ΑΣΥΛΟ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ-ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΟΙΝΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

Eισοδος σε χώρο απροσπέλαστο και περιφραγμένο ΔΕΝ επιτρέπεται προκειμένου διενεργηθει έρευνα σύμφωνα με το αρ 9 Σ δίχως την παρουσία εκπροσώπου της δικαστικής Αρχής .

Σε καμία περίπτωση δεν ειναι επιτρεπτή η έρευνα εστω και με την συνένεση του καθ'ου αφου κατι τέτοιο δεν προβλέπεται απο το ισχύων σύνταγμα στο οποίο δεν τήθεται ουδεμία παρέκληση ή εξαίρεση .

Η αστυνομική ''τακτική'' της εισόδου σε οικία σύμφωνα με το αρ 96 του ΠΔ 141/1991 δηλαδη με την συνένεση του δράστη προς διενέργεια έρευνας κρίνεται αντισυνταγματική ενω η έκθεση ακυρώνεται με αποτέλεσμα να μην δυναται να χρησιμοποιηθει ως αποδεικτικο στοιχειο κατα την ακροαματικη διαδικασια (19Σ) τοσο αυτη οσο και οι πράξεις που επακολούθησαν (άρθ. 171 παρ. ιδ`, 173 παρ. 2,176 παρ. 1 και 307 β` ΚΠ∆)

Τελος δύναται τα έξοδα της επανάληψης των πράξεων αυτών να επιβληθουν σε βάρος των ανακριτικών υπαλλήλων ΕΚΤΟΣ αν προκύπτει οτι ενήργησαν από συγχωρητη αµέλεια,εφόσον πίστευαν πωs ενεργούσαν νόµιµα βάσει του άρθρου 96 του Π∆ 141/1991.

Ενημερωτικά το άρθρο 96 του Π∆ 141/1991,αναφερεται σε προληπτική ανίχνευση του χώρου της οικίας του κατηγορουµένου προς αποτροπή κάποιου
εγκλήµατος ή για άλλη διοικητική έρευνα (βλ. ΓνωµΕισΑΠ 10/1992 ΠοινΧρΜΒ`,1124) ΚΑΙ οχι προς ανακριτική έρευνα προς εξιχνίαση εγκλήματος.

[edit time=1362495388]srek[/edit]

Σύμφωνα με το άρθρο 108 του που Π.Δ. 141/91 η σύλληψη διωκομένων προσώπων, εφόσον συντρέχουν οι νόμιμες προυποθέσεις, ενεργείται οποαιδήποτε ώρα της ημέρας ή της νύκτας: α) Στους δημόσιους χώρους χωρίς κανέναν περιορισμό. β) [b]Σε κατοικίες [/b], εφόσον ο ένοικος ζητήσει ρητά την είσοδο, χωρίς καμμία διατύπωση. Η είσοδος σε κατοικία, παρά τη θέληση του ενοίκου, για σύλληψη νόμιμα καταδιωκομένου προσώπου επιτρέπεται μόνο σε ανακριτικό υπάλληλο παρουσία εκπροσώπου της δικαστικής εξουσίας. Εάν τα πρόσωπα αυτά δεν παρίστανται...............
Συνεπώς άλλο πράγμα η έρευνα σε κατοικία και άλλο η σύλληψη νόμμιμα καταδιωκομένου προσώπου σε κατοικία. Επίσης το άσυλο της κατοικίας ισχύει σε κάθε περίπτωση.

[edit time=1362511442]monomahos[/edit]

[quote name=monomahos date=2013-03-05] Η είσοδος σε κατοικία, παρά τη θέληση του ενοίκου, για σύλληψη νόμιμα καταδιωκομένου προσώπου επιτρέπεται μόνο σε ανακριτικό υπάλληλο παρουσία εκπροσώπου της δικαστικής εξουσίας. Εάν τα πρόσωπα αυτά δεν παρίστανται...............
Συνεπώς άλλο πράγμα η έρευνα σε κατοικία και άλλο η σύλληψη νόμμιμα καταδιωκομένου προσώπου σε κατοικία. Επίσης το άσυλο της κατοικίας ισχύει σε κάθε περίπτωση.

[/quote]

Η σύλληψη νόμμιμα καταδιωκομένου προσώπου σε κατοικία πραγματοποιείται βάσει του ΚΠΔ και με τις εγγυησεις του άρθρου 253 ΚΠΔ σύμφωνα παντα με το άρθρο 9 Σ , δηλαδη πραγματοποιειται κατ'οικον έρευνα εφοσον παραβιάζεται ΝΟΜΙΜΑ το άσυλο της κατοικίας απο τις διωκτικές αρχες προκειμένου ενεργηθει ανακριτική έρευνα.
Αρα δεν πρόκειται για κάτι διαφορετικο οπου θα αντμετωπιζόταν με οποιονδηποτε αλλο τροπο και οχι σύμφωνα με τις διαταξεις της κατ'οικον έρευνας ,ενω φυσικά το ΠΔ 141/91 παραγκωνιζεται απο τον ειδικοτερο ΚΠΔ (Ν1493/50) ως νόμο.

Εδω τιθεται ομως και ενα θέμα που έχει αναλυθει εκτενεστατα, αφου απο την ερμηνια του 253 ΚΠΔ δημιουργηθηκε διχογνωμία .

Η ερώτηση ειναι η εξής : Εφόσον η έρευνα σε οικία επιτρέπεται ΜΟΝΟ κατα την ανάκριση(ή την προανάκριση) για πλημμελημα η κακούργημα ειναι επιτρεπτή μετα το τέλος της ανάκρισης αυτης και ακόμα μετα το τέλος της επ'ακροατηριω διαδικασιας , δηλαδη για την εκτελεση της ποινης κ συλληψης του δράστη ?

Την απάντηση έρχεται να την δώσει η γνωμοδότηση εισαγγελέα Άρτης, η 538/1977. Συγκεκριμένα, το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η εν λόγω γνωμοδότηση είναι ότι δεν αντίκειται εις το άρθρο 9 του Συντάγματος, ως επιτρεπόμενη καθ’ ερμηνεία των οικείων διατάξεων του Κ.Π.Δ., η κατ’ οίκον έρευνα προς σύλληψιν του καταδικασθέντος και προκειμένου να εκτελεσθή η καταγνωσθείσα ποινή. Αφού επιτρέπεται η έρευνα ως ανακριτική πράξη, όπου κυριαρχεί η πιθανολόγηση (το έλασσον), είναι λογικό να επιτρέπεται και ως τρόπος εκτέλεσης αποφάσεων, όπου κυριαρχεί η βεβαιότητα (το μείζον). Ο λόγος που ο νομοθέτης προβλέπει την έρευνα στο ανακριτικό στάδιο(«αν διεξάγεται ανάκριση…») είναι ότι η ανάγκη της έρευνας εμφανίζεται συχνότερα κατά την ανάκριση και κατά το στάδιο αυτό υπάρχει μεγαλύτερος δισταγμός περί του επιτρεπτού ή μη της έρευνας. Άρα, κατ’ οίκον έρευνα επιτρέπεται και προς σύλληψη του καταδικασθέντος για να εκτελεστεί η εις βάρος του απόφαση καθώς και προς κατάσχεση πραγμάτων, κατόπιν αμετάκλητης δικαστικής απόφασης. Αλλιώς, θα δινόταν στον δράστη-καταδικασθέντα η δυνατότητα παρακώλυσης της εκτέλεσης της απόφασης, μετατρέποντας το άσυλο της κατοικίας σε άσυλο της παρανομίας. Το αυτό προκυπτει
και απο το άρθρο 254παρ.1η του Κ.Π.Δ.,όπου αναφέρεται ως περίπτωση νυκτερινής έρευνας η επικείμενη σύλληψη προσώπου διωκόμενου νόμιμα (δηλαδή και κατόπιν καταδικαστικής απόφασης), απ'οπου συνάγεται αδιαμφισβήτητο επιχείρημα υπέρ της αντίθετης άποψης.

Επίσης ερώτημα τιθεται σε περίπτωση οπου συγκατοικούν κάποια άτομα στην ιδια οικία και κάποιος συναινει στην εισοδο των διωκτικών αρχών ενω οι λοιποι αρνουνται.
Η απάντηση ειναι οτι στην περιπτωση αυτη ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η είσοδος καθώς ειναι αποδεκτό οτι υποκείμενα του δικαιώματος του ασύλου είναι όλα τα μέλη με αυτούσια και ατομικη ασκηση του δικαιώματος, τόσο τα ενήλικα όσο και τα ανήλικα. Καταρχήν, το Σύνταγμα δεν προϋποθέτει τη συμπλήρωση ορισμένης ηλικίας για την ικανότητα αυτοπρόσωπης άσκησης θεμελιωδών δικαιωμάτων. Παρά ταύτα, απαιτείται η συμπλήρωση του δέκατου έτους της ηλικίας, με την οποία ο ανήλικος αποκτά περιορισμένη δικαιοπρακτική ικανότητα και αστική ευθύνη (128, 129, 917 ΑΚ.) Έτσι, όλα τα μέλη της οικογένειας και της συγκεκριμενης κατοικιας, εφόσον βέβαια έχουν συμπληρώσει το δέκατο έτος της ηλικίας τους, είναι σε θέση να ασκήσουν αυτοπροσώπως το δικαίωμα που απορρέει από το άρθρο 9 του Συντάγματος.
Αν και πουθενα στο ισχυων Συνταγμα ή ακόμα γενικότερα στην Ελληνική έννομη τάξη δεν προβλέπεται συναίνεση σε κατ'οικον έρευνα η οποία δύναται να διενεργηθει και διχως εκπρόσωπο της δικαστικής εξουσίας. Στο 278 παρ 1 ΚΠΔ νοείται οτι η συναίνεση για σύλληψη ατόμου δίνεται απο τον ένοικο για κάποιον που διέφυγε μετα την τέλεση του εγκλήματος στην οικία αυτή και όχι όμως για άλλον συν-ενοικο της ίδιας οικιας.

Ακόμα ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στο άρθρο 254παράγρ.1, όπου σε περίπτωση απουσίας ή κωλύματος του δικαστικού λειτουργού, αρμόδια καθίστανται τα αστυνομικά όργανα. Η εξουσία αυτή που δίνεται στον αστυνομικό αντιβαίνει στο άρθρο 9 του Συντάγματος, το οποίο απαιτεί, σε κάθε περίπτωση, δικαστική σύμπραξη και έτσι, παραμένει ανεφάρμοστη ως αντισυνταγματική. Επομένως, η νυχτερινή έρευνα είτε διενεργείται παρουσία δικαστικού λειτουργού είτε δεν διενεργείται καθόλου. Σχετική είναι η γνωμοδότηση 11/10.6.1975 , στην οποία ο αντιεισαγγελέας Μουστάκης κατέληξε στο ότι « υπό ισχύν άρθρ.9 Συντάγματος είναι ανάγκη παραστάσεως εκπροσώπου δικαστικής εξουσίας κατά πάσαν περίπτωσιν- ανεφάρμοστον ήδη άρθρο 254παράγρ.1 και 255παράγρ.2 του Κ.Π.Δ.»
Eνω με την 4007/25-6-1975 γνωμοδότηση ΑΠ η απαγόρευση εκτείνεται και την διενέργεια κατ'οικον έρευνας κατα την ημέρα η οποία δεν επιτρεπεται να διενεργηθει δίχως εκπροσώπου δικαστικής εξουσίας

Τέλος σε κάθε θετική περίπτωση συντάσσουμε έκθεση κατ'οικον έρευνας και σύλληψης φυγοποίνου σε ΕΝΑ ενιαίο έντυπο .

[edit time=1362519934]SREK[/edit]