12px">Το παράδειγμα που ανέφερα προέκυψε σε κοντινή σε εμάς Υπηρεσία, κατα τη διάρκεια ελέγχου σε κατάστημα (κρεοπωλειο) και ο παραβάτης συνελήφθη σύμφωνα με το αρ. 27 του Ν. 4235/14<SPAN style="DISPLAY: none" _fck_bookmark="1"> </SPAN> και αφέθηκε ελέυθερος απο τον Εισαγγελέα (προφανώς επειδή θα ήθελε και αυτός να ελέγξει το είδος της παράβασης). </SPAN></P>
<P><SPAN style="FONT-SIZE: 12px">Η απορία που μου δημιουργήθηκε ευλογα ήταν και η ίδια με εσένα: <STRONG>"πόσο αρμόδιος και ικανός μπορεί να είναι ένας αστυνομικός για να κρίνει κάτι τέτοιο",</STRONG> ιδιώς από τη στιγμή που π.χ. στην Υ1γ/Γ.Π/οικ.47829/21.6.2017 Κ.Υ.Ε., αναφέρεται στο αρ. 16 οτι<STRONG> "Αρμόδια όργανα για τον έλεγχο τήρησης των υγειονομικών προϋποθέσεων είναι οι Υγειονομικές Υπηρεσίες".</STRONG></SPAN></P>
<P><SPAN style="FONT-SIZE: 12px">Πιθανότατα σε περίτωση που έκανα εγώ τον σχετικό έλεγχο να ακολουθούσα τη δική σου λογική (δέσμευση προιόντος, ενημέρωση ΕΦΕΤ κλπ) απλά, σε περίπτωση που προσάγονταν ενώποιων άτομα απο συναδέλφους, ως συληφθέντες για τη διαδικασία του αυτοφώρου θα ήθελα να ξέρω κατά πόσο νομιμοποιούμαστε (όχι για άποφυγή της διαδικασίας αλλά για αποτροπή παρανομων ενεργειών από μέρους μας) να διενεργούμε σχετικούς ελέγχους</SPAN></P>
<P><SPAN style="FONT-SIZE: 12px">Επανερχόμαστε και πάλι στο πολυφορεμένο θέμα της πολυνομίας (το οποίο απο τη μικρή εμπειρία μου κανένας Εισαγγελέας δεν μπορεί να λύσει στον ευλογο χρόνο αναμονής ενός εν δυνάμει συλληφθέντα στην Υπηρεσία- δεν είναι λύση η απελευθέρωση και ο μετέπειτα έλεγχος) που μας αποτρέπει από τη διαχείρηση των περιστατικών με ενιαίο τρόπο, σε όλη την επικράτεια.</SPAN><SPAN style="DISPLAY: none" _fck_bookmark="1">ν προϋποθέσεων είναι οι Υγειονομικές Υπηρεσίες <SPAN style="DISPLAY: none" _fck_bookmark="1"> </SPAN> </SPAN></P>
<P><SPAN style="FONT-SIZE: 12px">Συνεπώς η μόνη "κάποια λύση" είναι η ανταλαγή απόψεων με συναδέλφους με όρεξη (όπως εσένα π.χ.) με την ελπίδα να βρεθεί η σωστότερη λύση (γιατί απόλυτα σωστή δεν παίζει να βρεθεί για τόσο πολύπλοκα ζητήματα).</SPAN></P>
<P><SPAN style="FONT-SIZE: 12px">Και παλι σε ευχαριστώ πολύ.</SPAN></P>
Κάτι που δε θυμάμαι αν
<p>Κάτι που δε θυμάμαι αν ανέφερα σε αυτά που έγραψα: Μια απο τις υπηρεσίες που ΞΕΡΟΥΝ τι τους γίνεται (γνωρίζουν δλδ νομοθεσία και διαδικασίες που εμπίπτουν στη σφαίρα της αρμοδιότητάς τους) και προσωπικά χαίρομαι να μιλάω μαζί τους (γιατί απευθείας καταλαβαίνεις οτι μιλάς με κάποιον που γνωρίζει τη δουλειά του) είναι ο ΕΦΕΤ. Πολλές φορές ακόμα και "προληπτικά" όταν έχω απορία παίρνω ένα τηλεφωνάκι στον ΕΦΕΤ και το συζητάμε , χωρίς ποτέ να έχω ακούσει ούτε ένα "δεν ξέρω.....". Είναι πολύ καλοί πραγματικά. Οπότε, θα σε προέτρεπα να πάρεις ένα τηλέφωνο και σε αυτή την Υπηρεσία, ενδεχομένως να πάρεις απευθείας ξεκάθαρη απάντηση. Ίσως μιλήσω κι εγώ μέσα στις επόμενες ημέρες οπότε θα το ρωτήσω και αν μου απαντήσουν ξεκάθαρα θα το γράψω εδώ.</p>
<p><span style="font-size:14px;"><span style="font-family: tahoma,geneva,sans-serif;">Νομίζω πως σίγουρα υπάρχει κάτι σχετικό στην <span id="msgfield">υπ' αριθμ. 91354 (30.08.2017)</span><span id="msgfield"> Υπουργική Απόφαση (Κανόνες Δ.Ι.Ε.Π.Π.Υ.). Θα μπορούσες π.χ. να κοιτάξεις το άρθρο 13 γιατί ενδεχομένως το προϊόν να εμπίπτει στην κατηγορία αυτή (προϊόντα </span><span id="msgfield">με περασμένη χρονολογία ελάχιστης διατηρησιμότητας). Ως προς τα του Ν. 4235/2014 νομίζω οτι η συνδρομή των προϋποθέσεων ως αυτές προβλέπονται στο Νόμο και το σχετικό Ευρωπαϊκό Κανονισμό (άρθρο 27 του 4235 σε συνδυασμό με τους ορισμούς στο άρθρο 1 του ιδίου νόμου και τις προβλέψεις του άρθρου 14 του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 178/2002) προκειμένου ένα τρόφιμο να χαρακτηρισθεί ως "επιβλαβές", <u>δεν </u>μπορεί να διαπιστωθεί απο έναν αστυνομικό με εφόδιο τις γενικές του γνώσεις. Ναι μεν το άρθρο 27 τιμωρεί την κυκλοφορία προϊόντων που είναι επιβλαβή για τη δημόσια υγεία ΑΛΛΑ η ιδιότητα αυτή διαπιστώνεται απο την αρμόδια Αρχή, σύμφωνα με τον ορισμό της, δηλαδή προκειμένου <u>να καθοριστεί </u>αν το τρόφιμο είναι επιβλαβές πρέπει </span><span id="msgfield"> να <u>λαμβάνονται υπόψη </u>οι παράγοντες που απαριθμούνται στην παρ. 4 του άρθρου 14 του Κανονισμού (ΕΚ) 178/2002. Οι παράγοντες αυτοί λοιπόν σύμφωνα με το άρθρο 14 του ΕΚ 178/2002 είναι:</span></span></span></p>
<p><span style="font-size:14px;"><span style="font-family: tahoma,geneva,sans-serif;"><span>α) όχι μόνον οι πιθανές άμεσες ή/και βραχυπρόθεσμες ή/και μακροπρόθεσμες συνέπειες του τροφίμου αυτού στην υγεία του ατόμου που το καταναλώνει, αλλά επίσης στις επερχόμενες γενεές,</span></span></span></p>
<p><span style="font-size:14px;"><span style="font-family: tahoma,geneva,sans-serif;"><span>β) οι πιθανές σωρευτικές τοξικές συνέπειες,</span></span></span></p>
<p><span style="font-size:14px;"><span style="font-family: tahoma,geneva,sans-serif;"><span>γ) οι ιδιαίτερες ευαισθησίες όσον αφορά την υγεία συγκεκριμένης κατηγορίας καταναλωτών, όταν το τρόφιμο προορίζεται για την εν λόγω κατηγορία καταναλωτών.</span></span></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:14px;"><span style="font-family: tahoma,geneva,sans-serif;">Φαντάσου λοιπόν πόσο αρμόδιος και ικανός μπορεί να είναι ένας αστυνομικός για να κρίνει κάτι τέτοιο. </span></span></p>
<p><span style="font-size:14px;"><span style="font-family: tahoma,geneva,sans-serif;">Προσωπική μου άποψη λοιπόν, χωρίς να έχω ψάξει για ειδική διάταξη που να τιμωρεί de facto τη διάθεση ληγμένων προϊόντων ή που να χαρακτηρίζει de facto το ληγμένο προϊόν (τύπου "ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΗΣ" και όχι "BEST BEFORE" ή "ΑΝΑΛΩΣΗ ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ") ως επικίνδυνο ή βλαβερό κλπ, είναι οτι (αποκλειστικά ως προς το θέμα του αν έχει εφαρμογή (και πως εφαρμόζεται) η διάταξη που αναφέρεις) ΑΝ εν τέλει το θέμα σου εμπίπτει στο πλαίσιο της συγκεκριμένης πρόβλεψης, αυτό θα το κρίνει αυτός που ΜΠΟΡΕΙ να το κρίνει. Εγώ λοιπόν θα έκανα δέσμευση το προϊόν και θα το έστελνα στον ΕΦΕΤ για τα περαιτέρω. Απο εκεί και πέρα ΑΝ προέκυπτε παράβαση της συγκεκριμένης διάταξης ο ΕΦΕΤ θα διαβίβαζε το φάκελο στην αρμόδια Εισαγγελία και θα έπαιρνε το δρόμο του το θέμα.<strong> (Προσοχή: Θα το έκανα μόνο εφόσον το τρόφιμο δεν ενέπιπτε στα του άρθρου 13 των κανόνων ΔΙΕΠΠΥ)</strong></span></span></p>
<p><span style="font-size:14px;"><span style="font-family: tahoma,geneva,sans-serif;">Αλλά η μόνιμη άποψή μου σε κάθε τέτοιο θέμα είναι οτι απο το να ψάχνεσαι μέσω ιντερνετ να βρεις απαντήσεις (πολλές φορές αμφιβόλου αξιοπιστίας και βάσης -βάζω και τη δική μου άποψη στο πλαίσιο αυτό-) το καλύτερο και ορθότερο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η άμεση επικοινωνία με τον Εισαγγελέα σου. Δεν μπορούμε να τα ξέρουμε όλα, δεν έχουμε πρόσβαση σε όλα και δεν είμαστε νομικοί, συνεπώς δε μπορούμε πάντα να γνωρίζουμε ποιά απο τις χιλλιάδες προβλέψεις νόμων, αποφάσεων, διαταγμάτων κλπ παραβιάζεται σε κάθε περίπτωση. Δεν είναι ντροπή να πάρουμε τηλέφωνο τον Εισαγγελέα. Αντιθέτως, είναι υποχρέωσή μας. Ελπίζω να βοήθησα έστω λίγο, δεν είχα το χρόνο να διαβάσω σε βάθος τη σχετική νομοθεσία.</span></span></p>